Wageningen...

Door Tjalling van den Bosch

Neen, geen aandacht, deze keer, voor de (aankomende) World Cup 2013 te Wageningen, (van 14 tot en met 22 september). Ook niet voor W.S.D.V., wat trouwens schijnt te staan voor Wageningse
Schaak & DamVereniging, maar volgens hun site wordt er niet meer geschaakt, omdat dammen leuker is . . ., nee we gaan een geheel andere kant op.

Door de eerdere epistels over het dammen in Noord-Amerika kwam ik inde historie van het W.K. dammen terecht. Eigenlijk wist ik uit de tijd van voor de tweede wereldoorlog niet veel, natuurlijk namen als Hoogland, Springer, Bizot en Weiss klonken, al dan niet gerelateerd aan slagzetten, mij bekend in de oren, maar hoe het nu precies zat, daar had ik geen weet van. Dus op een goede dag maar eens verder terug in de tijd en al surfend (telkens weer doemen nu (nog steeds) bij mij de klanken van de Beach Boys op) kwam ik terecht bij het W.K. 1912 en daar viel mij de naam A.C. van Wageningen op. Dus ben ik eens verder gaan zoeken op Toernooibase en Turbodambase en speelde wat partijen uit die tijd na, dat was niet zo indrukwekkend, maar op  één af andere manier bleef van Wageningen mijn aandacht trekken. Dus zijn naam wederom 'surfing, surfing windsurfing' proberen te vinden en inderdaad vond ik een A.C. van Wageningen, maar deze (mr. dr. Anne) is heden ten dage werkzaam bij de Faculteit der Geesteswetenschappen, dus dat was
hem niet.

Hij zou een nazaat kunnen zijn, maar de deelnemer aan het W.K. van 1912 met die naam kwam ik niet tegen. Dus dan maar verder pluizen op de damsites en ik zag toen dat onze hoofdpersoon laatste was geworden (4de van de vier, welke elkaar 3 maal troffen) tijdens het N.K. van 1913 en dat hij ook wel aan andere toernooien deelnam ,zoals (in 1904) aan het Rotterdam Concours. Op het W.K. van 1912 eindigde de beste man op de 8ste plaats met 11 punten uit 18 partijen (4-3-11), er waren toen 10 deelnemers die elkaar dus 2x troffen.Van Wageningen deelde die 8ste plaats met de Fransman Joseph Garouté. Het was sowieso een Frans/Nederlandse aangelegenheid want de wereldtitel ging toen naar Herman Hoogland met 25 punten (8-9-1) voor Jack de Haas met 24  (9-6-3), het (gedeelde) brons ging naar de Fransen Alfred Molimard en Isidore Weiss met 23 punten (beiden 8-7-3).

De partijen uit die tijd kunnen het hedendaagse correctheidscriterium niet meer
doorstaan, als bewijs daarvan de onderstaande stand uit het W.K. van 1912 uit de
partij tussen de gedeelde 8ste plaatsers . . .

Wit: Joseph Garouté 
Zwart: A.C. van Wageningen

Gegevens vooraf: W.K. van 1912, 4de ronde verspeeld op 26 augustus, de 3de ronde (tegen dezelfde speler) was dezelfde dag reeds gespeeld en gewonnen door onze hoofdpersoon. Wit zag misschien iets van voordeel schemeren, maar 39-33 zou (neem ik aan) in de bovenstaande stand met 22-28 zijn beantwoord.

De Fransman dacht handig te zijn en kwam met 

26-21? (17x26) 39-33 

de beste reactie voor zwart lijkt mij nu duidelijk en die kwam ook: 

(22-28) 33x22.

Het ging toen als volgt verder:

(29-33) 38x29  (24x33) 45-40  (20-24) 44-39    (33x24)  40x49  (19-23)

"De schijfwinst via 12-17 loopt niet weg" zal zwart ongetwijfeld hebben gedacht.  

43-38  (14-19)  49-43  (9-14) 43-39 

Nu kon wit 12-17 wel weer opvangen, maar zwart had geen haast,

(11-16)  48-43  (6-11) 38-32  (23-28) 22x33   

Ja, ja, ook in zijn eigen tijd trapte men al in het zetje van Weiss . . .

14-20) 25x23  (18x49)

Het slotakkoord wil ik u niet onthouden ( of zoals Ton Sijbrands het zo heerlijk eufemistisch zou schrijven: 'in plaats van op te geven' ):

39-34 (49-43) 34-29  (24x33) 32-28  (43x21) 28x39   (21-17) 39-34  (17-28)

Het was een glorieuze dag voor van Wageningen, 4  uit 2 (van de totaal 11).

Dit was even 'terug in de tijd, terug naar de onze'.

 

Als afsluiter een verrassende oplossing van een kompositie.

Auteur is de Canadees Louis Giroux. 

Zwart kan het niet laten en speelt (12-18) en nu haalt wit venijnig uit met:
38-33 !  (18x40)  33x24  (23x41)  46x37  (ad.lib.) 45x05  .