woensdag 8 juni 2016

De X-factor...

Door Tjalling van den Bosch

Salou Open 2016 is dus gewonnen door de nog zittende wereldkampioen Alexander Georgiev. De zege van de kleine tsaar kwam niet zonder slag of stoot tot stand; in de eerste ronde namelijk kwam Georgiev niet verder dan een puntendeling tegen (de op papier aanzienlijk zwakkere) Nurgaziyev uit Kazachstan.
(Uw penneleur versloeg in deze ronde de zeer sterke Rus Denis Karataev, maar dit geheel, en in alle bescheidenheid, terzijde natuurlijk - maar na de eerste ronde wel een punt voorsprong op de wereldkampioen! -).
Tjalling van den Bosch - Denis Karataev

Het grote nadeel voor Georgiev (en van het zwitserssysteemwas dat hij door deze puntendeling, wat betreft de eerste plaats, direct achter de feiten aanliep. In de tweede en derde ronde kreeg hij twee relatief zwakke tegenstanders wel op de knieën.   Door de relatief minder sterke opponenten echter was de tegenstanderrating van de kleine tsaar dusdanig laag, dat er een huzarenstukje moest worden uitgehaald. Doordat Hein Meijer zich, in een 'dun standje', toch nog bij de neus liet nemen door Georgiev, vond de laatste zich, na de vierde ronde, al weer terug op de 7de plaats. Nu is Georgiev niet de man, die genoegen neemt met minder dan het maximum (lees: Eerste plaats) en dus vervolgde hij het toernooi door zijn (sterke) tegenstanders 'flink te overhoren'.

In de vijfde en zesde ronde kwam hij in eerste instantie niet langs twee grootmeesters, respectievelijk Anatoli Gantvarg en Alexander Presman, maar in de zevende ronde was het wel raak. 
Wouter Sipma, die na zijn opzienbarende overwinning op Alexander Getmanski goed in de race lag (gedeelde eerste plaats), kwam niet ongeschonden door de overhoring. In een klassiek 'afspel' overzag de Sip de weg naar een puntendeling en moest hij uit eindelijk de vlag strijken.
Na deze (de zevende) ronde ging Artem Ivanov (Oekraïne) fier op kop, gevolgd door Georgiev en de Wit-Rus Evgeni Vatutin; alle drie hadden 11 punten. De voorsprong (op tegenstanderrating) van Ivanov was echter dusdanig dat er van Georgiev opnieuw iets extra's werd gevraagd . . . De schier onverslaanbare Oekraïner (Ivanov) moest na een en enerverend duel in de achtste ronde, zijn meerdere erkennen in Georgiev(!), die daardoor met een punt voorsprong de laatste ronde inging. 

Veel damliefhebbers klagen met enige regelmaat over de hoge remise-marge in de damsport; op grootmeesterlijk niveau dan.  Op één of andere manier weet de (nog) zittende wereldkampioen vaak (én op het beslissende moment) het ongelijk van de damliefhebbers aan te tonen. Met een enorme wilskracht (de X-factor) weet hij 'er meer uit te halen' dan de gemiddelde grootmeester!!
Daar waar veel grootmeesters zich van te voren al lijken te hebben verzoend met een (onderlinge) puntendeling, weet Georgiev de duimschroeven altijd net wat strakker aan te draaien . . .
Afijn, na een snelle puntendeling in de laatste ronde tegen zijn nog enig overgebleven concurrent Vatutin (die de wereldkampioen blijkbaar niet wenste te overhoren), was de toernooi-overwinning (weer) voor Alexander Georgiev.

Overigens schreef ik in het vorige epistel dat 'Salou' voor de familie Georgiev in de eerste plaats 'vakantie' betekent. Dat was verrassend genoeg dit jaar niet zo; de Rus had voor de eerste keer tijdens het Spaanse toernooi zijn familie thuis gelaten!

Het voetballen tijdens het toernooi bleef hij wel trouw; ook in deze sport is Georgiev zeer bekwaam! Volgens medespelers én tegenstanders was hij ook hierin de terechte winnaar . . . van de Gouden Schoen . . .

 The winner takes all . . .

Geen opmerkingen:

Een reactie posten