Titanenstrijd

Donderdag 30 september was het weer zover. Het jaarlijkse duel uit de onderlinge competitie van Huizum dat de overige wedstrijden in de schaduw stelt.

"Toch ontsnapt dit jaarlijkse ritueel vrijwel geheel aan de aandacht van de aanwezigen. Waar de fans in andere sporten vaak uitkijken naar de ontmoetingen tussen grootheden, zoals Nadal en Federer of tussen Barcelona en Real Madrid, blijft het in de damwereld schijnbaar moeilijkom dit hoogstaande niveau te onderkennen", aldus één van de hoofdrolspelers.
Een titanenstrijd tussen twee spelers, die elkaar op het bord naar het leven staan. Een botsing der stijlen, twee verschillende karakters. We hebben het over de fragiele Jan Terpstra en het oermens Tjalling van den Bosch.
Dat het niet zomaar een wedstrijdje uit de onderlinge competitie is blijkt ook uit de inleiding van de zwartspeler.

Tjalling van den Bosch schrijft: "De partijen tussen beide spelers blinken altijd uit door (voor zogenaamde kenners) spectaculaire wildwest-taferelen. Tevens menen beide spelers tijdens de partij constant " beter te staan". Om aan dit specifieke bord te kunnen overleven dien men uit een wel heel speciaal soort "hout" te zijn gesneden. Voor normale stervelingen is het niet om uit te houden. Menige zweetdruppels en neurotische trekjes (van beide spelers) kan men ontwaren".
We gaan snel over naar het beslissende moment van de partij:

Wit: J. Terpstra
Zw.: Tj. v.d. Bosch

Alle witte voortzettingen zijn verhinderd en tot overmaat van ramp dreigt zwart eenvoudig met 1...12-18.
Jan Terpstra speelde toen maar 1.38-32 07-11!! 2.16x18 13x33 3.21x12 01-07! De charme van de afwikkeling zit hem in dit tussenzetje. 4.01x34 30x48! 5.32x43 48x50
Halverwege de combinaties kreeg de zwartspeler nog te horen dat de combinatie te duur zou zijn.
Achteraf bleek dit nogal mee te vallen en Jan gaf de partij op.

Tjalling merkt verder op: "De zwartspeler vond dat hij op Andreikoiaanse wijze had gewonnen, anderen betichten hem van invloeden van Piet Roozenburg.
Ditmaal was het dus Terpstra die aan de verkeerde kant van de score stond, maar vorig jaar was het andersom. Na afloop nemen beide spelers plaats aan de stamtafel en aldaar wordt vervolgens Cambuur tot op het bot gefileerd en daarna worden de wereldproblemen opgelost. tijdens de broodnodige consumpties weet Terpstra vaak nog wel enkele zeer "gevoelige" onderwerpen aan te snijden en dan is het tijd om huiswaarts te keren".
We kijken al weer reikhalsend uit naar volgend jaar....