Ontknoping...

Door Tjalling van den Bosch

Op 8 maart jongstleden viel dan de ontknoping van het Nederlands Kampioenschap in de nationale clubcompetitie. Zoals de meesten van u wel weten moest Hijken het op die bewuste zaterdag opnemen tegen regerend landskampioen Huissen. De K.N.D.B. wilde de wedstrijd graag in Emmeloord laten verspelen, maar Hijken hield vast aan hun recht om de wedstrijd 'thuis' te laten plaats vinden.

Op voorhand was er de keus: thuis achter de computer de wedstrijd volgen, maar dat is altijd zo klinisch; schrijver dezes wilde de ontknoping niet alleen volgen maar ook proeven, ruiken, horen, zien; dus op naar Hijken. Daar aangekomen bleek dat de wedstrijd niet in de 'Dorpshoeve' werd verspeeld, maar in het tegenover liggende kerkje. Het Dorpshuis werd verbouwd zo, leek het.  Op het kerkje prijkte een bordje met 'KC De Antenne' er op; even dacht uw penneleur "Kynologen Club ?", maar nee, de afkorting stond natuurlijk voor Kerkelijk Centrum. In het gebouwtje achter de kerk was de wedstrijd bij aankomst (rond 13.00 uur) al in volle gang; dus eerst maar eens een kijkje nemen in de speelzaal. Nadat de paring was ingedaald, gingen we eerst maar een broodnodig bakje koffie halen. Uw penneleur zag een poster hangen met de tekst: Toneelstuk 'Elk huuussie hef zien kruuusie', was dit een poging om Huissen uit het evenwicht te brengen (?) dachten we nog; de toegang was gratis, wel graag reserveren . . . (voor het toneelstuk, laat dat duidelijk zijn).

De Wedstrijd . . .

Op bord 8 zaten Keurentjes (namens Huissen) en Hoving, dit leek schrijver dezes op voorhand een cruciale paring. Hoving was één van de Hijkenaars waar Huissen waarschijnlijk zijn pijlen op wilde richten, maar Keurentjes is nu niet direct de meest makkelijk scorende speler van de ploeg uit Gelderland. Keurentjes is wel jarenlang trainer geweest van Hoving (psychologisch overwicht ?!). Dit waren dus de overpeinzingen vooraf (van uw penneleur); hoe anders verliep de partij ? Reeds op de 20ste zet produceerde Hoving een vingerzet (14-19) en gaf direct op na het witte antwoord (33-29), want de combinatie naar veld 5 was niet zo heel moeilijk, 0-2 voor Huissen.

Het begon dus crescendo voor de meervoudige landskampioen; verder was er op dat moment nog niet veel van te zeggen, maar . . . enige tijd later viel het op dat Jan Groenendijk (Huissen) wel heel veel tijd verbruikte in zijn partij tegen Dolfing (op het 4de bord). Nu is Groenendijk een intelligente jongeman (16 jaar), maar zijn mishandeling van de beschikbare tijd was dit keer niet zo slim. De manier waarop Dolfing de strop strak trok was (bijna) betoverend te noemen (offer); mede omdat het Groenendijk aan tijd ontbrak was de stand, onverwacht snel, weer in evenwicht, 2-2. Later zagen we een teleurgestelde Groenendijk met zijn trainer in conclaaf; we zijn maar even naar de parkeerplaats gelopen, want daar wil je als buitenstaander niet bij zijn. Op de parkeerplaats stond (prominent) een busje van stoffeerderij Jan Ziengs; gelet op de teksten (op de bus) gaat het om een creatief bedrijf ('Hang je armoode niet veur de raomen'). Op de achterkant stond een tekst waar de trainer van Groenendijk misschien iets mee kon, zo dacht uw penneleur; 'Wij probeer'n je te begriep'n'. Overigens werd Dolfing na zijn subtiele overwinning door een Hijken-supporter in een soort dubbele Nelson genomen waar het woord subtiel absoluut niet op van toepassing kon zijn.

De op papier sterkste spelers van beide clubs troffen elkaar (bord 2: Baljakin (Huissen) - Boomstra) en alhoewel het in eerste instantie niet op een grootmeester-remise leek uit te draaien, verdwenen de schijven op een gegeven ogenblik toch snel op de plaats waar ze vrijwel de hele week verblijven, 3-3.
De zon scheen wat vervelend (in ieder geval voor de toeschouwers) op het 7de bord (Scholma (Hijken) - v.d. Brink); op een gegeven ogenblik telde uw penneleur om één of andere reden de schijven eens; "7 om 8 (??)" nog eens goed tellen "oh nee, 7 om 7 (phhhh)". Even later komt Gerrit Boom (ook zo'n liefhebber pur sang) de analyseruimte binnen, hij vroeg zich af hoe Scholma een schijf achter was gekomen . . . Oeps, snel naar de speelzaal en ver...... mijn 'brother in arms' stond een volle schijf achter; "nou ja, hij heeft compensatie" dachten (hoopten) we en dat klopte, even later werden de punten gedeeld, 4-4.

In voorgaande seizoenen waren er bij de thuiswedstrijden van Dam Club Huizum altijd een handjevol toeschouwers, ze kwamen meestal zo tegen half 4 langs, maar tegenwoordig blijven ze weg. Nu schrijver dezes als toeschouwer in 'actie' was begrijpt hij dit maar al te goed, de wedstrijd is gewoon niet meer goed te volgen sinds de invoering van 80'+1'. Huissen moest de wedstrijd winnen, maar waar konden ze op voordeel bogen ? Vroeger zat je als aandachtig toeschouwer dan in de analyseruimte met een groepje dammers achter een bord om een bepaalde stand proberen te doorgronden en je af te vragen of er misschien ook kansen waren voor de één of ander. Thans is dit niet meer mogelijk, op vrijwel alle borden is op z'n minst sprake van tijdsdruk en de standen op de borden veranderen daardoor constant.

In de partijen (bord 1) Kroesbergen (Hijken) - Kraaijenbrink en (bord 10) Van Aalten (Huissen) - Sipma was van alles aan de hand en ondertussen kwam er ook ruis op de lijn bij Jos Stokkel (Huissen) in zijn partij op bord 6 tegen Hans Jansen. Via Toernooibase kwamen we er later achter dat van Aalten - Sipma als vijfde uit was; remise en dus 5-5.
De partij waar uw penneleur weinig van mee heeft gekregen was niet minder spannend, maar even na de klok van 4 uur werd deze (tussen Jan Ekke de Vries (Hijken) en Joost Hendriksen) op remise afgesloten, 6-6.

Stokkel had geen tijd meer om het eindspel goed uit te rekenen, het enige wat hij kon doen was zetten produceren en dan maar hopen. Dat ging mis en zodoende zette Hans Jansen de thuisclub in de zetel naar de victorie, 8-6. Kraaijenbrink kon zijn voordeel (alleen optisch ?) niet verzilveren, remise en dus 9-7. Daarna was het de kleine Litouwer Domchev, die uitgroeide tot de 'grote man' van Hijken door niemand minder dan Gérard (u weet wel Zjeraar) Jansen op zeer fraaie wijze onderuit te halen en dus 11-7 en kon de boerenkar worden besteld. Overigens was de score (11 uit 11) van Domchev in de reguliere competitie niet bepaald imponerend geweest, maar het deed zijn teamgenoten zichtbaar goed dat hij zijn beste partij in Hijkense dienst voor deze dag had gereserveerd.

Guntis Valneris (Huissen) wilde echter van geen puntendeling weten en bracht Wiebe van der Wijk nog even in het nauw; echter de Hijkenaar bleef 'cool', zoals men dat tegenwoordig placht te zeggen. Eerst offerde Van der Wijk een schijf en even later nog één en dat bleek precies de route naar een puntendeling te zijn. Door deze 1-1 werd de einduitslag van de kampioenswedstrijd Hijken - Huissen 12-8. Dit betekende dat Valneris, net als in 1999 met Rinsumageest, met het zilver genoegen moest nemen.

Daarna barstte het Hijkense feest los; er waren toespraken van de KNDB-voorzitter, een wethouder en een sponsor beloofde het sponsorgeld te verdubbelen mits men de helft van het extra bedrag aan de jeugd zou spenderen (geweldig, want daar ligt de toekomst van onze sport !). Overigens komt het vaker voor dat, wanneer je succes hebt, de sponsors gewillig zijn, maar vaak is het vinden van geldschieters in het traject voorafgaand aan de victorie aanzienlijk moeilijker, maar daarmee worstelen meer sporten en sporters.

Usio Conclusio 

Gelukkig won Hijken, niet dat er iets mis is met Huissen, maar de Drentenaren waren ook bij een gelijkspel kampioen geweest en dat zou natuurlijk minder bevredigend zijn geweest. De onderlinge ontmoeting in de reguliere competitie was namelijk wel in 10-10 geëindigd; Kraaijenbrink had toen (in de 4de ronde) fraai van Hoving gewonnen en Sipma had toen op imponerende wijze wel van van Aalten gewonnen, alle andere partijen waren toen in een onbeslist geëindigd. Het was jammer dat Hijken 2 op deze dag in Huissen (!!) moest aantreden tegen Cema de Vaste Zet 2; zij waren trouwens (na barrage) ook succesvol en mogen het komend seizoen hun deuntje in de Hoofdklasse meespelen. Huissen was een sportieve verliezer en kreeg van de gastheren een bos bloemen als aandenken, maar de beker van nationale clubcompetitie seizoen 2013/2014 ging naar Hijken.

We waren blij dat we erbij waren . . .

PS. Op de terugweg vernamen we via de radio en uit de mond van Henk Posthumus (al 40 jaar !! damcorrespondent in Friesland) wat de Friezen van de Oldehove hadden gedaan in hun poging om via CEMA De Vaste Zet promotie af te dwingen naar de hoogste damafdeling. Jammer ,de Limburgers hadden zich schijnbaar ingehouden tijdens het carnaval; de Oldehove had verloren en dus moet Fryslan het weer een jaar doen zonder Ereklasser.