woensdag 25 mei 2016

Vak 2...

Door Tjalling van den Bosch

Zoals u uit het vorige epistel hebt kunnen opmaken, verblijft uw penneleur thans aan de Costa Dorada (Gouden Kust). Het is te hopen dat, tijdens deze vakantie (in Cap Salou), de gezelligheid wederom de boventoon voert.
Tijdens het Frysk damjen (al weer goed 2 maanden geleden!) te Franeker was het ook zeer gezellig en dan met name in de avonduren (volop avonturen) aan boord van tallship Mare Frisium. In twee epistels (van 24 en 30 maart jl.) heb ik u daar reeds deelgenoot van proberen te maken. Tijdens dat genoeglijk samenzijn kwam Hans Jansen met de volgende creatie, van zijn hand, op de proppen:  

Wit speelt en wint.
De internationale denksportelite (o.a. Ivanchuk, Duskova, Braye, Casaril, Borghetti, Krista; Georgiev en Domchev hielden zich afzijdig) verzonk in diep gepeins; na enig speurwerk kwam dan toch de oplossing boven tafel: 
22-18  (12x32)  38x27  (31x22)  25-20  (14x25)  47-41  (36x47)  45-40  (47x29) 
34x12  (7x18)  16x11  (1x12)  35-30  (25x45)  44-40  (45x34)  39x28 . . . en oppositie.
Een creatie van Joeri Jermakov kwam toen niet ter sprake; ik wil u deze fraaie winstvoering niet onthouden:

Natuurlijk ook hier: Wit speelt en wint.
Als wit in staat zou zijn om schijf 12 te verwijderen dan zit er een aardig 'loopje in' naar veld 5; maar ja, hoe doe je dat?
Jermakov doet ons (in ieder geval uw penneleur) versteld staan:
32-27  (22x31)  28-22  (18x27*)  42-37  (31x42)  34-30  (25x23)  33-29  (42x44) 
29x18  daar gaat ie . . .  (12x23)  40x49  (20x29)  47-42  (36x38)  43x5 . . .
De overgebleven stand blijkt nog vrij eenvoudig te winnen ook!  betekent dat die zet verplicht is.

We sluiten dit tweede vakantie-epistel af met een kleintje:

Dit diagram heeft uw penneleur voor u opgedoken in het magazine voor dammers: Hoofdlijn; Karman is de maker en natuurlijk: Wit begint en wint. 
Hoofdlijn verschijnt 6 maal per jaar en is zeer lezenswaardig en dan met name nummer 49 (van juli 1996; je wordt oud opa!).

Oplossing: 1.  19-14  (39-25)  geen redding is  . . .  (39-28);  14-9  (28-14)  9-3  (14x25)  24-8!  (25-48) / niet beter is . . . (15-20)  8-26  20-24  26-48 W+/  8-26  (48-39)  35-30  (39x25)  26-48  (15-20)  3-8  (20-24)  8x30 W+.
We gaan verder op de ingeslagen weg  2.  35-30  (25x48)  het enige veld vanwege de
dreiging 24-2,  3.  14-9  (48-26)  op . . . (48-31)  komt  24-13!  4.  9-3  (26-48)  5.  3-26 W+. 
Dat was het voor deze keer . . . (~~ do you like beer or sangria~~) . . ..

donderdag 19 mei 2016

Tjalling Goedemoed

Door Rein van der Pal

Zijn naam dook regelmatig op bij allerlei jeugdwedstrijden, maar het moet in het midden van de jaren ’80 zijn geweest dat ik Tjalling Goedemoed beter leerde kennen.
Tjalling Goedemoed 
Het Nederlands sneldamkampioenschap werd in die periode gehouden in Egmond aan Zee. We reden met Anton Schotanus mee en op de heenreis speelden we op de achterbank een aantal partijtjes. In één van die vluggertjes bracht Tjalling met wit een sterke Roozenburg aanval op het bord. Het werd me meteen duidelijk dat hij gezegend was met een gezonde doses talent.

In 1987 maakte Tjalling de overstap van Damclub De Toer in Grou naar De Oldehove (Leeuwarden) , al bleef hij wel lid. De vele trainingen met Henk Hosper, aspiranten kampioen van Nederland in 1975, zullen er ongetwijfeld toe hebben bijgedragen dat hij het niveau van de plaatselijke club was ontstegen.
In die beginperiode haalde ik hem op in Grou voor de onderlinge competitie van De Oldehove. Rond half elf stond zijn vader altijd bij zijn bord om hem weer mee te nemen. Met speels gemak plaatste Tjalling zich voor het eerste tiental en in 1988 maakt hij zijn debuut in de hoofdmacht van De Oldehove. In zijn eerste jaar liet hij in de hoofdklasse een score aantekenen van 17 uit 10! Iedereen was meteen overtuigd van zijn kwaliteiten.

Met een tweede plaats in het junioren kampioenschap van Nederland plaatste Tjalling zich voor het WK junioren 1989 dat werd gespeeld in Tallin, de hoofdstad van Estland. Als voorbereiding op dat toernooi hebben we toen een aantal openingen bekeken, waaronder de Kellervariant. Tegen Pjotr Chmiel en de latere winnaar Ygal Koifman kwam deze opening daadwerkelijk op het bord. Met Tjalling uiteraard achter de zwarte stukken, want hij was een verwoed aanvaller. Vier overwinningen, drie nederlagen en enkele remises waren goed voor een plaats in de middenmoot.

Tijdens het zomertoernooi van Nijmegen in 1994 trokken we een week met elkaar op. We sliepen boven een oud Grieks restaurantje waar enkele vervallen kamers te huur waren. Het was die week bloedheet en na afloop van de partijen gingen we naar het zwembad. Ondanks de hoge temperaturen zorgde Tjalling wel dat hij bij de eerste tien in het eindklassement terug te vinden was, in een veld van meer dan 100 deelnemers.

In de jaren '90 waren we teamgenoten bij Bakkerij Jorritsma Super Rinsumageest. In Leeuwarden pikte ik Tjalling soms op. Was je eenmaal in de goede straat dan was zijn huis gemakkelijk te vinden. Daar waar het gras het hoogst stond, moest je zijn. Vervolgens was het een kwestie van stevig aanbellen om de heer des huizes te pakken te krijgen. De jaren in Rinsumageest waren succesvol en de club greep in 2000 maar net naast de landstitel.

Tjalling was gevat, slim, en beschikte over veel gevoel voor humor. Als het bij een wedstrijd in de clubcompetitie om vijf minuten over twaalf nog rumoerig was in de speelzaal riep hij met stemverheffing: “Er wordt nog gespeeld”. Of hij merkte vanuit het niets in een gesprek op: “Iedereen boven de zestig moet een ijzeren staaf in z’n nek hebben” en dan volgde het bekende sarcastische lachje. Ook kon hij soms genadeloos de vinger op de zere plek leggen.

Op de Huizumer Highlights onder de titel Kosmos als ambassadeur schreef ik eerder: Veel sympathie heb ik voor de damliefhebber die zich druk maakt over het voortbestaan van ons prachtige spel en voor wie geen enkele inspanning teveel is om het dammen tot ver buiten de landsgrenzen onder de aandacht te brengen. Van deze laatste groep is Tjalling Goedemoed een belangrijke exponent. Ik ken geen dammer die op zoveel verschillende fronten actief is in de damwereld als Tjalling Goedemoed.
Toch liet hij wel eens doorschemeren dat hij lang niet altijd gelukkig werd van de damwereld. Ronduit teleurgesteld kon hij zijn over het uitblijven van erkenning. Misschien werd die erkenning niet altijd uitgesproken, maar zij was er wel. Dat weet ik zeker.  
Composities Tj. Goedemoed

Zo nu dan wipte Tjalling op een donderdagavond even binnen bij Tivoli, waar de onderlinge van Damclub Huizum wordt gespeeld. Hij kwam meestal niet verder dan de stamtafel en het was vaak al laat op de avond. De laatste keer dat ik Tjalling heb gezien was op 17 september 2015 in Tivoli. Hij had een aantal exemplaren van zijn net voltooide boekje 'Composities Tj. Goedemoed' bij zich. Gelukkig heb ik toen het boekje aangeschaft. Natuurlijk kon Tjalling als problemist niet tippen aan de door hem bewonderde Frans Hermelink. Wel legde hij in korte tijd een enorme productiviteit aan de dag en heeft hij prachtige composities op zijn naam staan.

The art of winning
Via Facebook, “Ook effe op Facebook kerel” zei Tjalling dan, hebben we nog contact gehad over‘The art of winning’, het laatste deel van de Course in draughts, wat als zijn levenswerk moet worden beschouwd. Het werken aan dit lijvige boekwerk schonk hem veel genoegen en hield hem op de been.

Tjalling heeft veel betekent in de damwereld.
We zullen hem missen.

donderdag 12 mei 2016

Vakantie...

Door Tjalling van den Bosch

Beste lezers en lezeressen, thans geniet uw penneleur van een meer dan verdiende (laat daar vooral geen twijfel over bestaan!) vakantie in Spanje.

Martijn van IJzendoorn - Jan Groenendijk (wit)
Salou ligt op ongeveer een uur rijden (met de auto), aan de kust, ten zuiden van Barcelona. In de oudheid gebruikten de Grieken Salou (hetgeen zij toen Salauris noemden) al als uitvalshaven; later verwerd Salou een piratennest, waar men maar beter vandaan kon blijven.
Tot op heden (we schrijven ondertussen anno 2016) mijdt schrijver dezes Salou dan ook zoveel mogelijk (rather safe then sorry). Voor de onderbreking van de dagelijkse sleur is er daarom een verblijf gekozen in het vredige Cap Salou en dan met name in hotel Cala Font. Gelukkig valt de geplande vakantie samen met een damtoernooitje aldaar!

Genoeg . . .

Genoeg letters op het digitale papier; het wordt tijd voor mensen die problemen maken (Oh, dan moet je bij mijn vrouw zijn . . .).
De createur is niet bekend; de vraag (uno) is: Hoe wint wit na (20-24) ?






Eigen' werk . . .

Het volgende diagram is een hersenspinsel van uw penneleur; ongetwijfeld wordt hier plagiaat gepleegd . . .!
Maar ach, zelfs William Shakespeare staat te boek als een groot plagiateur . . . en met die vergelijking kan uw penneleur wel leven . . .
Wit is aan zet; zwart dreigt echter na dam halen 'op 50', remise te maken via (22-27), toch kan wit winnen.

Voor den goeden dammer . . .

Voor dammers met nogal wat eigendunk (die voor de twee voorgaande problemen het liefst hun neus ophalen) dan de laatste (tres) van Joeri Jermakov:

Wit speelt en wint (op een fantastische manier!).

Oplossing (uno):
(20-24)? . . . 32-28  (24x44)  49x40  (22x33)  42-38  (33x42)  37x48  (26x37) 48-42  (37x48)  40-35 W+   

Oplossing (dos):
10-5, waarna zwart niets anders heeft dan (45-50) en nu wint wit via 44-39 (50x33)  31-27  (22x31)  en 5-37 W+; is simple, maar je moet het wel 'zien', vanuit de stand op het diagram!
Oplossing (tres):
35-30  (24x35)  39-33  (28x30)  32-27  (21x32)  37x28  (26x46),  er begint bij umisschien iets te dagen, maar ziet u de 'naslag' ook al? 38-32  (22x33)  43-39  (46x28)  39-34  (30x39)  42-38  (33x42)  44x2  (35x44)  2x30! (25x34) en 49x7 W+; is not so simple, zoiets 'ziet' een liefhebber toch niet . . .?

Hier laten we het weer deze keer bij; volg 'Salou Open 2016' (van 15 t.e.m. 23 mei) op Toernooibase Dammen of op www.salou-open.nl.

woensdag 4 mei 2016

Ten grave...

Door Tjalling van den Bosch

Op nog enkele Nederlandse Kampioenschappen voor de jongste K.N.D.B.-leden na, kunnen we zo langzamerhand het damseizoen 2015/2016 ten grave dragen. Je kunt stellen dat met het damtoernooi in Thailand (van 6 t.e.m. 15 mei) de damzomer van 2016 aanbreekt; aansluitend gevolgd door 'Salou Open' (van 15 t.e.m. 23 mei).
Daarna breekt deze zomer weer het jaarlijkse pandemonium van toernooien en toernooitjes echt los: Praag, Heerhugowaard, Minsk, Nijmegen, Brunssum, om er maar eens een paar te noemen. Kortom, voor iedere dammer wat wils . . .

Een jaar geleden . . .

Vorig jaar ging de titel in Thailand naar de Senegalees Macodou NDaye, terwijl Jan Groenendijk in Salou de macht greep. Praag was voor Laimonis Zalitis (Letland) en Minsk voor de Rus Andrej Kalmakov.
De 'Masters' van Heerhugowaard was voor Alexander Georgiev (Rusland), terwijl de 'Open' (van Heerhugowaard, teven Open NK) naar zijn langenoot Alexey Chizhov ging. Nijmegen ging naar Alexander Bulatov (Wit-Rusland), Jan van Dijk eiste verrassend Brunssum voor zich op en het toernooi in Minsk werd een prooi voor Andrej Kalmakov (Rusland).

Aan bespiegelingen voor dit jaar wagen wij ons niet; sommigen verdedigen hun titel niet, zoals Groenendijk (school) en Chizhov (overgeheveld naar de 'Masters'), terwijl anderen het zeer zwaar krijgen om hun titel te prolongeren, vanwege de verzwaarde concurrentie (Van Dijk - Brunssum).

Zwitsers . . .

Het 'zwitsers systeem' wordt bij deze toernooien vaak gehanteerd en daar is zo nu en dan de nodige kritiek op. De grootste kritiek komt meestal uit de hoek van de topspelers, die 'voor de prijzen gaan'. Vaak zijn de paringen uit de eerste ronden (waar de grootmeesters het vaak opnemen tegen iets minder getalenteerden) van (te) grote invloed op het verdere wedstrijdverloop.
Voor liefhebbers is het echter vaak dé kans om zich eens te meten met een heuse wereldtopper (in welke andere sport krijg je zo'n kans?). "Elke nadeel heb z'n voordeel" om er maar eens een uitspraak van de betreurde Johan Cruijff aan te halen.

Dat het lang niet altijd goed gaat voor een grootmeester tegen een liefhebber, is ook duidelijk; één van de opmerkelijkste partijen ooit, was die tussen voormalig wereldkampioen Anatoli Gantvarg en liefhebber pur sang Klaas Mondria. Wat Gantvarg ook probeerde, Mondria had die dag overal een antwoord op(!); na 64 zetten berustte de grootmeester, uitkomend voor Wit-Rusland (Belarus), in remise.
Mondria had in 2005 een rating van 1.972 en Gantvarg van 2350(!), zoiets geeft een liefhebber toch hoop . . .  Vanwege dit resultaat (toen) moest Mondria het in de volgende ronde opnemen tegen Guntis Valneris; een tweede voormalig wereldkampioen op een rij was voor Mondria net even teveel.

Dus eerwaarde liefhebbers; durf (net als Mondria in 2005) de strijd aan te gaan met de wereldtop. De bewuste partij is te vinden op TurboDambase en (sinds kort) ook op Toernooibase Dammen; van harte aanbevolen.  

Prettige damzomer . . .