woensdag 30 december 2015

Storm...

 Door Tjalling van den Bosch

Wat doet een mens als buiten een storm raast(?); inderdaad, 'binnen' blijven. En dan(?); bijvoorbeeld de partijen van het WK 2015 (Emmen) eens rustig naspelen . . . En dan(?); je kijkt eens naar de openingszet(!), en gaat dan 'zitten vinken'. Smijt dat nog wat op? Mooi dat u dat vraagt:

Er werden 190 partijen gespeeld; qua openingszet verdeeld als volgt: Favoriet was 32-28; deze openingszet werd maar liefst 118 keer van stal gehaald. Op grote achterstand volgden 34-29: 32 maal en 33-29: 23 maal. Verdere afwijkingen werden nauwelijks uitgeprobeerd: 33-28: 6 maal, 34-30: 4 maal, 35-30: 3 maal, 31-27: 3 maal en 31-26 slechts eenmaal.

Wat betekenen deze cijfertjes(?); niets, maar ja het stormt buiten . . .Er werden 48 (van de 190) partijen tot winst gevoerd (ruim 25%); 28 partijen werden voor wit gewonnen en dus 20 partijen door zwart.

Witspelers die met 32-28 openden wonnen 14 maal; 16 maal was er verliest (van de 118 dus). Van de witspelers die met 34-29 begonnen wonnen er 7 (32), 33-29 maar 4 (23) en 34-30 slechts 2 (4) en eenmaal werd er na 33-28 gewonnen door wit.  Alle andere openingszetten leverden voor de witspelers geen winst op. U mag zelf uw conclusies verbinden aan deze cijfertjes.                                            
Er werden volgens de computer (zelf zou ik dat nooit durven beweren) maar liefst 18 maal 'de winst' gemist! Dat aantal verbaast mij nogal; overigens heb ik alleen de directe winsten geteld, ´gemist groot voordeel' (volgens de computer) heb ik niet meegerekend.

Damvarianten . . .

De damvariant Checkers is volgens kenners (zelf kan ik daar niet over oordelen) door de computer helemaal uit-geanalyseerd. Met andere woorden, de computer laat zien dat elke partij remise is, mits men natuurlijk geen fouten maakt. Op grootmeester-niveau worden die niet gemaakt, en dus is Checkers gestorven aan de remise-dood.

In 'onze' damvariant is dat dus duidelijk niet het geval; als grootmeesters 'niet willen', krijg je altijd een salon-remise; daar is, met wat voor regel dan ook, niets aan te doen. In Salou zag ik enkele jaren geleden twee grootmeester 'in actie'; er werden zetten gedaan, maar de pen werd niet losgelaten! Vijf minuten na de start lagen de twee grootmeesters al weer bij het zwembad, ondanks de 40-zetten regel!                                                                                                                                            
Tijdens het WK 2015 werd het wel duidelijk, dat er in het late middenspel/eindspel best veel fouten   werden gemaakt (op grootmeester-niveau!). Je kunt dus eigenlijk niet zeggen dat de 100-ruiten-damvariant (op het hoogste niveau!), in de praktijk, een remise-spelletje is, vanwege een gebrek van het spel!
Grootmeester Jan Groenendijk speelde (net als ieder ander) 19 partijen in Emmen; daarvan eindigden 7 in een 2-0 of 0-2. Groenendijk speelde vrij en onbevangen; compliceerde de stellingen zoveel mogelijk. Zelfs tegen de 'zittende' wereldkampioen(!) kwam er een explosieve stelling op het bord. Veel partijen van Groenendijk werden pas na een uitgewoed eindspel remise gegeven.

In het epistel Catenaccio . . .  (januari 2014) heb ik al eens uitgelegd op wat voor manier de voetbalwereld het 'afbraakvoetbal' van zo'n 40 jaar geleden heeft getracht uit te bannen. Kort samengevat: dat gebeurde door een (door de F.I.F.A. geïnitieerde) mentaliteitsverandering bij de topclubs. Zou daar iets 'in zitten' voor het internationale dammen? Is het grootmeesterlijke dammen een remise spel geworden?  Komt dat dan misschien door de manier waarop zij het spel spelen, of ligt het aan het spel? Ik ga voorlopig van het eerste uit; maar ja, een mentaliteitsverandering is weer moeilijk in regels vast te leggen, EN doen ze 'het' dan ook allemaal, of . . . ?

Als we er reglementair iets aan willen doen, moeten we dan de regel: Er mag pas remise worden overeengekomen als er dammen op het bord staan, net als in de Friese damvariant, gaan invoeren?!?
(Ja, ik heb dit, op dit blog, al eens eerder laten doorschemeren - Dûmny . . . , mei 2015 -). Dus niet meer halverwege de partij remise overeenkomen, maar doorspelen (vergroot de  kans op fouten!). Net als in veel andere sporten kan men pas winnen, nadat de tegenstander een fout heeft gemaakt . . .
Hé . . . ! De storm is gaan 'liggen'.

Goede jaarwisseling en vooral een goed 2016 voor u en de uwen . . . 




 

woensdag 23 december 2015

Het eindspel...

Door Peter Pippel

Het eind van het jaar brengt blijkbaar 'pennen' in beweging. Kregen we eerder een 'sprookje' van Piet Bouma aangeboden, thans is het niemand minder Peter Pippel, broer van de bekende eindspelspecialist Kees, die iets te melden heeft.

Eindspel Cordier – Groenendijk WK – 2015 Emmen.

In de laatste ronde van een prachtig WK ontstond onderstaand eindspel. Enkele zetten eerder had Cordier volgens het computerprogramma Kingsrow via een fraai dubbeloffer remise kunnen maken, maar nu was een gewonnen stelling ontstaan (volgens Kingsrow). De toeschouwers verheugden zich al op (eindelijk) weer eens een wereldtitel voor een Nederlander, de pas17-jarige Jan Groenendijk. 
Maar zo eenvoudig was het niet. Jan had nog geen idee hoe de stand tot winst gevoerd moest worden en in de analyseruimte kwamen Harm Wiersma en Auke Scholma er ook nog niet uit.

In de diagramstand is Jan met zwart aan zet. 
Jan speelde 17-08?? 
Een drama, want na 47-41 was het direct remise. Het ergste is nog, dat Jan de dreiging gezien had, maar op het moment sûprème even uit het oog was verloren. We zullen er nooit achter komen of Jan in de partij de winst, die er wel degelijk in zat, had gevonden. Maar ook Cordier had de sterkste verdediging niet zomaar voor het oprapen.


Het eindspel is zeer leerzaam, omdat het enkele belangrijke elementen bevat, die met name in het eindspel cruciaal zijn. In de opening en het middenspel is controle van bepaalde velden belangrijk. In het eindspel gaat het om de controle van lijnen en kwadranten; verder zijn (kleine) dreigingen en finesses veelal noodzakelijk om tot winst te komen.

Vanuit de diagramstand doorlopen we de volgende fases, waarbij zwart de hoofdlijn behoudt:
  1. Ervoor zorgen, dat 20 en 30 vast komen te staan op 15 en 25
  2. Schijf 26 laten promoveren tot derde dam
  3. Basisstelling opbouwen voor de winnende vangstelling
  4. Vangstelling op het bord brengen en witte dam afnemen
  5. Uiteidelijk met een finesse de kroon op het werk zetten.
Fase 1.

1. 46-23 Is beter dan naar 5
2. 48-42 Op 48-43 17-33; 20-15 33-44; 43-38 44-35; 30-25 (38-24? 23-34)
2. 17-08
3. 30-25 Op 42-24 08-02; dan met dam 23 op hoofdlijn spelen (verlies schijf 30)
3. 08-35
4. 20-15*

Fase 2.

4. 35-49
5. 42-48 49-21
6. 48-39 Op 48-42 23-10; 15x04 21-27; 04x31 26x48; 25-20 48-25; 20-15 25-14+
6. 26-31
7. 39-48 21-26
8. 48-39 31-37
9. 39-43 37-41
10. 43-39 41-46
11. 39-30

Voordat we verder gaan met fase 3 moeten we weten welke vangstelling we in fase 4 gaan opbouwen. Er zullen wel meer mogelijkheden zijn, maar ik heb gekozen voor de vangstelling met de zwarte dammen op 27, 37 en 46. De witte dam kan dan bijna nergens meer heen zonder gevangen te worden, MAAR dit werkt niet als de witte dam in staat is om, nadat de zwarte vangstelling is voltooid, veld 26 of 48 te bereiken. Daarom zorgen we er in fase 3 al voor, dat die vluchtweg voor wit niet mogelijk is.

Fase 3.

11. 46-32 We willen, dat wit het kwadrant 2-16-49-35 niet meer kan bezetten.
12. 30-02 32-16
13. 02-35 Op 02-30 verloopt de winstgang op vergelijkbare wijze.
13. 16-02
14. 35-49* 02-35
15. 49-16* 23-19 Zie opmerking zet 11.
16. 16-43*A 35-49
17. 43-34 49-16
18. 34-45
Het heeft even geduurd, maar nu hebben we de basisstelling van waaruit we de winnende vangstelling kunnen opbouwen. De witte dam mag nergens losstaan wegens combineren op schijf 47. Daardoor kan de vangstelling voor de witte dam gemakkelijk worden opgebouwd.

A.
16. 16-49 26-48
17. 49-21* Op 49-38 of 49-27 35-49+; op 49-16 35-49 16-11 48-42+
17. 35-49
18. 21-03 Op losstaan 48-42+; Op 21-26 19-37; 26x42 48x26 47-41 (op direct
18. 48-26 15-10 49-32+) 36x47 15-10 26-37 10-04 37-10+
19. 03-20 19-10
20. 15x04 49-27+

Fase 4.

18. 19-46 De witte dam mag nu niet losstaan.
19. 45-50 16-27 Eerst deze dam op zijn plaats zetten, want anders kan wit naar 17
20. 50-11 26-37
21. 11-50 Op 11-16 27-21
21. 37-28
22. 50x31 36x27
Ook deze fase is afgerond, maar we zijn er nog niet; wit is een handige speler.

Fase 5.

23. 47-42 46-19
24. 42-38 27-31
25. 38-33 31-36
26. 33-29 Dreigt 29-24 en dan 15-10
26. 36-41!!
27. 29-24 Op 25-20 41-46+
27. 19x30!
28. 25x34 41-46 +

Tot zover de heer Pippel; het is voor velen even wennen, maar een grootmeester dient men niet te duiden door enkel zijn voornaam.
Prettige kerstdagen . . . 

woensdag 16 december 2015

Overheersing....

Door Tjalling van den Bosch

Sinds de 'tweede helft' van de vorige eeuw overheersen de (in eerste instantie Sovjet-)Russen onze edele damsport. Natuurlijk werd de overheersing in de zeventiger en tachtiger jaren onderbroken door twee kinderen (Sijbrands en Wiersma) uit het 'vrije Westen', maar als men de 'grote lijn' in ogenschouw neemt dan kan men niets anders concluderen dan dat er sprake is van een (Sovjet-)Russische overheersing.
Hoe kan dat(?); zit het (internationale) dammen in hun DNA, is het genetisch? Nou nee, tot de wereldtitel van Koeperman in 1958 was het dammen, zoals we het nu kennen, nauwelijks bekend in de U.S.S.R.!! Hoe komt het dan toch, dat men sinds die tijd het internationale dammen zo overheerst? Daarvoor moeten we terug naar:

                                               Stalin . . . 

 Jozef Stalin; meedogenloos heerser over de Sovjet Unie van 1922 tot zijn dood in 1953. Wat heeft dit met dammen van doen(?); in eerste instantie misschien niet zoveel, maar voor de verhoudingen binnen de internationale sportwereld des te meer!

Nadat Hitler (nazi-Duitsland), mede door toedoen van de Sovjet Unie, in 1945 was verslagen, kwam de wereld vrij snel terecht in 'de koude oorlog'. In de eerste jaren na de tweede wereldoorlog werd er internationaal nog niet zoveel aan sportuitwisselingen gedaan. In die tijd werd sport voor de Verenigde Staten van Noord-Amerika echter steeds belangrijker; de goede sportprestaties van de sporters uit de V.S. werden gezien als een bevestiging voor de juistheid van de westerse democratie.
Ook Stalin onderkende de propagandistische waarde die ervan uitging en stelde Nicolay Romanov (een doorgewinterde sportbestuurder) aan om de sport in de Sovjet Unie naar een hoger plan te brengen.

Op zijn gat . . . 

Nu lag 'de sport' in de voormalige Sovjet Unie vanwege de tweede wereldoorlog op zijn gat, dus moest er in eerste instantie weer van alles worden georganiseerd. In die jaren kwamen achtereenvolgens de nationale voetbalteams van (het toenmalige) Joegoslavië en Bulgarije naar de Sovjet Unie om het op te nemen tegen teams uit diverse steden. In die ontmoetingen werden de plaatselijke elftallen verslagen. Dit kwam Stalin ter ore; nadat ook het lokale team Traktor in Stalingrad (het huidige Wolgograd) het onderspit had moeten delven tegen het nationale voetbalelftal van Bulgarije, was hij ziedend. Toen even later (in 1948) ook de schaatsers niet meer 'mee bleken te kunnen komen' op internationaal niveau, greep Stalin in.

Stalin trommelde alle 'hoge' sportbestuurders op en vroeg rechtstreeks aan Romanov: "Verklaar, waarom heb je onze sport belachelijk gemaakt"! Romanov, die een enorm dossier bij zich had, begon aan een goed voorbereid verhaal.
Nadat Stalin hem enkele minuten had aangehoord stond hij op en stapte op Romanov af en zei: "Waarom heb je dit laten gebeuren?". "Ik werd niet goed geïnformeerd" stamelde Romanov. Staling greep hard in; hij voerde Romanov af (Siberië) en benoemde kolonel-generaal van de staatsveiligheidsdienst (de KGB) Arkady Apollonov tot de nieuwe verantwoordelijke voor de nationale sport.
Dus geen door de wol geverfde sportbestuurder aan het bewind, maar een niets en niemand ontziende militair van de nationale veiligheidsdienst.

Apollonov wist wat er met zijn voorganger was gebeurd en nam enkele rigoureuze maatregelen. Bestuurders werden zo snel mogelijk in de internationale sportwereld geïnfiltreerd. Er werden scholen opgericht met als voornaamste doel om jongeren op te leiden tot topsporters; ze werden gehard om onder alle (extreme) omstandigheden te kunnen presteren. Ook kregen sporters een stipendium, zodat ze zich volledig op hun sport konden stortten. Dit was een doorn in het oog van het Olympisch Comité; professionele sporters werden toen nog geweerd van de Olympus.
Hoe het ook zij, de Sovjet Unie kwam er mee weg; staatsamateurs, in de V.S. sprak vaak over shamateurs (als in shame).

Alles werd in het werk gesteld, goedschiks of kwaadschiks, om door sport de juistheid van het communisme aan te tonen! Als de sporters dreigden te falen, probeerden bestuurders, scheidsrechters en juryleden de uitslag te beïnvloeden ten faveure van het almachtige Sovjet bastion. Mochten de Sovjetsporters toch falen, dan was er altijd nog de Sovjetpers! Vanuit de V.S. kwam het grapje dat, wanneer een Amerikaanse sporter won van iemand uit de Sovjet Unie, het volgende bericht in de (Sovjet-)pers verscheen: "Sovjetsporter eindigde als tweede, de Amerikaan als voorlaatste . . .".

Kracht & intelligentie . . . 

Stalin verordonneerde dat de sterksten, slimsten en mooisten uit de Sovjet Unie moesten komen; zodoende werden met name het gewichtheffen, schaken en (dames-)turnen uiterst belangrijke troeven voor hem! Alle inspanningen hadden resultaat; tot het uiteen vallen van de Sovjet Unie in 1990 overheersten zij internationaal de bovengenoemde sporten.

Het dammen wist zich in de schaduw hiervan ook snel te ontwikkelen in de Sovjet Unie. Het 100-ruiten-dammen was in eerste instantie onbekend in het grote land; op de 64-velden werd in bepaalde regio's wel gespeeld. Met name door de goede resultaten van Iser Koeperman explodeerde 'ons dammen' in de Sovjet Unie; er kwamen damscholen, topdammers kregen geld van de overheid en konden plotseling als echte professionals hun sport beoefenen.
Ook op bestuurlijk niveau kreeg het dammen met de Sovjet Unie te maken; alles was toegestaan om tot Sovjet-succes te komen (zo werd de wereldtitel van Jannes van der Wal ijskoud niet erkend). Bestuurders uit andere landen raakten gefrustreerd door het Sovjet-optreden en ook de dammers uit het grote land probeerden van alles (denk aan de combines) om succesvol te zijn en te blijven. Het niet laten doorgaan van de match om de wereldtitel tussen Koeperman  en Baby Sy is daar helaas ook een treffend voorbeeld van!
     
Het moge duidelijk zijn; misschien heeft Stalin nimmer een 100-veld-dambord  onder ogen gehad, zijn invloed reikte echter ver, heel ver . . .

Succes in sport, goedschiks of kwaadschiks, was de manier om de wereld duidelijk te maken dat: The Principles of Communism are the best way of live!

woensdag 9 december 2015

Verdict...

Door Tjalling van den Bosch

1.  Georgiev
"Veni, Vidi, Vici" (Vici, Vici, Vici, Vici, Vici, Vici, Vici, Vici,). Julius Caesar.

Aan de overheersing van de (in eerste instantie Sovjet-)Russen in onze edele damsport is geen verandering gekomen. Alexander Sergejevitsj Georgiev (ook wel: de kleine tsaar) eiste na een prachtig WK-toernooi (in Emmen) de titel wederom op. Mijns inziens was er trouwens nog een winnaar: het publiek (wereldwijd)!

Een meer dan verdiende overwinning voor Georgiev; in vrijwel elke partij ging hij compromisloos op zoek naar de twee punten. Weinig tegenstanders durfden Georgiev even compromisloos tegemoet te treden (Groenendijk wel); vaak waren tegenstanders in staat om de stand lang in evenwicht te houden, maar bezweken uiteindelijk in het late middenspel, dan wel eindspel, toch (zoals Cordier, Kouogueu). Georgiev speelde zoals het door de huidige denktijd noodzakelijk lijkt te zijn geworden; niet meer trachtten om vanuit de opening voordeel te verkrijgen, maar proberen om vanuit de opening een goed speelbaar middenspel te krijgen. Hoe het ook zij; de kleine tsaar is een topdammer die 'het klappen van de moderne-tijd-zweep' kent als geen ander.

2.  Groenendijk . . .
"Zonder fouten geen virtuositeit".
Voormalig wereldkampioen schaken Emanuel Lasker.

Jan Groenendijk was natuurlijk de revelatie van het toernooi; hij liet zien dat zijn overwinning in Salou van dit jaar (2015) geen toeval was. Groenendijk trachtte tegen vrijwel iedereen het spel te compliceren, in de hoop dat de tegenstander zich zou verrekenen(!); soms lukte dat, zoals bijvoorbeeld tegen Ndjofang en tegen Loko (dubbeloffer!). Vaak (wat vaak(?), altijd!) liet Groenendijk op andreikoiaanse wijze (ik denk hierbij vooral aan de fameuze partij Leclair-Andreiko - Brintatoernooi 1965, ronde 5 -) zijn klok tot de laatste seconden teruglopen, hetgeen hartkloppingen moet hebben veroorzaakt bij zijn fans.
De (WSDV-)clubgenoten van Groenendijk (regelmatig en in grote getale aanwezig) waren minder onder de indruk van zijn strijd met het uurwerk; ze gaven aan dat het altijd wel goed afloopt met hun held. Toch lijkt het ons toe, dat Groenendijk met een 'fatsoenlijker verstandhouding met de klok' gebaat is, maar misschien ziet Groenendijk zelf zijn 'tijd-spelletje' juist als een wapen(?!?).

3.  Boomstra . . .
"Laat je geregeld desillusioneren; geniet van de helderheid van geest die dat
oplevert". Marinus Knoope.

Roel Boomstra kon niet echt 'los komen'; de overwinning op Groenendijk (in de achtste ronde) leverde wel een 'extra plusje' op, maar de remise (reeds in de tweede ronde) tegen Vipulis (waar Georgiev en Groenendijk wel van wonnen), was achteraf gezien, een streep door de rekening. Na de ongelukkige remise tegen Atse (in de zestiende ronde) leek het erop dat Boomstra dan toch 'los kwam'; hij versloeg in de daarop volgende rondes Forbin en Cordier. In de laatste ronde kon Boomstra helaas geen potten breken tegen Ganbaatar en toen was het duidelijk dat 'Emmen 2015' niet het toernooi van Boomstra was.

Dat is het verdict van Emmen 2015 PUNT; natuurlijk zal er nog lang over worden nagekaart en gefilosofeerd, maar dat verandert er niets meer aan.

Troostende woorden . . .

Na afloop van het WK-toernooi spraken veel Nederlandse dam-fans elkaar moed in met woorden als: "Ze hebben de tijd/ Ze krijgen nog wel vaker een kans". 'Ze' zijn natuurlijk de jonge Nederlandse dammers; naast Groenendijk, Boomstra en Sipma kloppen straks misschien ook wel talenten als Van IJzendoorn, Slump en Wolff op de deur van het WK!
Het is inderdaad waar, dat ons land er, met het oog op de toekomst, goed 'voor' lijkt te staan.

Echter . . .

Jarenlang heeft uw penneleur zich in de wereld van de topsport mogen bewegen; de 'zweep' van het presteren op het hoogste niveau is zodoende overbekend. Eén van die wetten is: je moet de kans grijpen als deze zich voordoet.
Sporters uit de V.S. krijgen vlak voor de beslissende wedstrijd vaak te horen: "You're there, you might as well get the job done". 
Met andere woorden: Je bent nu in de situatie dat je kunt winnen, maak het dan nu ook maar af. Een jonge topsporter kan wel denken dat hij (of zij) nog vele kansen zal krijgen, maar dat is in de wereld van de topsport allerminst zeker.

Wij (Nederlandse dam-fans) moeten ons dus maar niet rijk rekenen met de gedachte, dat onze jonge damtalenten de komende jaren die WK-titel wel naar ons land gaan halen. Misschien breken andere jongelingen (zoals bijvoorbeeld Ivanov, Atse, Shaibakov, Silva, om maar eens wat dwarsstraten te noemen) door en regeren zij het komende decennium het WK met vaste hand . . .
Wie zou na het WK van 2000 hebben gedacht dat de nummer 7 uit de eindrangschikking, in 2015 maar liefst negen wereldtitels op zijn palmares heeft staan??

Afsluiten . . .

Om dit onderwerp ook weer niet al te depressief af te sluiten: Natuurlijk kan één van de Nederlandse talenten het komende decennium ook de strijd om de wereldtitel gaan beheersen!!

Maar goed, het 'dodelijk zijn op het hoogste niveau' kent geen leeftijdsgrenzen; Johan Cruijff debuteerde op 17-jarige leeftijd in het eerste team Ajax; hij scoorde meteen. Met andere woorden: JC stond er meteen!!
(Cruijff debuteerde in Ajax 1 op 15 november 1964 in de uitwedstrijd tegen het Groningse  G.V.A.V; Ajax verloor de wedstrijd met 3-1. Die dekselse Jopie scoorde wel . . .).  

Agenda . . .

Voor als u de kleine tsaar dit jaar nog een keer 'live' in actie wilt zien:
Woensdag 30 december 2015, te Almere:
Wereldrecordpoging kloksimultaan van Alexander Georgiev.
Aanvang: 10.30 uur.
Organisatie: Stichting Aanzet.


woensdag 2 december 2015

Trein...


Door Tjalling van den Bosch

Vorige maand (november 2015) reed er een dam-feest-trein door Drente. Eerst was er het wereldkampioenschap dammen voor de jeugd in Beilen, daarna stoomde de trein door naar Emmen, voor het WK Dammen Algemeen. Het werden enerverende en onvergetelijke (bijna) 4 weken, maar plotseling kwam de dam-feest-trein met een enorme klap tot stilstand!

De 17-jarige bestuurder, die tot dan alle klippen vol bravoure had omzeild, zag te laat een groot stuk beton op de rails liggen. Na de klap waren alle inzittenden confuus; sommigen sloegen vol ongeloof de handen voor de ogen; anderen beenden weg van de plaats des onheils. Weer anderen hadden moeite de tranen te bedwingen, hetgeen in een enkel geval niet lukte.
Op het brok beton stond in grote neonletters: Hét Eindspel.

Mening . . .

Iedere zichzelf respecterende dammer had direct na afloop (en ook zeker in de dagen erna) wel een mening over het incident: "Waarom niet . . . ?", "Eerst even een paar zetten met de dam, dan had hij weer tijd genoeg!", "Gewoon met die dam naar 5, dan zijn er geen problemen meer". De hoofdverantwoordelijke zelf leek direct na afloop vrij nuchter; hij gaf zelf aan dat hij het obstakel wel had gezien, maar dat hij het op het moment suprême even uit het oog was verloren . . . !
Verder liet hij zijn onthutste toehoorders weten dat hij überhaupt  niet 'zag' hoe hij tot winst had moeten komen in het dammen-eindspel.

De dagen erna kwam Hét Eindspel telkens weer op het bord bij damwedstrijden; ongetwijfeld zullen er ook op social-media de nodige varianten zijn getoond. Iedereen meende wel een winstvariant te kunnen aantonen; als iemand dan vroeg hoe hij dan tot 'de stand' moest komen stokte het bij de meeste analytici!
Om schijf 26 tot dam te laten promoveren was voor velen al een heel probleem als daar directe varianten voor werden gevraagd . . . !!

Alles er op en er aan . . .

Hoe het ook zij; het wereldkampioenschap dammen 2015 werd in de allerlaatste partij én in de allerlaatste seconde beslist.  Zowel het Jeugd WK als het WK Algemeen waren fenomenale dam evenementen, vol spanning en sensatie.
Sport op het allerhoogste niveau is het mooiste wat er is.

Natuurlijk dook de media bovenop de 17-jarige.
 


Alle betrokkenen dan ook grote dank, voor een fantastische maand in Drente.