Door Tjalling van den Bosch
Ik liet u de vorige keer achter (cliffhanger) met Baba Sy 'op de top van zijn kunnen', maar de successen waren nog niet afgelopen.
Wereldkampioen?!?
In 1962 vond in Luik het Challenge Mondial plaats; dit
werd gewonnen door Baba Sy, met één punt voorsprong op Michel Hisard en Wim de Jong. Hierdoor mocht Baba de wereldkampioen Koeperman, die de titel weer
had overgenomen van Sjtsjogoljev, uitdagen; helaas kwam het nooit tot
een tweekamp. De Russen traineerden de ontmoeting, men reageerde vaak niet, of
pas (te) laat, op brieven van de internationale dambond (F.M.J.D.) en uit
Senegal. Toen het allemaal toch leek te lukken (op een gegeven ogenblik had
het er alle schijn van de tweekamp alsnog in de Sovjet Unie zou plaats vinden) werd
Baba botweg een inreisvisum geweigerd.
Het scheen Baba niet te deren, hij damde gewoon voort. In hetzelfde jaar (1962) won hij met overmacht het
Brinta-toernooi; ook was Baba zeer bedreven in het spelen van simultaans; in 1960 had hij het
wereldrecord (uit 1932) van de Nederlander Freek Raman al scherper gesteld. Op 27 januari 1960 nam Baba Sy het op tegen 150 opponenten, hij won
er 112, speelde 33 keer remise en verloor er slechts 5 en dat in een
tijdsbestek van goed 8 uur.
Tot ongeveer 1965 kon Baba goed in zijn onderhoud voorzien
(toernooien winnen, simultaan spelen), maar daarna werden de resultaten toch wat minder
en dus ook de inkomsten. Ik kan me nog herinneren dat Baba tijdens één van de bekende
Suikertoernooien, kralen kettingen en dergelijke aan het verkopen was, om de tanende
inkomsten op die manier aan te vullen(?). Vaak wordt als reden van de mindere damprestatie vermeld, dat Baba
sukkelde met zijn gezondheid (hij had o.a. een veel te hoge bloeddruk), maar er
was nog iets waar hij mee te maken kreeg, namelijk oprukkende supertalenten.
In volgorde van opkomst: Andris Andreiko, Ton Sijbrands, Harm
Wiersma, Anatoli Gantwarg; achteraf gezien kun je stellen dat de bovengenoemden de
deur naar Baba's mogelijke wereldtitel keihard dichtsloegen.
Toch bleef Baba Sy ongemeend populair; hij was hoffelijk en
charmant, sprak zich openlijk uit tegen (vermeend) onsportief gedrag (Andreiko) en liep
er altijd zeer verzorgd bij. In het hippie-tijdperk, waarin de mode nogal veranderde (volgens
velen verloederde),bleef Baba altijd rond lopen in (zo leek het) op maat gesneden
pakken, het liefstdriedelig.
 |
| Baba Sy |
Ook in zijn thuisland was hij een bekende persoonlijkheid; vanwege
zijn vele tripjesnaar ons land kreeg hij in Senegal de bijnaam: De Hollander.Ook schijnt Baba een functie te hebben bekleed bij de gemeente
Dakar, maar als ikhet goed begrijp, stelde dit niet veel voor. Eigenlijk was het meer een soort stipendium, zodat Baba zich
volledig op het dammen kon stortten.
Edoch, er zou een abrupt einde komen aan het leven van de geliefde
Senegalees; op zondag 20 augustus 1978 knalde hij, in Dakar, met zijn auto
tegen een boom. Er wordt vaak gezegd dat hij aan de gevolgen hiervan overleed, maar
in een item voor het tv-programma Sportpaleis de Jong (gemaakt door
documentairemaker Kees Brouwer) wist Ton Sijbrands niet beter dan dat Baba op slag
dood was. Een bitter einde van een groot damfenomeen.
En vandaar dat unheimische gevoel bij het zien van de poster van
Baba Sy? Ja en nee, natuurlijk is de gedachte aan het overlijden van Baba Sy
iets dat mij tot treurnis stemt, maar ik vind ook dat hem groot onrecht is
aangedaan. Tijdens een bijeenkomst van de F.M.J.D. (Assemblée Générale) van
1986 te Groningen werd besloten om Baba Sy postuum de wereldtitel toe te kennen; de
Russische
dambond schijnt te hebben toegegeven dat men toentertijd niet
correct heeft gehandeld. Dus eind goed, al goed . . . NEE, daar gaat het mij nu
precies om; vandaar ook mijn unheimische gevoel.
Als u de lijst van (F.M.J.D.) wereldkampioenen erbij pakt, dan
ziet u dat, voor de periode dat Baba Sy als wereldkampioen staat vermeld, er nog een
naam staat; namelijk die van Iser Koeperman!
Helaas ging de F.M.J.D. in 1986 al polderen!!! Met andere woorden, men was te laf om Koeperman zijn, op slinkse
wijze behouden, titel te ontnemen en Baba Sy tot enige echte wereldkampioen van
1963 te kronen! Iser Koeperman schreef later dat: "De match niet doorging,
omdat Baba Sy niet verscheen!" (bah). Vandaar dus unheimisch . . .; wij dammers hebben
gefaald en falen nog steeds . . .
PS. Waarom is het trouwens zo oorverdovend stil rond de match
Georgiev - Ndjofang?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten