zondag 30 december 2012

Terugkomen....

  Door Tjalling van den Bosch

Nee dit epistel gaat niet over een wonderbaarlijke herrijzenis zeg maar een 'come back' van iemand, maar ik wil even terugkomen op een paar items die reeds eerder op dit medium zijn geplaatst.
In het epistel over 'De Galkin' (september 2012) vroeg ik mij af wie toch de maker van dat 'groot-meesterlijke probleem' was. Er kwam een reactie van 'good old' Alexander Rats, voormalig Europees
kampioen bij de 70-plussers. Hij vertelde mij dat het ging om Michaïl Galkin een jeugdvriend van hem en een zeer symphatieke man.
Uit zijn verhaal kon ik opmaken dat Mischa (Russen verbasteren voornamen nu eenmaal regelmatig) een enorme geest was, wat bij mij geen verbazing wekte, want gezien 'De Galkin' moet de maker ervan inderdaad de nodige hersencellen hebben kunnen aanspreken.
Ratz vertelde mij ook nog het volgende verhaal over Michaïl Galkin.
"Mischa kon soms enorm in zijn eigen gedachten verdwalen""Tijdens een belangrijke wedstrijd in de strijd om het 'Ploegenkampioenschap van de USSR' hadden we vooraf tegen hem gezegd dat hij resoluut met 32-28 moest openen, maar wat gebeurde er ?" "Nadat de klokken in werking waren gezet ging Mischa nadenken en na 55 minuten speelde hij . . . . 32-28 !" "Na afloop vroegen wij: Mischa, waarom dacht je zolang na over de eerste zet ?" "Wel" sprak Galkin "Ik wilde met 32-28 openen, maar toen zag ik even naar 33-29 en de mogelijkheden van die zet zijn zo ongelooflijk . . . . "
Afijn, de man achter 'De Galkin' heeft nu een gezicht gekregen . . .

Ook wil ik nog even terugkomen op het stukje over Jan G. Adema (augustus 2012)
waarin ik de filosofische kwaliteiten van het onderwerp aan de kaak stelde.  Jan sprak na een onnodige nederlaag in de wedstrijd tegen Hengelo de opmerkelijke woorden:
"Je moet het onafwendbare niet bestrijden, maar aanvaarden" !
Nadat Adema het epistel had gelezen kreeg ik de volgende reactie, want volgens hem had ik het niet helemaal goed begrepen:
"Accepteer wat je niet kunt veranderen en verander wat je niet kunt accepteren". (!?)
"Wijsheid is dat je onderscheid kunt maken tussen deze twee". (??)
"Als je je druk maakt over een onnodig verloren dampartij dan speelt dat zich af in je brein (dus je ego)". oké . .
"Als je hiervan bewust bent ontstijg je je ego en accepteer je wat is" . . . ,
Ober mag ik wel een dubbele whiskey?

Om dan maar in de esoterische sferen dit jaar af te sluiten:

 de toekomst is ongezien, onvoorzien en oningezien

dus daarom een gelukkig tweeduizendendertien . . . .

(oftewel . . . . geniet, maar drink met mate . . . .)

maandag 24 december 2012

Boer zoekt vrouw

Door Tjalling van den Bosch

Zoals sommigen van u wel weten heb ik in november jongstleden meegedaan aan
het toernooi 'Portugal Open'. Een vakantie van 'niets doen' is niet aan mij besteed, maar een dam-vakantie is juist voor mij het ultieme.
Niet om daar als dammer te schitteren (daar zijn mijn talenten te beperkt voor), maar vooral voor de gezelligheid en dan (het liefst) in de namiddag een partij, vol overgave, te spelen.
 Meestal zoek ik, in de 'niet-dam-uren', een strategisch plaatsje op het terras en geniet dan van alles wat er om me heen gebeurt. Wat mij opviel, tijdens het toernooi in Portugal, was dat het terras vooral werd bevolkt door mensen met van die moderne communicatie-middelen (i-pads, tablets of hoe
die misbaksels ook maar mogen heten). Er werd niet meer met elkaar gesproken men was alleen maar neurotisch in de weer met hun 'hebbedingetjes'.
De ober die vroeg wat men wilde nuttigen werd als een storende factor beschouwd. Vol afschuw aanschouwde ik dit tafereel, de geobsedeerde mens, het leken wel robots . . . Intermenselijke contacten in deze moderne tijd? 'Es war einmal' ! Eén ding wist ik toen zeker aan zoiets zal ik mij nooit overgeven, daarvoor heb ik een veel te vrije geest !

Toen ik weer thuis was controleerde ik mijn post en daar kwam ik een schrijven tegen van Marcel Kosters, iemand waar ik liever niet te veel aan herinnerd wordt, want in onze onderlinge ontmoetingen versloeg hij me (beide malen) pijnlijk. Maar goed, eens kijken wat hij te melden heeft: "Beste Tjalling, gefeliciteerd met je tweede prijs in de 'Sport Accord online actie' !?! Wat wil nu het geval ? Nadat ik op een zondagavond, tussen 7 en 8 uur, het voetbal had bekeken eiste mijn vriendin de televisie op, ze wilde 'boer zoekt vrouw' zien. Ik vind dat een afschuwelijk programma en dus trok ik mij terug op de computer-kamer. Ik kwam er achter dat je op www.playdraughts.com aan een blitz-toernooitje kon mee doen.
Deze damserver is ontwikkelt door (en op initiatief van) Roel Langendam en je kunt er  iedere avond om 20.30 uur (maar ook om 0.30, 14.30 en 21.30 uur) aan een blitz-toernooitje meedoen, dus ik was gered van 'boer zoekt vrouw' en kon nog dammen ook !
Afijn, ik speelde wel lekker op deze site die 'door dammers voor dammers' is gemaakt, het ziet er allemaal goed uit. Later heb ik nog een paar keer aan zo'n toernooitje meegedaan en je kunt er ook gewoon een partijtje spelen, een aanrader dus, zegt voort, zegt het voort . . . .In het begin schijnen er wat 'opstart'-problemen te zijn geweest, maar die zijn nu verleden tijd, de server draait nu optimaal, zoals ik al eerder aangaf een aanrader.
Oh ja, de tweede prijs is een Samsung Galaxy Tab ! ? ! ? . . . .


===

dinsdag 18 december 2012

Historie schrijven......

Door Tjalling van den Bosch

Eigenlijk bedoel ik met deze aanhef iets anders, eigenlijk had ik willen schrijven 'Huizumers die historie hadden kunnen schrijven'! Maar ja, dat is eigenlijk ook historie schrijven . . . .
Waar ik het met u over wil hebben is het volgende, diverse Huizumers (of ze op de betreffende datum ook daadwerkelijk lid waren van onze club is een tweede, maar eens een Huizumer altijd een Huizumer, net als de president van de V.S.) kregen ooit de kans een grote scalp, op een belangrijk moment, aan hun zegekar
te binden en dit (oh Schmerz) niet deden.
Misschien wel de meest pijnlijke 'misser' was die tijdens het wereldkampioenschap van 1972 te Hengelo.
In de tweede ronde (verspeeld op 4 mei 1972) troffen Harm Wiersma (18 jaar, hij zou tijdens het toernooi 19 jaar worden) en Ton Sijbrands (22 jaar) elkaar al, want landgenoten moesten (geheel volgens de regels) vroeg in het toernooi tegen elkaar spelen om zo combinevorming tegen te gaan.

Wit: H. Wiersma
Zw.: T. Sijbrands














Sijbrands heeft net (als 26ste zet) 2-8 gespeeld en de scherp opgezette partij (van beide kanten) kreeg een vervolg met 37-32 (4-9) 32x21 (16x27) 41-37 (23-28). Hier laat ik het bij, voor het restant van de partij kunt u terecht op toernooibase en  waarschijnlijk ook wel op turbodambase.
De ontmoeting eindigde in remise en maandenlang vergaapten de analytici zich aan deze partij. Niemand heeft in die tijd ooit kunnen bevroedden dat Wiersma de winst had laten glippen ! "Dat strekte hun niet tot schande" schreef Jan Metz in de Telegraaf, hij vervolgde met "want de ongedachte winst voor Wiersma, na liefst 2 gambietoffers, bracht zelfs  wereldkampioen Sijbrands in extase".
Wat is er aan de hand, in de bovenstaande diagram kan Wiersma winnen door 34-30  (23x34) (verplicht want op (25x34) volgt 39x30, 35-30, 24-19, 26-21, 33-28, 31x2 en 2x6) 26-21 (17x26) en nu 24-19 en 30x19 en de dreiging 33-28 stelt zwart voor onoverkomelijke problemen.

Ga dit na in deze donkere dagen . . . . , overigens ging toenertijd het volgende verhaal over de ontdekker van dit alles: toen Ton Sijbrands, een tijdje na het W.K., Moskou aandeed werd hem door Andries Andreiko het bovenstaande onder de neus gewreven, de twee moesten toen nog hun tweekamp om de wereldtitel spelen. Een 'onbekende' Rus zou dit allemaal hebben uitgevogeld. Die 'onbekende' Rus was Mark  Makrovitch tegenwoordig wonend in Duitsland en lid van DIOS Eibergen en Enschede.

Als u dan weet dat Sijbrands het toernooi won met 2 punten voorsprong op Wiersma dan . . . .Ach ja, de historie laat zich niet herschrijven, maar gezien de manier waarop beide spelers elkaar in bovenstaande partij naar de strot vlogen was een tweekamp tussen beiden toen op iets sensationeels uitgelopen. We vervolgen de ingeslagen weg (historie schrijven) en komen terecht in Soechoemi (Rusland) tijdens het Europees Kampioenschap van 1971. In de negende ronde trof Pieter Bergsma toen Ton Sijbrands die op dat moment (14 september) op koers lag voor de titel. Excuses aan Sijbrands dat hij wederom (ongevraagd) als slachtoffer, of eigenlijk als 'niet slachtoffer', moet dienen.

Wit: P. Bergsma
Zw.: T. Sijbrands














De zwartspeler heeft reeds een schijf opgepeuzeld en Pieter Bergsma hoopt dat de schijf op 14 enige compensatie gaat bieden. Sijbrands vervolgt op de 40ste zet met (22-27), Bergsma probeerde het nog wel via 30-24 (27-32) 37-31 (36x27) 24-20 (15x24) en 14-10, maar was kansloos in het afspel. Echter . . . de heer C. Chattallon (uit Hoorn) schreef enkele weken later in zijn rubriek  (welk tijdschrift weet ik niet) het volgende: "Twee winstpunten voor zwart dus. Maar de klap op de vuurpeil kwam weken later. Want toen de notatie van deze partij de landsgrenzen  was overgetrokken berichtte de Zwiserse kampioen A. Kuijken, dat wit de winst verzuimd had, omdat hij ergens een vrij eenvoudige combinatie had overzien. Niet alleen Bergsma was die mogelijkheid ontgaan ook Sijbrands en de toeschouwers en de journalisten . . .".
Inderdaad, in de bovenstaande diagram kan wit na het door zwart gespeelde (22-27) toeslaan via 39-33, 49-43 en 37-31 31x4 . . .
Bergsma eindigde uiteindelijk als vierde met 13 uit 10, Sijbrands won het toernooi met een bijna perfecte score: 7x winst 3x remise.

We begonnen dit epistel in het oosten van ons land en reisden toen door naar 'heel veel meer' oostelijk, dus is het gerechtvaardigt om in het westen van ons land af te sluiten.Amsterdam, Krasnapolski, juist ja, het onovertroffen 'Suikertoernooi'.Sijbrands en Wiersma deden niet mee aan dit prestigeuze toernooi vanwege (als ik het me goed herinner) (start-)geldbesognes en dus was de weg vrij voor de Russen.

Wit A. Gantwarg
Zw.:: F. Drost














Uit de zesde ronde (23-12-1971) van het eerder gememoreerde toernooi had Frank Drost na (6-11)
een gewonnen positie bereikt tegen de (Wit-)Rus. Van ellende offerde Gantwarg schijf 27 en vervolgde toen met 45-40. Drost vervolgde met (21-26) 32x21 (26x17) en de partij zou wonderwel nog in een puntendeling eindigen, echter als Frank na 45-40 was verder gegaan met 11-17 dan had Anatoli op kunnen geven daar nu ook 40-34 niet meer mogelijk is (ziet u het ?) . . . .
Gantwarg won uiteindelijk het toernooi met 18 uit 11, maar als hij in de zesde ronde een deuk had
opgelopen dan . . . . ach ja, de historie laat zich niet herschrijven.



woensdag 5 december 2012

ANTONIUS FREDERIKUS SCHOTANUS


Door Tjalling van den Bosch

Kafka

De lezer dezes zal zich afvragen wat de relatie is tussen onze hoofdpersoon en de Duits-talige schrijver Franz Kafka ?!? "Is het de onheilspellende, nachtmerrie-achtige sfeer, welke bekend staat onder de naam Kafkaesk en die zo vaak in de boeken van Kafka de boventoon voeren" zullen sommigen zich misschien afvragen.
Nee, nee u zit in de verkeerde hoek, de link waar schrijver dezes op aanstuurt gaat om een uitspraak van Kafka: "Ik schrijf geen literatuur, ik ben literatuur" en zo is het met onze hoofdpersoon ook, wat dammen betreft !

Antonius Frederikus Schotanus (van 4 januari 1943) zag het levenslicht in Leeuwarden en al snel raakte hij besmet met het damvirus, iets waar je je levenlang niet meer van afkomt.
Om de ruim 50-jarige dam-carriére van Schotanus uit de doeken te doen ben je dan ook nogal even bezig.Ten eerste is daar de dammer, maar hij is ook bestuurder en organisator.Het huidige 'geweten' van DamClub Huizum, Sietse Nagel, verwoordde het als volgt: " Het reper-toire van Anton is iets te groot voor ons, want als je denkt compleet te zijn, ben je er waarschijnlijk nog niet ". Dus dan maar even in het kort de (dam-)levenswandel van ons onderwerp in kaart proberen te brengen.

Dammer

Als lid van DamClub Huizum heeft hij al (bijna) ontelbare malen de 'onderlinge' op zijn naam geschreven (and still counting !). Daarnaast heeft hij, tot nu toe (eind 2012), 37 keer (debuut 1962, op 19-jarige leeftijd) meegedaan aan het Fries Kampioenschap (individueel) en uit deze strijd is Schotanus 9 keer als winnaar te voorschijn gekomen, je zou dus kunnen zeggen 1 op 4.
Hij nam 6 keer deel aan de finale van het Nederlands Kampioenschap, maar hier heeft hij nooit in de top kunnen meedraaien, wat op zich geen schande is als men begrijpt dat de 'toppers van toen' van het kaliber Roozenburg, Sijbrands en Wiersma waren (met zijn allen goed voor zo'n 10 wereldtitels). Aan een Europees- of WereldKampioenschap heeft Anton nooit meegedaan, maar wel aan alle verdere aansprekende dam-krachtmetingen zoals het Brinta-, Sotsji-, Suiker-, KSH-, en Turkstra- toernooi. Zijn beste prestatie is (naar eigen zeggen) zijn vierde plaats in het Turkstra-toernooi van 1968 (achter Tsjegolev, Andreiko en Sijbrands).
Maar dan ben je er nog niet, want onze hoofdpersoon heeft zich ook, jarenlang, overgegeven aan
het dammen per briefkaart ! Bij de correspondentie-dammers werd hij 3 keer (1965, 1984 en 1987) Nederlands Kampioen. Zijn 'finest hour' in dit metier beleefde Schotanus in 1988 toen hij wereldkampioen werd. Ook als teamspeler (10-tallen, 8-tallen, 4-tallen) heeft Schotanus vele prijzen gewonnen met als absoluut hoogtepunt het Kampioenschap van Nederland welke DamClub Huizum in het seizoen 1974-1975 ten deel viel. Met een plus 4 score had hij een groot aandeel in het uiteindelijke resultaat. Als laatste wil ik het Europees Kampioenschap bij de 60-plussers nog even voor het voetlicht halen. In het jaar 2010 wist Anton, in Berlijn, ook deze titel voor zich op te eisen.
Dat Schotanus zowel nationaal als internationaal 'Maitre' in het edele damspel is zal u dan ook niet verbazen. Hier laat ik het bij, want dit onderwerp (dammer) zou te lang worden als ik de hele palmares van Schotanus voor het voetlicht zou toveren en dan nog zou ik te kort schieten.

Bestuurder

Ook als bestuurder heeft Schotanus zich meer dan verdienstelijk gemaakt. Het zou te veel zijn om alles te benoemen, het interreseert de lezer misschien ook niet, maar toch even een paar feiten: van 1965 tot en met 1987 (met een kleine onderbreking) bestuurslid van de Provinciale Friese DamBond, van 1969 tot en met 1977 bestuurdlid van de Koninklijke Nederlandse DamBond.
van 1989 tot en met 1998 voorzitter van diezelfde bond. Maar bovenal heeft hij zich opgeworpen als bestuurder van onze club, waarvan (alles bij elkaar) al zo'n 30 jaar als voorzitter.

Organisator

Als laatste komt 'de organisator' aan bod, ook hier weer 'te veel om op te noemen' dus laten we hethouden bij de vermaarde 'Turkstra'-toernooien van 1965, 1966 en 1968, samen met Chris Wiersma (de vader van Harm) en de al even befaamde K.S.H.-toernooien van 1973, 1975 en 1977 samen met Wim Los.Het bovenstaande is een korte (!?!) samenvatting van wat Anton Frederikus Schotanus zoal 'bij de (dam-)kop' heeft gehad. De lezer die Schotanus totaal niet kent wil ik er op wijzen dat onze hoofdpersoon naast dit alles ook nog gewoon een baan had.
Hij was verbonden aan een scholengemeenschap in Heerenveen als leraar Duits (Kafka ?) en bediende zich graag van de 'Delftse methode' en dat heeft niets met dammen te maken (zoals sommigen misschien denken), maar dit is een methode van lesgeven waarbij op 'natuurlijke manier wordt onderwezen/geleerd'.

Pensioen

En dan is het tijd om rustig van 'Drees te trekken' ! Nou ik dacht het niet ! ? !, na zijn pensionering, in 2004, begaf Anton zich weer naar de studiebanken (als student!) en met succes, want op 30 juni 2008 kreeg hij zijn 'Masterbull voor Geschiedenis' aan de Rijksuniversiteit Groningen. Natuurlijk heeft Anton als dammer wel eens een nederlaag moeten slikken en privé heeft hij ook de nodige tegenslagen te verwerken gekregen, zo werd in 1995 bij zijn eerste vrouw (Annalies) kanker geconstateerd en een jaar later overleed ze aan de gevolgen hiervan. Enkele maanden geleden schrokken alle Huizumers enorm (en velen met ons) toen tijdens een toernooi
(E.K. senioren) in Vilnius (Litouwen) Schotanus plotseling onwel was geworden en met hartklachten in het ziekenhuis aldaar was opgenomen. Een 'inferior heart-attack' werd geconstateerd, gelukkig hoefde schrijver dezes geen necrologie te schrijven en kan Schotanus, nadat er in Groningen enkele 'omleidingen' tijdens een open hart operatie werden aangelegd,
zich (hopelijk) weer overgeven aan zijn ongeneeslijke ziekte . . . DAMMEN . . . .

Antonius Fredrikus Schotanus: "Ik dam niet, ik ben dammen" (vrij naar Franz Kafka) . . . .

Onderstaand fragment komt uit het jubileumboek van Damclub Huizum

Wit: A. Schotanus
Zw.: A. Bakker
(FK 1994)














Na het gespeelde 1.34-29! denkt de zwartspeler zich van de opsluiting te kunnen ontdoen, maar hij komt bedrogen uit. 1...17-22 2.29x20 25x14? 3.35x24 22-28 4.33x22 18x38 5.42x33 14-19 en nu de Afrikaanse dam met 6.24-20!! 15x24 7.47-41! 36x47 8.49-44 47x29 9.26-21 16x27 10.37-32 27x40 11.45x05!
Het eindspel dat er nog behoorlijk spannend uitziet, wordt met vaste hand naar winst gevoerd.

dinsdag 27 november 2012

Jan Gerlofsma

Door Tjalling van den Bosch

Velen zullen zich hem nog herinneren, velen zullen geen flauw idee hebben wie hij was. Jan Gerlofsma heeft 25 jaar lang (van 1959 tot 1984) op zijn geheel eigen enthousiaste wijze leiding gegeven aan DamClub Huizum. Maar liefst 25 jaar lang waarin hij onze club zag opklimmen van een modale derde klasser tot kampioen van Nederland. In 1955 was hij trouwens al toegetreden tot het hoogste orgaan binnen onze club, dus je kunt spreken van 3 decennia lang bestuurlijk actief.
Hij organiseerde feestavonden, verlotingen, sneldamtoenooien en leidde dus de vergaderingen.Gerlofsma werd geboren op 27 augustus 1914 te Achlum en overleed op 22 mei 1992 te Marssum.

Zijn beroep was aardappelhandelaar EN hij was een geboren voorzitter. Naast zijn voorzitterschap bij onze damclub bekleedde hij deze functie ook bij de Marssumer voetbalclub S.S.S. Hij was een sociaal bewogen man die vele functies binnen verenigingen op zich nam en vaak een stuwende kracht was bij het organiseren van feesten en partijen.Onze huidige voorzitter (Anton Schotanus) kon hem in 1989 persoonlijk de hand schudden voor het feit dat het, mede voor zijn inspanningen ten bate van  DamClub Huizum, Hare Majesteit had behaagd om Jan Gerlofsma de eremedaille, verbonden aan de Orde van Oranje Nassau, te laten overhandigen, iets dat dit jaar ook de voorzitter van I.O.C., Jacques Rogge, overkwam.

Als dammer was Jan Gerlofsma niet direct een hoogvlieger, zo kon ik in zowel Turbodambase als Toernooibase geen enkele partij van hem vinden. Niet één enkele Gerlofsma kwam in mijn speurtocht bovendrijven, wat vreemd is want in de geboorteplaats van Jan, Achlum, damden meerdere mannen met die achternaam. Zo bond ik in het verre verleden regelmatig de strijd aan met een zekere Oep Gerlofsma (heerlijk die ouderwetse Friese voornamen).
Hoe het ook zij dammen was voor Jan vooral een plezierige bezigheid maar om nu 4 á 5 uur achter het dambord te vertoeven dat was niet aan hem besteed.
Meestal duurden zijn partijen niet langer dan een uur of 2 en dan zocht hij snel de gelagkamer op om daar met zijn maten te gaan dobbelen, kaarten of bamzaaien en vooral te lachen. Ik kan me nog zo voor de geest halen dat wanneer ik op de clubavond na een lange partij ook het café-gedeelte van zalen Tivoli opzocht het daar vaak een gezellige boel was met mannen als (naast onze hoofdpersoon) Menno Bandstra, Marten Nicolaï, Johannes Schootstra, Brant Visser, Jurjen Hoekstra.Ze hadden veel plezier en regelmatig bulderden de lachsalvo's over de stamtafel. Jan Gerlofsma had ook de gave om je een serieus verhaal te vertellen welke achteraf een mop bleek te zijn.Ook verbasterde hij (à la Rinus Michels) de namen van mensen, schrijver dezes heeft het bij hem nooit verder gebracht dan 'bos' en Auke Scholma werd door hem steevast
'scholman' genoemd.

Auke Steensma reageerde na het 75-jarige jubileum van onze club (2007) op Jan Gerlofsma als volgt: "Wat een voorzitter. Trots op Huizum en Friesland, ik herinner mij een discussie aan de bar in Tivoli tussen hem en de voorzitter uit Noord-Holland, midden jaren '60. Gerlofsma verwees naar het opkomend jong talent in Friesland en poneerde de stelling dat Friesland waarschijnlijk sterker was geworden dan Noord-Holland, hetgeen door zijn collega stellig werd ontkend. Dat leidde tot een dispuut, resulterend in een wederzijdse uitdaging.  Gevolg: Wij togen met 10 Friese spelers (waaronder Harm Wiersma, Anton Schotanus, Oebele Hoekstra, Sjoerd Visser en Auke Steensma) naar Amsterdam en versloegen de Hollanders met 9-11 !!!
De bezieling van Gerlofsma vergeet ik nooit".
Om het sociale aspect van Gerlofsma te benadrukken het volgende verhaal van Jaap Kieffer
opgetekend door Rein van der Pal en Sietse Nagel: "In 1944 trad ik in het huwelijk met Annie Koot. Ik leende een pak van hem (Jan Gerlofsma), die tot mijn kennissenkring behoorde, alhoewel we niet van hetzelfde postuur waren.Nadat het ja-woord had geklonken moest Gerlofsma zijn pak weer terug hebben, omdat hij anders niet op het trouwfeest kon verschijnen". Het doet denken aan een scène van Laurel & Hardy . . . .

Het hele interview met Jaap Kieffer staat trouwens in het jubileumboek 'DamClub Huizum 75 jaar'.

Jan Gerlofsma, opdat wij niet vergeten . . . .



dinsdag 20 november 2012

Georgiev

Door Tjalling van den Bosch

Wereldrecord


Zaterdag 17 november 2012 was voor stichting Aanzet een grote dag. Na een mislukte poging om het wereldrecord kloksimultaan te verbreken (Ndjofang 2010) mocht Georgiev het deze dag proberen.

 Veni, vidi, vici . . . . .

Alexander Sergejevitsj Georgiev werd geboren op 17 juli 1975 in (volgens de Russische gegevens) Pyatilipy, Novograd Oblast, volgens de site van stichting Aanzet in het voormalige Leningrad, thans (weer) St. Petersburg.Georgiev is de huidige wereldkampioen in onze sport, een titel die hij vorig jaar voor de zesde maal voor zich opeiste in Emmeloord/Urk. Dit evenement werd ook al georganiseerd door stichting Aanzet. Wat de mannen achter deze rechtspersoon zonder winstoogmerk oppakken doen ze met een zekere flair en allure welke mijns inziens ongekend is voor de damwereld.
Zoals een ieder nu wel zal weten slaagde Georgiev met vlag en wimpel voor dit 'examen' met ruim 80% (waar 70% voldoende was geweest), tegen 42 tegenstanders haalde hij 68 punten.

Schrijver dezes was één van die deelnemers die de wereldkampioen een punt ontfutselde. Nadat ik had meegedaan aan de poging van Ndjofang in 2010 dacht ik dat onder normale omstandigheden een verbetering van dit record er niet in zat. "Fysiek onmogelijk" oreerde ik, wat had ik het mis, alhoewel ik in het begin alle gelijk van de wereld leek te hebben. Rustig en beheerst gleed Georgiev langs de borden, een 'rondje' duurde ruim 8 minuten. "Veel te langzaam" liet ik mijn buurmannen weten en dat was eigenlijk ook zo.

Na 2 uur en 45 minuten kreeg de Rus echter een 'wake-up call' door tegen Jacob Poortinga (in een gewonnenpositie ?!?) na 38 zetten 'door de klok te gaan'. Georgiev schrok hiervan en in het volgende rondje ging hij eens op de klokken letten en besloot toen om van taktiek te veranderen.
Hij begon remises voor te stellen in partijen waar hij (tot dan) weinig had bereikt, onder andere tegen de schrijver dezes.Vrijwel alle tegenstanders namen dit aanbod aan en zodoende slonk het aantal borden en kon de wereldkampioen het tempo opvoeren. Nadat hij veel partijen in zijn voordeel had beslecht en nadat hij de 50 zetten in de twee uur had afgewerkt kreeg hij de ruimte (en tijd) om de overgeblevenen het leven zuur te maken, met als resultaat de gewenste uitslag.

Eigenlijk verloor Georgiev niet één partij, tweemaal verloor hij op de klok en verder moest hij 12 remises accepteren, maar geen van de deelnemers kon hem op een combinatie 'trakteren' of hem strategisch overspelen, voorwaar een unieke prestatie.

U hebt het allemaal 'live' kunnen volgen dankzij de inspanningen van Hendrik Veenstra, Piet Bouma en Geb Kos, die het IT-hart waren van dit hele gebeuren, want stichting Aanzet wil niet alleen organiseren maar ook graag de 'nieuwe ontwikkelingen' een kans geven ! Via Toernooibase kunt u in alle rust de partijen nog eens naspelen, vooral Georgiev's overwinning op Tjipke Smedinga (met een offer die hij naar eigen zeggen van Alexander Baljakin had afgekeken) was er één die gezien mag worden. Ik zat naast Richard Koot en na een grote afwikkeling bouwde Koot een degelijke stand op.
"Alleen schijf 6 er nog even bijtrekken" zal de Drachtster onderwijzer hebben gedacht, dus 6-11 en 11-17 en ja dat kon niet (!) want de wereldkampioen had, ondanks dat hij telkens maar een paar seconden bij het bord vertoefde, handig een damcombinatie in de stelling gevlochten.

Wit: A. Georgiev
Zw.: R. Koot

Na het gespeelde 6-11-17? volgde 1.28-23 18x29 2.36-31 26x28 en 3.38-33 met dam op 2.








Stichting Aanzet duizendmaal dank voor dit fantastische evenement en voor de (28) mannen en
vrouwen die in het stof beten una salus victis nullam sperare salutem . . . .

vrijdag 9 november 2012

Knipselparadijs

Door Tjalling van den Bosch

Als jongeling knipte ik alle damrubrieken, die ik te pakken kon krijgen, uit en plakte deze in een multimap (keurig gesorteerd op opening of spelsoort). Nu, ruim 40 jaar later, is het nalezen hiervan mij een waar genoegen. Mijn 'walk through memory-lane' geeft een prachtig tijdsbeeld weer.
Ten eerste wat mij opvalt zijn de scribenten van de rubrieken zoals Ton Sijbrands (toen al, Harm Wierma trouwens nog niet), Jan Metz, Roel Bergsma, Menno Bandstra.
Deze namen mogen u op zijn minst bekend in de oren klinken, maar kent u deze nog (?) J.B.M.J. Eekhoud, J.W. van Dartelen of C. Chattelon. Soms waren de rubrieken ook enorme lappen tekst en daar konden de 'koppensnellers' van de couranten zich dan op uitleven.
Boven een winstpartij van Krijn Toet op Evert Bronstring stond 'Toetje smaakte Bronstring niet' en boven een winstpartij van Frank Teer op een zekere J. Conijn stond 'Hoe Conijn op dwaalwegen toch nog het haasje werd'.
Ook werden journalisten van dag- en weekbladen er op uitgestuurd om dammers te interviewen.
Zo werd uit een vraaggesprek met de 25-jarige Frans Hermelink (voorafgaand aan het N.K van,
ik denk, 1971) duidelijk dat hij een stayer was, de ondertitel luidde namelijk 'Debutant in titelstrijd begint pas na 20 zetten'.
Boven het twee (!) pagina's grote interview met Frank Drost stond 'Drost behoefde niet met
60 kilo suiker naar huis'. Dit verdient misschien enige uitleg, wel dat zat zo: de toen 17 jarige Frank Drost debuteerde dat jaar in het vermaarde 'Suikerdamtoernooi' en degene die als laatste eindigde kreeg zijn  eigen gewicht in suiker mee naar huis. Enige citaten uit dit interview (begin jaren 70 !) zijn: "de psychologische trucjes van Andreiko vind ik niet leuk, hij doet alles om wereldkampioen te blijven, maar of het zo moet ?" "Als Sijbrands meer doorzet wordt hij beslist nog wel wereldkampioen. Wiersma is een echte vechter, maar Sijbrands weet meer".
Over de Rus Koeperman zegt Frank "Ik dacht niet dat hij nog lang bleef", we weten nu (anno 2012)
dat Koeperman dertig jaar later nog steeds meedeed aan het wereldkampioenschap, maar dan wel
voor de Verenigde Staten.
Boven een pagina groot interview met Harm Wiersma in de Leeuwarder Courant van 29 april 1972
staat letterlijk: 'Maatchappij-kritische damkampioen Harm Wiersma wil wereldtitel om samenleving
te veranderen'. Even één citaat uit dit uitvoerige journalstieke stuk dat dus vlak voor het wereldkampioenschap van 1972 werd afgedrukt: "alleen als ik eerste of tweede wordt ga ik door met dammen op wereldniveau". Gelukkig werd hij tweede en konden we nog lang van hem genieten.
Op de bewuste pagina staan verder nog afgedrukt de opstelling van Cambuur voor de wedstrijd tegen de Graafschap en de opstelling van Heerenveen tegen D.F.C.. Bij Cambuur is Mollo Eijer weer terug als rechtsback en dus speelt zijn vervanger Fokke van der Heijde weer in het tweede.
Heerenveen moet Wil van Beveren missen met een knieblessure en hij wordt vervangen door
Cees Kist sr. Dit laatste is natuurlijk bedoelt om het tijdsperk te duiden.
Om dit laatste nogmaals te doen laat ik Andreas Kuyken even aan het woord, let wel het gaat
hier over een partij (T. Sijbrands - ir. G.E. van Dijk) van 40 jaar geleden (en dus is de rubriek ook uit die tijd).
De jongere lezers adviseer ik om de veiligheidsgordel om te doen ! "Een grootmeester zal het nimmer vertoonde, Het Nieuwe, naar voren trachten te brengen; hij doet een beroep op zijn creativiteit, in filsofische termen uitgedrukt: hij schept 'Transzendenz'.In werkelijkheid ontbreekt de categorie van het 'Novum' helaas maar al te vaak, zelfs onder grootmeesters."
Even bijkomen en dan gaan we naar de afsluiting van Kuyken: "Er is een tijd geweest, toen 'soulmusic' nog niet in de commerciële consumptiesfeer getokken was maar nog echt leefde, dat
men al 'high' werd louter en alleen van het luisteren ernaar. Tegenwoordig gebruikt men drugs;
voor damliefhebbers echter zijn er de in hun rechtijnigheid geperfectioneerde Sijbrands-partijen".
 Na dergelijke zware tekst sluiten we maar snel af met iets luchtigs.De Italiaan Fanelli was, volgens overlevering, een theatraal man die het (als Italiaans kampioen) vaak moest opnemen tegen veel te sterke tegenstanders, meestal verloor hij dan ook en daar kon hij dan weer niet zo goed tegen.
Andreiko liet de beste man in onderstaande stand vast enorm schrikken.
Wit: Fanelli
Zw.: Andreiko
 
"Ik sta niet zo slecht" zal de witspeler hebben gedacht, "eerst maar even wat schijfjes eraf".
29-24 en na (19x30) zal het hele circus wel op stelten zijn gezet door de licht ontvlambare Italiaan.Er volgde inderdaad 34x05 (04-09) 05x17 en (12x45).
Dit was terug in de tijd, terug naar de onze . . . .


dinsdag 30 oktober 2012

Dammers kopen geen boeken,....

Door Tjalling van den Bosch

Michiel Kroesbergen, de nummer 4 van het laatste N.K., is toegetreden tot het gilde der schrijvers.
Nu schreef hij al de rubriek "de Week" op de site van onze vrienden van 'Het Noorden', maar nu heeft hij een echt damboek op de markt gebracht.
Onder de titel 'Dammen, zoals ik het bedoeld heb' schrijft hij over van alles en nog wat op zijn damgebied. Het is zeker geen standaard-damboek (voor zover die er al zijn) maar het zijn
hersenspinsels van de schrijver die voor mij zeer herkenbaar zijn.
Ooit introduceerde Michiel het idee om een damboek te schrijven aan een stel damvrienden tijdens een barbecue. Oud-Huizumer Martijn de Jong repliceerde toen met "dammers kopen geen boeken".
Onder het mom van "dammers kopen geen boeken, maar ze schrijven ze wel" liet Kroesbergen zich echter niet van de wijs brengen.
Gelukkig maar, want het is een leuk en aanstekelijk geheel geworden. Om u een idee te geven over wat u kunt verwachten van dit boekwerk volgt  nu een klein stukje uit het boek:

"De titel, een afgeleide van een beroemde uitspraak van Ton Sijbrands, dekt
de lading. In de drie delen waar een normale dampartij uit bestaat, opening,
middenspel en eindspel, komt voorbij hoe ik (Michiel dus TB) tegen het spel
aankijk en hoe ik het beleef. Met hier en daar een herpubicatie van een 'de Week',
een rubriek van mij op de website van DamGenootschap Het Noorden.
Zo is het deels ook een "best-of"'
.

Overigens wil schrijver dezes toch even een vraagteken zetten bij het eerste
gedeelte van het bovenstaande citaat. Volgens mij betreft het hier geen uitspraak van Ton Sijbrands, maar van Andreas Kuyken. De Zwitsere theoloog omschreef in de jaren 70 van de vorige eeuw het spel van Sijbrands als "dammen, zoals God het bedoelt heeft".

Maar goed, het boek behandelt onder andere intrigerende onderwerpen als: Broedermoord, het Koningsoffer en de 'Het Noorden'-opening. Dit laatste werd ooit door Auke Scholma als de "pret-opening" omschreven. Verder komen er nog onderwerpen voorbij als: 'de damspelachtige treurnis van ideeën' en 'Winnen van de wereldkampioen'. Ook zeer amusant is het één-tweetje tussen de schrijver en voormalig Het Noorden-voorzitter Rene Lubbers.

Kortom een unieke bundel verhalen en daarom sluiten we dit epistel af met een diagram  uit het boek dat op zijn minst de omschrijving 'origineel' kan doorstaan:

Wit: Martijn de Jong
Zw.: Roelf Suk

 


 
 
 
 
 
 
 
 
 
Suk (is dat niet een voetballer van FC Groningen ?) vervolgde met 25-30 en toen maakte
de Jong het af met een grappige éénzetter ! 33-28 ja echt !!

Het 176 pagina's tellende boek kost 20,-- euro (eventueel plus 2,50 euro verzendkosten).
Het is te bestellen via michilic@hotmail.com .
En de 'gouden pen' gaat naar . . . . .

dinsdag 23 oktober 2012

Erwin Heslinga

Dammen en Bacchus

Door Tjalling van den Bosch

Decennialang damt Erwin al voor DamClub Huizum, eerst nog bij de jeugd, maar op een gegeven ogenblik maakte hij de overstap naar de senioren. Hij maakte wel eens uitstapjes naar andere clubs, maar altijd bleef hij (ook) Huizum trouw. Zo maakte Heslinga aan het eind van de vorige eeuw een uitstapje naar de Achlumer DamClub.Daar werd hij door het vrouwelijke gedeelte van de Achlumer jeugd vaak "Dani" genoemd, naar een Portugese voetballer van Ajax, die qua uiterlijk overeenkomsten had met, de huidige topsspeler van Real Madrid, Christiano Ronaldo. Inderdaad Erwin had in die tijd nog ravenzwart haar (zucht. . . ).

Zijn chauffeur die hem altijd naar Achlum vervoerde noemde hij Bram Moskowitz, volgens Erwin leek Gerrit Kloosterman namelijk op deze juridische entrepeneur. In het begin van zijn carrière werd Erwin, vooral op positioneel gebied nogal eens overspeeld, maar gaandeweg wapende hij zich hier tegen met venijnige dreigingen en combinaties.
Later zou hij op strategisch gebied een stijl ontwikkelen welke hem ook de nodige punten opleverde.
Hij is niet iemand die het moet hebben van uitgedokterde openings-strategiën, een enkele uitzondering daargelaten. Hij is vaak op z'n best in het middenspel/eindspel, met deze taktiek heeft hij  al heel wat slachtoffers gemaakt. Zijn positie achter het bord is vrij voorspelbaar, naast zich een flesje bier (hij offert naar eigen zeggen dagelijks aan Bacchus), de benen onder zich gevouwen (hij is soepel in de heupen, wat normaliter alleen bij vrouwen voorkomt) en snel spelend. Zijn handigheid is zijn wapen, kijk maar eens naar de onderstaande diagram uit de "onderlinge" van Damclub Huizum (2000):

Wit : Erwin Heslinga
Zw: : Sietse Nagel



We lopen even mee aan de hand van Rein van der Pal.

"Heslinga forceert de winst, nadat hij de zwarte tegenacties op waarde heeft geschat. 1.28-23!! op (8-12) volgt 33-28 en is het snel uit, dus ....17-22 2.23x3 22-28 3.32x23 vooral niet 33x22 (25-30) 24x35 (20-25) 3x20 (15x42) enzovoort, met winst voor zwart !
...21x41 40-34 26x37 23-18! 13x22 38-32 37x28 34-30 25x23 33-29 23x34 39x30 20x29 3x9 fraaie rondslag".

De analyse komt uit het fraaie boek "Damclub Huizum 75 jaar", gemaakt door Rein van der Pal en Sietse Nagel. Dit moet even worden vermeld, want in deze jublieumuitgave staat uitdrukkelijk vermeld dat "niets hieruit mag worden gepubliceerd zonder brondvermelding".

Toen schrijver dezes nog op de lagere school zat kreeg hij een boekje met tafels (!?), daarin stond ook dat "niets uit het boekje mocht worden vermenigvuldigd" ! Daar heb ik mij maar aangehouden, dus rekenen is nooit mijn sterkste geworden !?! Maar dit laatste geheel terzijde natuurlijk.

Het moment waar Heslinga erg trots op is, was de Friese titel welke hij in 2009 op zijn naam schreef.Vooral zijn overwinning op onze voorzitter (zie toernooibase !) was van grote schoonheid.
Hij komt door deze éénmalige zege (in het Fries Kampioenschap) in een illuster rijtje  terecht met (o.a.) Johannes Lemstra en Oebele Hoekstra. Persoonlijk vind ik dat zijn prestaties tijdens het toernooi van Salou 2010 ook gezien  mogen worden. Na een goede start belandde hij in de afdeling "grootmeesters" en daar hield hij knap stand  met remises tegen onder andere Valneris, Gulyaev en Golubeva. Ook hiervoor wil ik u verwijzen naar toernooibase.

We sluiten dit uitvoerige epistel af met één van de laatste hoogstandjes van Heslinga. Uit de landelijke competitie Heerenveen - Huizum 2 (uitslag 10-10), gespeeld op 11 februari van dit jaar.

Wit: Aize Plantinga
Zw.: Erwin Heslinga



Erwin heeft een fraaie stand opgebouwd en vervolgt nu met: 1...22-28 2.38-33?! 36-41 3.33x22 41-46
Nu is 22-17 verboden, want na het slaan (naar 17) maakt zwart het uit met (24-30) en (23-28) dus 4.26-21? Kijkt en huivert . . . .(vrij naar van Hanegem W.) ...24-30 4.35x13 14-19 5.13x24 12-18 6.22x13 7-11 toe maar 7.16x7 23-28 8.32x23 46x19

Heslinga zal, na afloop van deze partij, de ondertitel van dit epistel ongetwijfeld
eer hebben aangedaan . . .





dinsdag 16 oktober 2012

Hans van Dijk

Door Tjalling van den Bosch

Hans van Dijk
en de kans om miljonair te worden.

Bestaat er voor u (dammer) een stille wens om uw kapitaal te vergroten
dan mag u het jaarlijkse rapid-damtoernooi in Twijzelerheide niet missen.
Voor velen is het een bekend gegeven, maar voor diegene bij wie het
bovenstaande alleen maar vraagtekens oproept is misschien enige uitleg
noodzakelijk.

Het "Hepie Koelstra rapid-damtoernooi" wordt éénmaal per jaar (altijd in
de maand januari) verspeelt. 25 minuten per persoon per partij op de vertrouwde, tegenwoordig al ouderwetse, houten damklokken.
De organisatie is in handen van Hans van Dijk en Leo van der Galiën.
"Ja, en.....?.", wel de organisatoren hebben al hun creativiteit aangesproken
om dit gebeuren "anders dan andere" (rapid)toernooien te maken.

Het volgende idee is na ampel overleg aan hun brein ontsproten:
De deelnemers (en vrijwilligers) aan dit toernooi loten, na afloop, om prijzen !
"Ja, en. . . . " wel de prijzen zijn Staatsloten, en dus . . . . . . . hebt u kans, om kans te maken om miljonair te worden, wat is het leven toch éénvoudig.
EN DAT, geachte lezers en lezeressen, is nou precies in overéénstemming
met het levensmotto van beide heren: "leef met vlag en wimpel, maar houd het simpel". Nou leuk, "maar is het wat dat toernooi ?"


Als we even een selectie maken van de winnaars, dan komen we tot een imposant lijstje: uit Rusland (voormalig wereldkampioen) Alexander Schwarzman, het Afrikaanse continent leverde de winnaars Jean Marc Ndjofang en Bruno Fopa en de Friese grootvorsten Gerlof Kolk,Tjalling Goedemoed wisten dit spektakel ook op hun naam te schrijven .

Verder valt nog te vermelden dat beide organisatoren enthousiaste dammers zijn.Leo zijn partijen worden door top- en tob-dammers nogal luidruchtig becommentarieerd, zie hiervoor op toernooibase . . .
Hans speelt zijn partijen in een zekere luwte, vandaar dat we juist zijn prestatieseens iets uit de vergetelheid willen lichten, zie het volgende fragment.

Het fragment komt uit de "onderlinge" van DamClub Huizum, seizoen 2011/2012. 34ste ronde (ja, u leest het goed !).

Wit: Hans van Dijk
Zw.: Auke Spijkstra

 

Wit heeft net 1.44-39 gespeeld en zwart ziet de punten al zweven! 18-22 !?
Het lijkt erop dat Spijkstra nu een dodelijke dreiging (24-29) in de stand heeft
gevlochten, maar van Dijk heeft een verrassing in petto!
2.28-23 19x28 3.37-31!
De rollen zijn plotseling omgedraaid, zwart moet de schijf terug geven, maar hoe . . . ?
Spijkstra speelde nog: 9-13 4.31-27 22x31 5.33x11 12-17 6.11x22 31-37 maar het mocht niet meer baten, 2-0 .

De partijen tussen Hans en Leo mondden vaak uit in bloedeloze remises.
Vreemd eigenlijk want de karakters van beiden lopen ver uitéén.
De één is van het type 'Gert Jan Verbeek' rondborstig en het liefst
'recht door zee' terwijl de ander een kind lijkt te zijn van de jaren '60/'70
uit de vorige eeuw, zeg maar 'peace man' en 'love, not war' maar wel met een
prikkelende pen !!).
Geen van tweeën durft, in hun onderlinge confrontaties, echter de nek uit te steken en het lijkt alsof beide heren blij zijn met een puntendeling.
We moeten bijna 10 jaar terug gaan in de tijd om een beslissing tussen de
beide mateadoren te vinden.
Op 24 maart 2003 vond een partij plaats die door Hans werd gewonnen (!), tijdens de onderlinge van D.C.Twijzelerheide.
Alhoewel de toeschouwers na de opening, (32-28 (19-23) x (x23) 33-28 (x) x28

(17-22) x (x21) 31-26 (7-12) x (x21)), het ergste vreesden bouwde Hans vervolgens een keurige stand op en liep Leo halverwege de partij achter de feiten aan.
De notatie van de partij van (Leo) die ik na lang aandringen mocht ontvangen is moeizaam te volgen.
Op de 40ste staat dubbel onderstreept 'KOFFIE' en drie zetten later stopt de notatie, waarschijnlijk omdat Leo heeft opgegeven alhoewel dit natuurlijk gissen is.
Hoe het ook zei, u heeft aan beide heren te danken dat u de kans hebt om . . . . . .


 



maandag 8 oktober 2012

Beestendag

Door Sietse Nagel

Op donderdag 4 oktober 2012 ging de provinciale competitie los voor de twee hoofdklasse teams van Huizum. Huizum-1 werd gekoppeld aan Huizum-2 met dien verstande dat Huiizum-2 thuis speelde. Het gekke  deed zich voor dat ik eerst door teamleider Jan Terpstra was opgesteld aan bord 1 van Huizum-2. Hij had mij keurig de opstelling doorgemaild.

Een paar dagen later kreeg ik door van teamleider Erwin Heslinga dat ik in Huizum-1 mee zou spelen aan bord 8. Gelukkig, dacht ik nog, dat is iets minder zwaar. Mijn nachtrusten zijn sinds ik een gezin heb niet meer dusdanig dat ik altijd voldoende uitgerust achter het bord zit. En dan kun je beter Jan Terpstra treffen dan Rein van der Pal. Jan wil er nog wel eens een potje van maken. Zo ook deze 4e oktober. Terwijl de klok 8 uur sloeg verrichtte ondergetekende de openingstoespraak bij gebrek aan een voorzitter. Hierbij raakte ik danig in de war. Ik heette Huizum-1 welkom als Huizum-2-speler, besefte vervolgens dat ik in Huizum-1 meespeelde en als zodanig eigenlijk moeilijk mijzelf kon toespreken. Op dat moment stond de damrubriekhouder van De Telegraaf, meervoudig wereldkampioen dammen Harm Wiersma in de deuropening en kon de strijd ontbranden. Later kwam toch ook nog voorzitter Anton Schotanus een kijkje nemen. Hij wacht op een operatie en zolang mag hij geen schijf aanraken. Samen met Harm vertrok hij naar de buffetzaal van Tivoli, tijdens welke loop Harm hem toevertrouwde dat hij wist dat deze wedstrijd plaats zou vinden en hij eerst even snel naar De Schrans was geweest. Vermoedelijk naar zaken als Action en Kruidvat. Het is niet bekend of de loting Nagel-Terpstra ook naar buiten was gelekt.

Omdat Jan graag erin mag batsen onder het motto ‘wie niet waagt, die niet wint’, is vuurwerk verzekerd.

Hoewel Harm spontaan aangesteld was als scheidsrechter, ontpopte hij zich tijdens de wedstrijd steeds meer als fotograaf. Johan Bosgra vroeg aan hem of hij de foto’s, waarop hij voorkwam, zou plaatsen in De Telegraaf. Dit werd met een lach beantwoord.

Het was de bedoeling dat Huizum-1 ging winnen van Huizum-2. Maar Jan Terpstra wil dit wel eens vergeten. Na een ouderwetse Keller-opening ontspon zich volstrekte nieuwe theorie, zo nieuw dat Jan (zie dia) tot de afruil 21.  . . .   (13-19) 22.24x13 (  8x19)  besloot.

Merk op dat wit dreigt met 24-19 + 34-29. Merk verder op dat de zet 14-19 niet goed is, terwijl de zet 14-20 waarschijnlijk iets te spannend is voor een normale donderdagavond.

Wit ging vervolgens over tot een afwikkeling met een fatale afloop. Voor wit. Wit startte goed na de ruil 21.   . . .   (13-19) 22.24x13 (  8x19) met 23.37-32 (28x37) 24.41x21 (16x27) en 25.34-29 (23x34) 26.39x30 (25x34). Op dit moment achtte wit het niet per se noodzakelijk om 15-10 in te lassen. Maar deze zet had wel degelijk onderdeel van de afwikkeling moeten zijn, want dan had wit een schijf gewonnen. In de partij speelde wit direct 27.33-28 (22x42) 28.31x24 . Het dierlijke instinct kwam nu los in Jan. Wit stond op slag en ineens kwam Jan met de zet (34-40), waarna wit dubbel op slag kwam te staan en niet meer kon voorkomen dat Jan (dankzij de cruciale schijf op veld 15) een tussenloopje kon nemen en na nog zo’n

18 zetten de winst kon opstrijken. Toen stond Huizum-1 al met 0-8 voor.
De teamleider van Huizum-1 vermoedt nu dat de invaller van Huizum-2 de teamleider van Huizum-2 heeft laten winnen, om zo zijn eigen team een betere start te laten hebben.
Dat zou een mooie uitleg zijn voor mijn verlies.
Huizum-1 won glorieus na winstpartijen van achtereenvolgens Piet Bouma (Coup Royal),
Anne Kooistra, Tjalling van den Bosch, Rein van der Pal en later nog Jan Adema.
Jacob de Vries speelde remise tegen Anne Langhout. De langste partij kwam op naam van Bart Visser en Erwin Heslinga. Ook zij speelden remise. 4-12 prijkte er op het scorebord voor de gasten.
Na een kleine nazit en enige comotie in de speelzaal tussen twee spelers (alweer) besloot ik op mijn fiets te stappen. Het regende. Nogal vochtig stapte ik 12 minuten later thuis over de drempel. Het was nog net dierendag en Berber, de hond, moest er nog uit. Ze wilde echter niet, want ze houdt niet van regen. Haar bazin, Jantsje, stond er echter op en toen ging ze maar. En omdat ze toch nat was, bleef ze op een bepaald moment stokstijf staan. Drijfnat, echt doordrengt, kwam ik nogmaals thuis. Berber spoedde zich naar haar bazin en schudde haar vacht bij de bank even lekker los. Gedeelde smart is halve smart.

Sinds ik geen drugs en alcohol meer gebruik, mis ik de hallucinerende momenten, waarop ik tot creatieve teksten kon komen, zou Neil Young hebben gezegd, volgens een reportage op de radio vandaag 5 oktober 2012. En daarom hebben ze een soort heruitgave-album gemaakt bij gebrek aan nieuw materiaal.
Deze bijdrage voor Huizumer Highlights was een strafwerkopdracht van de teamleider van Huizum-1 landelijk.


woensdag 3 oktober 2012

De geest van het spel

Door Rein van der Pal


Wereldkampioen is Jan Timman nooit geworden. Als enige Nederlander bestijgt Max Euwe in 1939 de hoogste schaaktrede. Toch wordt Timman algemeen gezien als de grootste Nederlandse schaker ooit. De Russen Karpov en Kasparov waren een klasse apart, maar Timman werd beschouwd als ‘ The Best of the West’ en behoorde twintig jaar lang tot de absolute wereldtop.

In de biografie ‘De geest van het spel’ van John Kuipers wordt de unieke carriere van Jan Timman op meeslepende wijze beschreven. Het boek is ook een hommage aan de schaker, die bekend staat als een bon-vivant en met volle teugen van het leven geniet.

Na het stedelijk gymnasium van Amsterdam laat de jonge Timman de collegebanken links liggen en kiest voor een carrière als profschaker. Aanvankelijk reist hij met boezemvriend Hans Böhm in een busje door Europa om aan (snel)schaaktoernooitjes deel te nemen.

De ster van de jonge Amsterdamse grootmeester rijst snel en hij wordt door collega schakers geroemd om zijn openingsrepertoire, zijn strategisch inzicht en zijn eindspeltechniek. Over de hele wereld speelt hij invitatietoernooien, interzone toernooien en kandidatenmatches.

Hoogtepunt vormt de WK match van 1993 tegen Anatoli Karpov, die deels in Nederland en deels in Indonesië wordt gespeeld. Tot dat moment heeft hij zijn eeuwige rivaal 8 keer verslagen tegenover 28 nederlagen. Waar iedereen op hoopt lukt uiteindelijk niet. Timman wordt –definitief- geen wereldkampioen.

John Kuipers geeft in ‘De geest van het spel’ ook een mooi tijdsbeeld van de ‘60- er ‘70-er jaren van de vorige eeuw, waarbij de maatschappij aan grote veranderingen onderhevig was.

Timman is volgens de schrijver één van de laatste vertegenwoordigers van een generatie schaakromantici, waartoe ook Hein Donner behoorde.

Met de hedendaagse schaaktalenten heeft Timman volgens de schrijver weinig gemeen. Ze roken niet en houden evenmin van een goed glas. Met afgetrainde sportschoollichamen verschijnen ze aan het bord. Tijdens een toernooi een boom opzetten over de schrijver Dostojevski aan de bar van het hotel is er ook niet bij. Ze zitten op de hotelkamer achter hun laptop. De computer markeert misschien wel de overgang van schaken als levenhouding en schaken als professie.

John Kuipers maakt in de biografie veelvuldig gebruik van opmerkelijke citaten van grootmeesters. Ze zijn een welkome afwisseling op de vaak overvolle bladspiegel.

“ Ik trof in die jaren Hein Donner eens in de wandelgangenvan het IBM-toernooi. Hij liep daar met een sigaret, hield halt, nam nog een laatste trek en trapte toen zijn sigaret uit op het tapijt. Hij keek me daarbij veelbetekend aan. Dat vond ik heel goed, dat trok me heel erg aan. Ik stond stil, keek naar Donner en dacht: ja het is goed om beroepsschaker te zijn, dan doe je zulke dingen. Andere mensen doen dat niet”.

“Het is niet ongewoon dat schakersvrouwen tegen het einde van het toernooi in dure kledingzaken vertoeven: voorbereidingen worden getroffen om het prijzengeld in mode om te zetten“.

“Het liefst zou ik sterven als een gloeilamp, op respectabele leeftijd”.  (Jan Timman)

In het radioprogramma ‘Brands met boeken’ wordt de biografie uitgebreid besproken.
Naast de presentator zitten Jan Timman, Hans Böhm en de auteur van het boek aan tafel.

dinsdag 25 september 2012

DE Galkin



Door Tjalling van den Bosch



Wit speelt en wint. Het bovenstaand probleem is gemaakt door Galkin.

Voor mij persoonlijk is dit probleem het mooiste dat ik ooit ben tegen gekomen. Ik geef de oplossing nog niet, zodat diegene die de oplossing niet kent eerst maar eens de stelling goed op zich in kan laten werken. Velen kennen de oplossing, maar ik weet (bijna) zeker dat men deze zelf niet gevonden heeft. Ik denk zelfs dat een heuse 'Grande Maitre International' deze niet zo maar kan vinden, misschien ook wel helemaal niet !!? Wie is toch de maker van al dit fraais ?

Ik heb eens een verhaal gehoord over deze Galkin, ik weet alleen niet meer van wie en ik weet ook niet of dit verhaal op waarheid berust, maar het verhaal luidt als volgt: Galkin was een Rus en zat, ruim 50 jaar geleden, in het Sovjet-leger. Op een gegeven ogenblik werd hij aangesteld om de grens te bewaken in Siberïe. Nou is dit gedeelte van Rusland (groter dan West-Europa en Noord-Amerika bij elkaar !) vrij onherbergzaam. Je wilt er niet wonen, laat staan dat je daar de grens wilt oversteken, dus had Galkin vrij weinig te doen, ook tijdens dienst-uren niet. Hedendaags vermaak (internet etc.) was niet voorhanden, maar gelukkig had hij een dambord en schijven meegenomen. Hij ging damproblemen maken, geen standaard-problemen, nee niet zomaar wat schijven op het bord en dan een fraaie rondslag en dito eindspel, nee hij zocht naar iets kunstzinnigs. Ik zie hem, in mijn fantasie, zitten in een kleine barak bij een houtkacheltje en de hele dag niets om handen. Als hij naar buiten keek, door het half bevroren raampje, zag hij hoe de wind de sneeuw over de Siberische steppe joeg. Gelukkig had hij een dambord, met als resultaat het bovenstaande (groot-)meesterstuk. Wat de 'Mona Lisa' werd voor Da Vinci of de 'Zonnebloemen' voor van Gogh werd het bovenstaande probleem voor Galkin. Ja maar wie is toch deze Galkin ? Inderdaad ben ik nog niet erg opgeschoten met het antwoord op deze vraag. Ik kwam dit probleem voor het eerst tegen (als puber) in een boekje van wijlen Philip de Schaap, met de fraaie titel "schaap over de dam". Op pagina 15 vermeldt hij de maker: W. Galkin uit Moskou. Daar heb ik een aanknopingspunt, wel schiet mij direct door het hoofd dat deze W. Galkin ook wel eens V. Galkin zou kunnen zijn. Vroeger hadden we het ook over Watseslaw (Tsegolev) en later werd dat Viacheslav, maar in ieder geval we hebben een W of een V. Wel schrijft Schaap over 'de Galkin': "Ik heb zelden iets zo geraffineerds op het dambord gezien en heb diepe bewondering voor de man die dàt heeft uigedacht".

Later kwam ik het probleem tegen in het boekje "dammen, de rol van de combinatie" van Harm Wiersma dat mede tot stand is gekomen door de medewerking van Auke Scholma en drs. Wim van der Kooij. Op pagina 106 wordt echter alleen de achternaam van de schepper vermeld. Wel schrijft Wiersma over 'de Galkin': "Het toppunt van vernuft, zwart heeft twaalf mogelijke verdedigingszetten, maar geen enkele is afdoende". Ook kwam ik de naam van Galkin tegen in het boek "Henk Smit, mijn leermeester en inspirator" van Ton Sijbrands. Op pagina 304 schrijft Sijbrands in de analyse van de partij Smit-Buesink: "Deze variant had Smit in zijn partij tegen de jeugdige Viktor Galkin (niet te verwarren met de veel oudere partijspeler-annex- problemist M. Galkin) toegepast". M. Galkin dan misschien, uiteindelijk leverde dit gegeven mij ook geen nieuwe aanknopingspunten op. Ik heb vervolgens toernooibase en turbodambase geraadpleegd, maar ook hier kom ik niet echt verder. Dus wat doe je dan tegenwoordig als je de identiteit van iemand wilt ontrafelen, juist je gaat googlen. Hoe ik ook zocht ik vond hem niet, tijd voor Derk Bolt (Spoorloos) . . . . Er zijn vast mensen die ik zou kunnen vragen, maar ik laat het hierbij, edoch reacties zijn welkom . . .

Oja, de oplossing: 34-30 (35x24) 50-44!!!
Om met Harm Wiersma af te sluiten: "Deze verbluffende constatering mag u zelf op haar waarheidsgehalte beproeven, het is echt waar!"

dinsdag 18 september 2012

Portugal open

Dammen maar ook fado & folklore

Door Tjalling van den Bosch

Nu al ruim een half decennia lang doe ik mee aan "Salou", waarover ik in een
eerder epistel berichtte.
Tot op heden heb ik verder nog nooit aan een ander groot meerdaagstoernooi
meegedaan, maar daar gaat verandering in komen.
In november (om precies te zijn van 1 tot en met 6) ga ik meedoen aan
het toernooi in Portugal.
Mijn voornaamste reden is dat het tegen die tijd wel weer . . . (de drie
puntjes staan voor de kortst mogelijke naam voor het vrouwlijk geslachtsdeel)
-weer zal zijn in ons natte kikkerlandje.
Een bijkomende reden is natuurlijk dat ik het dammen leuk vind en een weekje
vakantie ook nooit moet worden uitgepoetst als reden voor de reis naar het
Iberisch schiereiland.

Organisator van het toernooi is Theo Dijkstra, 10 jaar lang zat hij in het hoofdbestuur van de K.N.D.B., onder andere als jeugleider.
Hij was organisator van vele internationale wedstrijden in Nederland.
Hij werd vooral bekend als initiator van het fameuze "the Hague Open" en van het W.K. 1994 dat ook in Den Haag werd gehouden.
Tegenwoordig woont hij in Portugal, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en dus moest ook hier een toernooi uit de grond worden gestampt.

Theo organiseert dit toernooi, dat hij in 2009 in het leven riep, samen met zijn vrouw Betty en hoofdarbiter Martin van der Hout.
Op de site 'Portugal Open' staat: "Nice and strong but not too long" en "Draughts and an affordable holiday".
Dit laatste is zeker zo, na maandenlange onderhandelingen heeft Theo het voor elkaar gekregen dat men een kamer kan huren (aankomst 31 oktober en vertrek 7 november) en meedoen aan het toernooi voor slechts 90 euro!!
Na 15 augustus dient men overigens 105 euro te betalen, wat m.i. nog steeds spotgoedkoop is.
Dat is verder zonder maaltijden, maar voor een totaal bedrag van 265 euro heeft men, naast een kamer en meedoen aan het toernooi, ook nog eens 3 maaltijden per dag!!
Kortom ook voor de kleinere beurs is dit toernooi m.i. zeer toegankelijk.
Sommige sarcasten zullen zich afvragen of ze soms in een jeugdherberg worden gestopt!
Nee, nee de hotels die Theo aanbiedt hebben 3 á 4 sterren, dus dat schept hoge verwachtingen.

De andere quote klopt ook, in eerste instantie werden de toernooien gehouden in het lieflijke Santa Luzia, maar doordat het hotel en het speellokaal nogal ver uit elkaar lagen heeft Theo er dit jaar voor gekozen om uit te wijken naar Albufeira (bekend van vele reisprogramma's op de t.v.).
Niet te lang staat ook in de eerste quote en dat is duidelijk, in 6 dagen wordt het toernooi afgewerkt.
Dan het laatste gedeelte van de quote, sterk (bezet) en dit klopt ook.
In de eerste twee jaar (2009 en 2010) organiseerde Theo naast het open toernooi (gelijktijdig) ook een "Masters"-toernooi.
Het eerste jaar won voormalig wereldkampioen Guntis Valneris (Den Haag 1994!) en in 2010 verraste Jasper Lemmen vriend en vijand door de titel voor zich op te eisen voor Domchev en Ndjofang!
Het open toernooi ging in 2009 naar Cor van Dusseldorp (voor Domchev) en de twee
volgende edities waren voor Kalmakov.
Maar het gaat Theo zeker niet om de absolute top, hij wil ook graag veel dammers met een lage rating, want het moet vooral een vakantie zijn.
Theo voegt hier aan toe "hoe meer spelers met een lage rating hoe leuker het voor deze dammers wordt, want dan hoeft men het niet op te nemen tegen spelers met 500 á 600 ratingpunten meer".

Is er verder iets te doen voor de dammers en de niet dammende "meekomers" ?
Jazeker, men kan ten eerste een auto huren (via de organisatie) en zelf de omgeving verkennen.
Theo promoot verder shopping-excursies en ook bus- en boot-excursies, deze uitstapjes zijn te boeken via de Theo en hij benadrukt dat ook deze goed te doen is voor de "kleine beurs".
Verder kunnen feestgangers (eventueel onder begeleiding van de organisator zelf) de discotheken en andere uitgaansgelegenheden "onveilig" maken.

Verder valt nog te melden dat het aanvangs-tijdstip van de rondes mij zeer bevalt (15.00 uur).
Ook heeft Theo de "40-zetten regel" afgeschaft en heeft hij het P.P.R. ingevoerd.
Dit laatste verdient enige uitleg, maar het komt er op neer dat degene die de grootste prestatie heeft geleverd, waarbij wordt uitgegaan van je eigen rating, ook een aardige prijs op de kop kan tikken.

Ik heb er nu al zin in en kijk vooral uit naar de Fado-avond, zeg maar Andre Hazes op z'n Portugees.

maandag 10 september 2012

Bericht uit Hoevelaken

Waarom DamClub Huizum?

Door Tjalling van den Bosch

Onder deze kop schreef Hans Dammingh in "de Huizumer" nummer 56
een artikel over zijn lidmaatschap bij DamClub Huizum.
Hans was vanuit Fryslan "overgelopen" naar de provincie Utrecht.
Hij miste onze damclub enorm en zette de redenen hiervoor op papier.

Het stukje inspireerde mij tot het volgende:
Wat mis ik als ik geen lid ben van DamClub Huizum ?

Ten eerste is daar de locatie, Zalen Tivoli, in de "smoeke" Leeuwarder wijk,
welke vroeger een zelfstandig dorp was, Huizum.
De uitbater, Arie voor intimi, het personeel Stefan en Diana.

Dan zijn er de leden, welke door Dammingh is diverse groepen werden ingedeeld.
Ik doe nu een hernieuwde poging.

Strategici (van der Pal)
Combinatici (Talsma)
Problematici (Martens/Koops)
Esthetici (Stenekes)
Dramatici (Bart Visser)
Profetici (Adema Jan !?)
Provocatici (Heslinga)
Motorici (van der Laan)
Fietsfanatici (van der Tuin/Bart Visser)
Calculatorici (Kooistra/Feenstra)
Einspelcreaps (Spijkstra)
Zoethouders (Schotanus)
Ontwikkelaars (Bouma)
Drukdoende (van der Let)
Stuiterend (Bosgra)
Tijdnoodkwellers (de Vries/Nagel)
Geen vlees (Nagel)
Weinig vlees (van Kesteren)
Veel vlees (van den Bosch)
Omgooiers (Terpstra)
Hoop (van Dijk "bij ons kunt u miljonair worden !?")
Boksers (de Vos)
Rugbyers (J.T. Dekker)

Voorts zijn er mensen die al lang geleden zijn begonnen met het verschuiven
der stukken (Risselade/Brant Visser/Terpstra) en dammers die nog maar aan
het begin van hun carriere staan (van Kesteren/Bosgra/Bouwkamp/Bart Adema).
Herintreders (Langhout/de Vos) mensen die nooit zijn uitgetreden (Schotanus/
Brant Visser/Terpstra).
"Strak in het pak" (Bosselaar).
"Strak in het trainingspak" (Posthumus).
"Altijd op de achtergrond" (Kieffer/Veldhorst/de Visser).
"Altijd op de voorgrond"(Nijholt).
"We dammen ook voor Cornjum" (Land/Sloot).
"Met de paplepel ingegoten"(Stenekes/Talsma).

Dit alles kom je, in deze heerlijke verscheidenheid, alleen maar tegen bij DamClub Huizum. . . .
Elke donderdagavond ligt het voor het grijpen. gratis en voor niets !

We sluiten af met een curiositeit uit de hoek van de problematici.
In de onderstaande diagram ziet u (met enige goede wil) de letters D (van Damclub)
en H (van Huizum) staan. !
Dit "letterprobleem" wordt u aangeboden door Marten Martens.




Oplossing in verkorte notatie (Roel Bergsma zou trots zijn geweest):
8, 11, 294, 36, 3, (37), 31, 12.
Veel plezier in het nieuwe seizoen . . .



maandag 27 augustus 2012

Harm Wiersma


Erelid
50 jaar in het vak
(1962-2012)

Door Tjalling van den Bosch

Harm Wiersma, kind van Huizum, heeft precies 50 jaar geleden (seizoen 1962-1963)
zijn eerste stapjes in de (officiele) damwereld gezet.
Alras zette het toen 9-jarige wonderkind grote stappen.

In het seizoen 1964/1965 nam hij (toen nog maar 11 jaar) al de huidige voorzitter
van Huizum, Anton Schotanus, te grazen !
Wel dient vermeld te worden dat de 10 jaar oudere Schotanus in de beginjaren
van Harms carriere ook regelmatig de bovenliggende partij was.

Als 12-jarige won Harm de jeugdgroep van het (eerste) Turkstratoernooi.
Hij bleef toen concurrenten als Ruud Palmer, Johan de Boer en Krijn Toet
(toen allen 18 jaar !!) voor.

Op 13 jarige leeftijd deed hij (als juniorenkampioen) mee aan het individuele
kampioenschap van Nederland der senioren !?!
Zijn start in dit kampioenschap (van 1967) was opzienbarend (8 punten na 4 ronden !).
Hoewel hij daarna iets terugzakte door 2 nederlagen en enkele remises wist hij, na
een fraaie overwinning op Jan Weerheijm, de derde plaats, achter kampioen Ton Sijbrands(16 jaar!) en voormalig wereldkampioen Piet Roozenburg, in de wacht te slepen.

Na dit kampioenschap is Harm nooit meer uit de nationale top der senioren weggeweest!
Als je het goed op je laat inwerken, op 13-jarige leeftijd!!

Ruim één jaar later (juni 1968) deed Harm voor het eerst mee aan het wereldkampioenschap in Italië (Bolzano).
"Voor senioren" moet ik er hier eigenlijk ook bijzetten, want Harm was toen zijn internationale generatiegenoten ook al ontgroeid en dus deed hij als 15-jarige alleen nog maar met de "grote jongens" mee.
Tijdens dit WK. eindigde Harm als 5de, met o.a. een overwinning wereldkampioen Tsjegolev. De naam van laatstgenoemde werd in die tijd nog zo geschreven, zoals wel vaker zijn de namen van (voormalige) Russen in de loop van de jaren aangepast.
Voorbeeld: Wjatselaw Tsjegolev (1969) staat op de deelnemerslijst van "Salou 2012"
ingeschreven als Viacheslav Shchegolev, maar dit geheel terzijde natuurlijk. . . .

We maken even een sprong in het (nog jonge) leven van Wiersma en komen terecht in het
meest succesvolle jaar van DamClub Huizum, namelijk het seizoen 1974/1975.
Onze club werd dat jaar voor de eerste (en tot op heden enige) maal "Algeheel Kampioen van Nederland" ! Onder aanvoering van Harm ( 17 uit 9 !) bleef Huizum concurrent R.D.G. Den Haag twee wedstrijdpunten voor.

Wiersma veroverde in 1976 voor de eerste maal de wereldtitel, er zouden nog 5 volgen.
In Amsterdam (Krasnapolski) was hij oppermachtig.
De kop van de damrubriek van Roel Bergsma (iemand die niet snel euforisch werd) in de Leeuwarder Courant was veel zeggend: "Russische kost voor Harm licht verteerbaar".
"Wiersma verslaat achteréénvolgensTsegolev, Gantwarg en Koeperman en gaat
freewheelend over de finish".

Wat het dammen betreft heeft Harm veel studie verricht en dit ook in praktijk gebracht. Ton Sijbrands grijpt tijdens partij-analyses in zijn boek "Henk Smit, mijn leermeester en inspirator" regelmatig terug op partijen van Harm, die hij als "stampartijen" omschrijft.
Zelf heb ik het afgelopen seizoen (2011-2012) nog een partij in winst kunnen omzetten door middel van één van Wiersma's huisvlijt-varianten, welke hij zelf (bij mijn weten) nooit in praktijk heeft weten te brengen !

Wiersma heeft diverse boeken op de markt gebracht en ook is hij scribent voor dagblad
de Telegraaf.
Vanwege dit laatste feit viel mij de volgende partij uit 1967 (Ereklasse) op.
De tegenstander is Jan Metz, Harms illustere voorganger bij de Telegraaf.
Metz plaatste zich in die tijd met enige regelmaat voor het Kampioenschap van Nederland, maar moest het, in deze partij, afleggen tegen zijn (toen nog) 13-jarige opponent.
Metz was vlak voor de partij enigzins ontstemd over het feit dat hij, als gerenomeerd dammer, het moest opnemen tegen "dat jongetje" !
Een paar maanden later (na Harms eerste N.K. senioren) begreep Metz het (denk ik) beter.

Wit: J. Metz
Zw.: H. Wiersma




De witspeler heeft er alles aan gedaan om het half-open klassiek van Wiersma te ontregelen, maar wordt vanaf dit moment afgeserveerd.

1.34-29 23x34 2.30x39 03-09! 3.49-44 18-22 4.27x18 13x22 5.44-40 09-13 6.40-34 wat anders?
Op 39-34 was (24-30) gekomen en na het slaan (14-20), (4-9) en (17-21) met dam op 48!

6...14-20 7.25x23 24-29 8.33x24 22x44 Metz probeerde nog even
9.23-19 13-18 10.19-14 44-49 11.34-29 21-27 12.32x23 49x05 Game - set and match . . . .

Ik laat het aan anderen over om Harm zijn damtechnische juweeltjes voor het daglicht
te toveren, ook heb ik niet de illusie om (met het bovenstaande) het leven van Harm uit de doeken te doen.
Wel vind ik het altijd plezierig als Harm de clubavond van Huizum bezoekt.
Het is ook altijd mooi om te zien hoe twee dammers, die hun zojuist gespeelde partij
luidruchtig analyseren, nauwelijks meer een woord durven uitbrengen als ons erelid bij hun bord komt staan. . . . .


maandag 20 augustus 2012

Jan G. Adema



Filosoof !?!

Door Tjalling van den Bosch


Nadat we in het afgelopen seizoen in de laatste ronde (landelijk) van Hengelo
hadden gewonnen, trokken we goedgemutst naar de "lokale Chinees".

Helaas had de hoofdpersoon van dit relaas die dag een nederlaag moeten slikken.
"Geheel onnodig, ik stond huizenhoog gewonnen" voerde Adema ter verdediging aan.
"Nou dan is het des te stommer" was het weerwoord dat hij te horen kreeg.
Adema (niet voor één gat te vangen) sprak toen de "filosofische" woorden:
"Je moet het onafwendbare niet bestrijden, maar aanvaarden" of woorden
van een dergelijke strekking.
Jan kreeg het verzoek, vanuit de "verslagen" groep toehoorders, om dat nog eens te
herhalen, nadat Jan aan dit verzoek had voldaan werd het zelfs aan de belendende
tafels stil . . .

Nu ik Adema's bovenstaande (filosofische ?) stelling heb laten bezinken, kom ik
met een tegenstrijdig citaat van de nou niet bepaald als filosofe bekend staande
Britse staatsvrouw (en voormalig premier) Margaret Thatcher op de proppen.
Ooit sprak ze de volgende woorden: "men kan het onvermijdelijke niet ontlopen,
maar wel overwinnen".
Deze uitspraak van "the iron lady" was ver voordat Jan zijn uitspraak deed, want
het korte termijn geheugen van de Britse is, volgens haar dochter Carol, tegenwoordig niet meer "je van het".

Ik ken Jan al vanaf zijn (en mijn) jonge jaren.
Hij werkte toen als verkoper bij Wim Houwen en bracht dus kleding aan de man.
Ergens in de jaren 80 van de vorige eeuw heeft hij een (bewonderingswaardige)
carriére-switch gemaakt en heeft hij, door middel van (avond-)studie, zich tot
economie-leraar opgewerkt.
Nu is economie iets dat vrij concreet te noemen is, dus waar Adema zijn fylosofische
inslag vandaan haalt is dan ook een raadsel.

Maar laten we het bovenstaande rusten en overgaan naar Jan Adema "de dammer".
Hij zal het meest trots zijn op zijn Friese sneldamtitel van 1991, maar ook in het
(algemene) Fries kampioenschap behaalde hij de nodige ereplaatsen met als hoogtepunt de tweede plaats in 1987.
In het begin van zijn damloopbaan dolf ("delfde" mag ook, "dielf" is incorrect) Jan
regelmatig het onderspit tegen mannen als Anton Schotanus en Pieter Bergsma.
Ook tegen Jan Pander moest hij in die beginjaren regelmatig de punten inleveren, maar
op een gegeven ogenblik kon hij Pander dan eindelijk, zelfs met enige regelmaat, aan
zijn zegekar binden.
De eerste "overwinning" op Pieter Bergsma duurde tot 1987.
Een overwinning tussen haakjes zult u denken (?), jazeker, vanuit de volgende stand
ging het namelijk als volgt verder :

Wit: J. Adema
Zw.: P. Bergsma


Onderlinge competitie DamClub Huizum 1987



1.34-29 22-27 2.33x11 24x44 3.11-07 44-50 4.07-01 50-06 5.01-45 19-23 Pieter gelooft het wel, hij wil er een eind aan breien, door de remise te forceren, via 45x31 (16-21) 26x17(6x39)31x4 en (14-20) . . . echter
6.45x04 "Och, nu win ik ook nog" zal Bergsma nu hebben gedacht. . . . 06-39 7.04x31 16-21 en nu nog 14-20 met uhhhhhhhhhh ahhhhhhhhhhhh

Ja, zo kan het ook gaan in onze edele damsport . .
Je kunt niet zeggen dat onze hoofdpersoon "het onafwendbare heeft overwonnen", maar eerder dat "het onafwendbare zichzelf de das om heeft gedaan" !
Wat ik met het bovenstaande heb willen aangeven is, dat er (ook) aan de
fylosofische inslag van Jan G. Adema nog heel wat verbeterd moet worden . . .
a priori / a posterioro

zondag 12 augustus 2012

Henk Jan van der Let

DE DRUKKE DRUKKER
(maar voor dammen neemt hij de tijd)

Door Tjalling van den Bosch


"De drukke drukker ?" hoor ik u denken.
Inderdaad, Henk Jan verzorgt voor u het betere drukwerk!
En ja, hij is een druk baasje, ten eerste is er natuurlijk zijn gezin,
en ten tweede de zaak welke hem (vooral) "van de straat houdt" !
Daardoor kan van der Let zich minder (dan hij zou wensen) op het
dammen storten!

Er zijn wel andere tijden geweest, er werden toen diverse uitstapjes gemaakt om maar te kunnen dammen. Een hele bezienswaardigheid was het uitstapje naar Vlieland, het pareltje van de Wadden, waar hij toen, met Anne Piet Kooistra en Erwin Heslinga,
op audiëntie ging bij Ben Stenekes (jr.) Dat (jr.) moet ik altijd toevoegen omdat ik vroeger, toen ik nog eens stuk was (uhhhh... stuk jonger was) nog tegen Ben Stenekes (sr.) heb gespeeld!

Afijn, de drie mannetjes dus naar Vlieland, ze hadden borden, schijven en
klokken bij zich. Op de boot begonnen ze al te dammen, maar dat moest worden onderbroken toen men van de boot naar de camping (Stortemelk) vervoerd werd.
Op de camping aangekomen kreeg men een plaatsje toegewezen alwaar de tent kon worden opgezet. Nou, eerst maar weer even dammen, de hele camping kwam erbij staan!
Vervolgens kreeg men een heldere ingeving, "laten we de tent eerst maar even
opzetten"!?! Dammers en iets constructiefs doen (!?) u begrijpt het al dat werd een martelgang. Het verhaal krijgt helaas geen spannend eind, want uiteindelijk, na enige hulp, stond de tent dan toch.

Henk Jan was ook succesvol in onze sport.
Zo schreef hij onder andere het clubkampioenschap van Huizum op zijn naam (!) en
plaatste hij zich voor het Fries Kampioenschap.

In de aanhef heb ik het ook over "maar voor dammen neemt hij de tijd"! Hiervoor gaan we over naar een andere correspondent. . . .
In de Huizumer (nummer 86) schrijft Rein van der Pal het volgende over
onze hoofdpersoon:

Thematische Truc in Tijdnood

Henk Jan staat niet alleen bekend om zijn tijdverslindende manier van dammen,
met dito tijdnood tot gevolg. Hij is ook gevreesd vanwege zijn slagvaardigheid.
De mooiste combinatie van het vorig seizoen (2003-2004), waar een speler van
Huizum bij betrokken was, komt op zijn naam.

Onderstaand fragment komt uit de wedstrijd Warffum-Huizum.
Van der Let kijkt tegen een nadelig klassiekje aan en zijn vlag staat op vallen.
Dit zijn de ingrediënten vooraf. In gedachten verplaatsen we ons naar de speelzaal, waar de toeschouwers zich rond het bord verdringen.

Wit: H.J. van der Let
Zw.: P. Hoeksema




Partij:
1.27-22!? 18x27 2.32x21 23x41? na (23x43) krijgt wit het nog moeilijk ! 3.36x47 16x27 4.34-29 12-18? 5.29x09 13x04 6.38-32 27x29 7.30-24 29x20 8.25x03 04-10 en na het slaan staat er een dubbele oppositie!!
"Snoezig slagje" zou Johannes Talsma hebben gezegd ...

In 2003 trof Henk Jan, in de nationale competitie T. B. (Bert) Woolschot.

Wit: T.B. Woolschot
Zw.: H.J. van der Let




Henk Jan heeft net (17-21) gespeeld en wit repliceerde met:
1.31-26? 10-14 2.26x17 11x33 3.39x28?? 14-19 4.43-39? 19x30 en nu ontdekt wit "het makke" aan zijn plan, hij mag nu niet 40-35 spelen
in verband met (16-21) 35x24 (21-27) 32x21 (12-17) 21x23 (13-19) 24x13
(9x49)!, dus vervolgde wit met:
5.38-33 09-14 6.34-29?? 14-20 7.40-34 20-24 8.29x20 25x14 9.34x25 en toen geloofde Woolschot het wel . . .

Dus voor al uw drukwerk, zonder of met! naar Henk Jan van der Let!!!

vrijdag 3 augustus 2012

Johannes D. Postma


VER WEG EN NU EVEN DICHTBIJ

(Door Tjalling van den Bosch)

Johannes (met de D van dammen ertussen) Postma woont al jaren in Alphen aan de Rijn.
Toch is hij nog steeds lid van DamClub Huizum.
Zijn woonplaats is ver weg van wat eens (op donderdagavond) zijn tweede huis was,
zalen Tivoli, dus zien we hem nooit meer op de onderlinge.
Voor de nieuwe lichting Huizum-dammers willen we Johannes daarom eens even
"dichterbij" halen.

Zo'n twintig jaar geleden was Johannes prominent lid van onze club. Hij publiceerde partij-analyses in ons clubblad en ook hilarische verslagen over toernooien in binnen- en buitenland vertrouwde hij toe aan "De Huizumer". Dit laatste was misschien ook wel uit zelfbescherming, want in deze verslagen werden de
vreemdste capriolen beschreven van Jan Terpstra, Andries Bakker (wie kent hem nog),
Sietse Nagel, Gabriël Heerema, Aize Plantinga en vele anderen.
Maar over een (eventuele) scheve schaats van de schrijver zelf werd niets aan het papier toevertrouwd.

In een oude "De Huizumer" vond ik "het grote Johannes Postma"-interview.
Het niveau van dit interview was:
Vraag: Geboren Antwoord: Ja
Vraag: Wat trekt je zo aan in het dammen Antwoord: De twee punten.

In dit interview bleek dat Johannes niet echt voor het dammen trainde, maar zich wel
overgaf aan zijn tweede passie: gitaarspelen, volgens de schrijver stond hij bekend om zijn intro's van o.a. Nirvana, Red Hot Chillipeppers en Guns & Roses.
Het "niet trainen voor het dammen" moet men met een korreltje zout nemen, want
Johannes was in die tijd wel degelijk op de hoogte van de toen geldende positionele-
regels van ons edele spel.
Voorts waren er de fameuze trainingsessies in de Sleedoornstraat, waar hij met onder
andere (gastheer) Terpstra, Bakker en Heerema tot in de kleine (vroege) uurtjes partijen(na)speelde.

Als dammer was Johannes vaste speler van het eerste tiental en plaatste hij zich regelmatig voor de finale om het (individuele) Fries Kampioenschap, zelfs de halve finales om het Kampioenschap van Nederland werd gehaald.

In 1994 bond hij de scalp van de latere Nederlands kampioen Martin Dolfing aan zijn
zegekar.

Wit: M. Dolfing
Zw.: J.D. Postma




Op de 21ste zet speelde wit:

1.34-30 16-21 (provocerend ?!) 2.41-37 18-23 3.47-41 23x32 4.37x28 12-18 5.39-34 18-23 6.42-37 23x32 7.37x28 08-12 veel beter heeft zwart ook niet
8.44-40 ah, hij gaat zo meteen 34-29 spelen, nou daar heb ik wel wat op ....12-18
9.34-29 10-15 10.29x20 14x34 11.40x29 19-24! 12.29x20 15x24
Tegen 24-29 had wit nog 41-37 spelen, maar dan komt 11-16 en dan moet wit ook
offeren, dus daarom "gaf" Dolfing schijf 28 maar. .
Het mocht niet baten, Johannes maakte het resoluut af . . . MAAR !?!
Ja, er zit iets in dat in ieder geval Postma was ontgaan, daarom de vraag aan
de lezer dezes, in plaats van (19-24 !) had zwart ook . . . . ?!?!

Tijdens één van zijn vele toernooien (Brunssum 1993) ontmoette Johannes een
zekere J. de Heer.

Wit: J. de Heer
Zw.: J.D. Postma




Johannes heeft de aanval van zijn tegenstrever conservatief bestreden, je zou
kunnen zeggen dat hij al ruilend zijn lange vleugel heeft uitgewisseld tegen de
korte vleugel van wit. De Heer wil nu zijn lange vleugel los maken, hij doet dat als volgt:

1.31-27 12-18 2.37-31 26x37 3.32x41 en nu als een donderslag bij heldere hemel ...20-24 ! En wit gaf op.

Ja (Bosgra en van Kesteren) even goed kijken wit staat verloren . . .
inderdaad kan wit nog 38-32 spelen, maar dan is het na (2-7) over. . .

Wat zou het toch mooi zijn als Johannes nog eens, al is het maar éénmalig, in zalen Tivoli, zijn kunsten ging vertonen!