Bij- & terug-...

Door Tjalling van den Bosch

Misschien een wat wonderlijke aanhef, maar uw penneleur is nog aan het bijkomen van de damactiviteit van zaterdag 20 december jongstleden. 

Voor alles moet schrijver dezes eerst even op iets terugkomen. En wel op het epistel van twee weken geleden (Groninger Heerlijkheid . . .); hierin werd vermeld dat de slag bij Heiligerlee het einde van de 80-jarige oorlog zou hebben ingeluid.

Dit is echter niet juist, het was precies het omgekeerde; de veldslag luidde het begin van de 80-jarige oorlog in, ad acta. 

In the picture . . .

Het dammen stond op 20 december 2014 volop in de schijnwerpers; de recordpoging blindsimultaan van Ton Sijbrands, in het gemeentehuis te Hilversum, zorgde voor een ware hausse in de damwereld, maar ook daar buiten! 

Ik voorspelde reeds dat omroep MAX groots zou uitpakken en dat hebben ze ook zeker gedaan; zo waren er t.v.-uitzendingen, gewijd aan het evenement, en was de recordpoging helemaal live te volgen via internet. Nog nooit heeft een Nederlandse omroep een dergelijke krachttoer (meer dan 50 uur was men in touw) uitgehaald, het resultaat was er dan ook naar. Mensen die totaal niets met onze prachtige denksport 'hebben', hoorde je plotseling 'een mening spuien' over de Tour de Force van Sijbrands. 

Voor de volledigheid: de geslaagde recordpoging van Sijbrands startte op vrijdagochtend 19 december en eindigde op zondagochtend 21 december (2014).  

Tijdens de expeditie (waarin Sijbrands 1.184 zetten liet uitvoeren) had ik te doen met de simultaangever, alsmede met de simultaannemers; ik geef het u te doen: bijna 48 uur lang (achter elkaar!) niets anders dan dammen. Ooit heb ik eenmaal aan een 'damnacht' meegedaan, van 's avonds 20.00 uur tot de volgende ochtend 8.00 uur; gedurende die nacht was ik op een gegeven ogenblik he-le-maal wauws (taalpuristen zullen dit laatste woord verafschuwen, maar het geeft des te meer mijn gevoelens van toen weer). De simultaannemers moeten zich voortaan goed voorbereiden; 'het er even bij doen' is niet meer aan te raden; van echt slapen is, ook voor de simultaannemers, geen sprake tijdens een dergelijke marathonzitting. Het bevreemdde mij dan ook niet dat er op eind en masse remise werd overeengekomen. 

Maar goed, ik ben niet naar Hilversum afgereisd om eens een kijkje te nemen, alhoewel dat in eerste instantie wel in de planning lag. Deels door werkzaamheden, maar ik had ook een ander plannetje opgevat. Ik ben op de bewuste zaterdag, rond de klok van 2 uur 's middags, mijn stamcafé binnengetreden, met een koffer vol damborden (en schijven natuurlijk). Het was er nog rustig, dus eerst maar een dambord erbij gepakt en de rubriek van Auke Scholma nagespeeld (het ging om de partijen Sipma - Salomé en Barkel - Scholma).

De jongedame die de bar bestierde meende iets te weten over een record, ofzo!?! Ze had het over "boem?"; na enig heen en weer gepraat dacht ik dat ze Böhm bedoelde, maar dat begreep zij weer niet . . .Gelukkig kwam de eigenaar spoedig opdagen; hij was beter op de hoogte en vroeg mij op een gegeven ogenblik of het ook mogelijk was om 'iets' op één van de vele televisie-toestellen te kunnen bekijken. Na wat heen en weer gepraat lukte dit zowaar.

Langzaam maar zeker druppelden er steeds meer mensen het etablissement binnen en al gauw werd er met bewondering en vooral verwondering kennis genomen van de krachttoer van Sijbrands. Het hoogtepunt kwam toen de eigenaar de televisie-beelden overzette op het 'grote scherm'. Maar ja, de beelden waren natuurlijk niet zo spectaculair, dus maar gauw wat damborden op de diverse tafeltjes neergelegd, en ja hoor, men ging dammen; op een gegeven ogenblik waren er maar liefst 6 borden 'in bedrijf'.

Alhoewel dammen (?), op een gegeven ogenblik zag ik twee dames (die zich overigens uitstekend vermaakten) een stelling op het bord hebben, waar beide 'vastliepen'; ze hadden niet in de gaten gehad, dat 'slaan' verplicht was en dit hadden ze dan ook maar niet gedaan! Opvallend genoeg kon zwart geen zet meer doen, terwijl wit nog wel zo'n 10 zetten achter de hand had!    

Kortom, het werd een gezellige middag, waar het dammen hoogtij vierde . . .

Rechtgezet . . .

Dat Ton Sijbrands zich nog één keer liet verleiden tot een dergelijke Tour de Force, was volgens mij vooral, omdat hij zijn vorige recordpoging (Amsterdam, september 2009), diep van binnen, eigenlijk meer een Tour de Farce vond. Sijbrands heeft zich in ieder geval enkele malen in die richting uitgelaten; er moest dus iets rechtgezet worden. 

Persoonlijk vind ik trouwens de blindsimultaan-seance van Tilburg (oktober 2007, 25 partijen en een score van 92%) nog altijd de beste performance ooit.

De toekomst zal uitwijzen of de onttroonde wereldrecordhouder Erno Prosman 'het erbij zal laten', of dat hij de door Sijbrands toegeworpen handschoen wederom zal oprapen. Ik hoop wel dat de organisatie dan ook in staat zal zijn om het evenement met evenveel allure op poten te zetten. Misschien is Prosman nog wat te jong om omroep MAX er wederom bij te betrekken en waarschijnlijk is hij voor BNN weer te oud, dus moet men de pijlen maar richten op AVRO-TROS.

Elke publieke omroep moet 'iets aan sport doen' met het toegeworpen belastinggeld, dus . . . 

We sluiten dit epistel af met 'het geintje' waarmee de nieuwbakken wereldrecordhouder zijn opponent Ed Kok, te slim af was:

Zwart (Ed Kok, dat moge duidelijk zijn) heeft net op zet 38.  . . - . .  24-30  gespeeld en toen verbaasde Sijbrands velen (oké,  ik zal het iets nuanceren, mij) dat hij niet met 39.  39-33  vervolgde. Kok kan dan natuurlijk schijf 13 'terug gooien' en dan is het materiële evenwicht niet verstoord, maar ik verwachtte dat de overgebleven stand gewonnen was voor wit. Sijbrands zag niets en toch beter!! 39.  13-8!  

Ongetwijfeld zal de zwartspeler even hebben opgekeken van deze zet; wat moet wit doen op 39.  . . - . .  30-35? Toen Sijbrands (in de gedaante van Paul Visser) weer aan het bord verscheen gaf Ed Kok op, want Sijbrands zou ongetwijfeld hebben geantwoord met  40.  34-30 (!), om na het slaan (35x22), dam te halen op veld 2. Een opmerkelijk scherp einde, tijdens een fantastisch evenement.

Chapeau Grand Maître Ton Sijbrands, niet alleen vanwege de verbetering van het wereldrecord blindsimultaan (32 partijen - 14 winst - 18 remise - 0 verlies = 71,9%), maar bovenal vanwege het feit dat de damsport weer (even?) volop in de belangstelling stond.

Hopelijk kunnen wij dammers dit (positieve) momentum doortrekken in 2015.

Gelukkig Nieuwjaar, Lokkich Neijier, Happy New Year, Bonne Année, Feliz Año Nuevo, Buon Capo d' Anno, Felix Sit Annus Novus.

Voor de opmerkzame lezers meld ik even dat de nieuwjaarswens (anders dan tijdens de kerstwens) niet in het Mongools (ja, dit blog heeft veel internationale lezers) staat aangegeven; dit vanwege het feit dat men daar het nieuwe jaar pas op 31 januari inluidt.

Vergelijken...

Door Tjalling van den Bosch

Zeker bij eeuwwisselingen komen er vragen in de trant van: Wie was de beste van de afgelopen eeuw? Als dammers kunnen we redetwisten wie de beste dammer van de 20ste eeuw was. Meestal gaan dergelijke vergelijkingen mank, want het is vaak  niet correct om mensen, die aan het begin van de eeuw ergens goed in waren, te vergelijken met hen die dat aan het eind van dezelfde tijdspanne waren; ook al zijn er op het eerste gezicht overeenkomsten. 

Hoe kun je bijvoorbeeld Ton Sijbrands vergelijken met Herman Hoogland (beide gingen op relatief jonge leeftijd 'van school'), Harm Wiersma met Ben Springer (beide bedachten/bedenken van alles om onze sport te promoten) of Jack de Haas met Rob Clerc (beide waren wereldkampioen-waardig)?En toch wordt er vaak naar Aris de Heer gewezen, als het gaat om de titel: Beste dammer van de 19de eeuw . . .

Aris de Heer . . .  

Aris de Heer werd geboren op maandag 30 december 1805 (ten onrechte wordt als zijn geboortejaar nogal eens 1806 vermeld!) en overleed op vrijdag 15 mei 1874. In 1826 trouwde hij met de iets oudere Jannetje Hoogland, ze kregen 5 zoons. Jannetje overleed in 1838 aan de gevolgen van mazelen (Morbilli). In 1841 trad de Heer opnieuw in het huwelijk, nu met de 20-jarige (aanzienlijk jongere) Neeltje Beets; zij kregen in totaal 10 kinderen (5 zoons en 5 dochters). In totaal verwekte de Heer dus 15 kinderen bij zijn echtgenotes; wel dient erbij vermeld te worden dat 5 van zijn kinderen tijdens, of direct na de geboorte reeds overleden.

In eerste instantie leek de Heer voorbehouden te zijn om onderwijzer te worden, doch de schoonfamilie van zijn eerste vrouw wist hem over te halen om vetweider (veehouder) te worden. Dit ging hem goed af, want gedurende zijn leven werkte hij zich op tot (zoals men dat toen noemde) een welvarend man, die enkele boerderijen bezat en enorm veel land. Om zijn belangen, als welvarend man, te behartigen werd de Heer ook raadslid van de gemeente Middenbeemster. 
  

Denksporter . . .

Aris de Heer was een denksporter, want naast het dammen mocht hij zich ook graag overgeven aan het schaakspel. Er zijn enkele schaakpartijen van de Heer bekend (waaronder enkele   correspondentie-partijen die hij samen met zoon Klaas speelde tegen het duo A. de Lelie en J. Pinedo uit Amsterdam), maar zijn dampartijen werden niet genoteerd en daarom kunnen wij zijn dam-technische kwaliteiten niet op waarde schatten. Wel zijn er veel relikwieën bewaard gebleven, die direct met Aris de Heer als dammer van doen hadden; zijn nazaten hadden in de boerderij waar hij had gewoond (de Boreelhoeve te Noordbeemster) zelfs een historische ´damkamer´ ingericht.

Helaas sloeg in 1956 de bliksem in de boerderij en brandde als gevolg hiervan tot de grond toe af. Het enige dat men heeft kunnen redden was het dambord van de Heer, met zilveren hoekstukken en ivoren damschijven.
  

Dus als we iets meer over Aris de Heer als dammer te weten willen komen, dan moeten we het hebben van overlevering (verhalen).

De Heer won reeds op 15-jarige leeftijd een eerste prijs, hetgeen opmerkelijk genoemd mag worden, want eigenlijk was het not done om op een dergelijke jonge leeftijd het op te nemen tegen ouderen.

Er wordt tevens beweerd dat De Heer een halve eeuw ongeslagen is gebleven op het dambord! Hij speelde geen vluggertjes; als er gedamd werd, diende dat serieus en vol overgave plaats te vinden. De houding van de Heer, achter het bord, werd omschreven als kaarsrecht en onbeweeglijk.

Het volgende verhaal over Aris de Heer wordt ook vaak verteld. Alhoewel sommige in details iets van elkaar verschillen, wil ik het u niet onthouden. Dit specifieke verhaal is van een zekere C.H. Broekkamp, gepubliceerd in 1907.

Verliezen deed Aris de Heer volgens overlevering niet, het zou het ergste zijn wat hem kon overkomen. Tijdens een marktbezoek te Amsterdam ontmoette de Heer een amateur-damspeler, die volgens zijn beweren, toevallig voor zaken in Amsterdam was gekomen. Anderen willen echter zeggen, dat deze een Frans meester in het damspel was, en opzettelijk afgezonden om 'De Heer' daar te treffen. Na een korte kennismaking werd spoedig overgegaan tot een partij dam, vermoedelijk in 

'De Roode Leeuw' op de Vijgendam. Weldra bemerkte De Heer dat hij met een zéér kundig speler te doen had en spande dus alle krachten in om het spel tot een voor hem gunstig einde te brengen. De winststelling mocht hij echter niet behalen en moest zich derhalve met een 'kamper', een gebruikelijk woord voor een onbesliste partij, tevreden stellen. 

Toen het, na een zware strijd, remise werd, stond De Heer op en verklaarde de aan vele omstanders liever het bericht te hebben ontvangen, dat zijn beste os, die hij 's morgens ter markt had gebracht, was doodgevallen, dan de partij te moeten verliezen. 

Bleef er dan helemaal niets op damgebied van Aris de Heer bewaard? Neen, helaas.

Maar deze stand dan?

Wit speelt en wint. Inderdaad wordt deze stand toegeschreven aan Aris de Heer, als witspeler; suggestief wordt er vaak bij vermeld: Middenbeemster, 28 september 1874. Aris de Heer was echter in mei van dat jaar reeds overleden. De kinderen en kleinkinderen van Aris de Heer gaan er van uit dat men deze stelling uit puur propagandistisch oogpunt aan hun vader/grootvader heeft toegeschreven.


De winstvoering is als volgt: 48-43  (26x37)  47-42  (37x48)  28-22 (17x28) 33x22  (24x42)  22-18  (13x22)  43-38  (42x33)  39x6  (48x30)  35x2.

We kunnen veel van de verhalen over Aris de Heer niet meer op waarheid checken, maar dat hij een sterke dammer was staat, wat mij betreft, buiten kijf.

Het is heerlijk om in deze donkere dagen even 'terug te gaan in de tijd'.

Vanaf deze plaats wensen wij u een: Goede Kerst, Noflike Kryst, Merry Christmass, Joyeux Noël, Feliz Navidad, Buon Natale, Pax Hominibus, Zul Saryn Bolon Shine.

Groninger heerlijkheid...

Door Tjalling van den Bosch 

 Diep weggedrukt in het Groningse land, tegen de Duitse grens, ligt Winschoten.

Deze plaats was vroeger een zelfstandige gemeente, maar na een gemeentelijke herindeling valt Winschoten onder de gemeente Oldambt; hierin vervult het nog wel een centrumfunctie. De nieuwe gemeente heeft ruim 18.000 inwoners. Opvallend veel bekende voetballers komen uit Winschoten, zoals Jan Mulder, Arie Haan en Klaas Nuninga, die allen ooit het shirt van het Nederlands elftal droegen (alsmede het shirt van Ajax). Ook minder bekende (betaalde) voetballers als Sietze Veen, Piet Hamberg en Marcel Seip hebben hun roots in Winschoten liggen.

Waarschijnlijk is de omgeving Winschoten nog het meest bekend vanwege de slag bij Heiligerlee in het jaar 1568; de overwinning die de staatsgetrouwen daar toen (op 23 mei 1568) behaalden, luidde het einde in van de 80-jarige oorlog met de Spanjaarden. Men noemt de omgeving Winschoten ook wel de Groninger heerlijkheid! 

Of, rechtgeaarde Fries, Gerrit Terpstra van dit alles doordrongen was, op 1 november 2014, is ons niet bekend, maar op één of andere manier voelde hij zich die dag niet op zijn gemak in Winschoten.
Op die bewuste zaterdag moest zijn damclub Troch Tinken Sterk uit Surhuisterveen het opnemen tegen de dammers uit Winschoten. De tweestrijd vond plaats in de 2de klasse A (3de ronde) van de Nationale Clubcompetitie. Gerrit Terpstra is in staat om een goede partij te dammen, echter ditmaal wilde het maar niet vlotten, op het 4de bord tegen Jacob Pronk; we komen erin na zwarts 28ste zet (2-7). 

Wat moet wit hier doen ? Misschien dacht Gerrit Terpstra "opgeven en snel weg uit dit godverlaten oord" (misschien ook niet);  hij fungeerde echter deze dag (zoals zo vaak) als chauffeur en zijn teamgenoten zaten nog genoeglijk te dammen (zij wel!). Nou ja, dan piel je nog maar even door, dus: 29.  27-22  (28x17)  30.  39-33  (17-22)  31.  31-27  (22x31)  32.  36x27  (19-24)  ver . . ., het moge duidelijk zijn, Gerrit had het deze dag niet. 

Misschien keek hij eens om zich heen en zag zijn kompanen nog lekker dammen; hij moest toch wachtten, dus nog maar één geven  33.  35-30  (24x35)  34.  33-28  (13-19)  35.  37-31  (26x48)  36.  28-22  (48x25)  37.  22x4 (zo, ik heb in ieder geval de damlijn gehaald  (23x34)  38. 40x29  (11-17)  39.  32-28  en nu maakte zwart het af via  (12-18)  40.  4x24  (14-19)  41.  24x2  (20-24)  prachtig uitgemaakt,  42.  2x30  (25x49), wit kan natuurlijk ook eerst  ook  42.  29x20  slaan, maar dan slaat zwart  (15x24) en is het na  43.  2x24 (25x23)  ook uit. Een pronkstuk . . ., echter nu was Gerrit wel scherp!!  42.  29x20  (15x ho, ho je moet meerslag nemen ??? Oeps . . . 42.  . . - . .   (25x40)  43.  45x34     aaahhhhhh, 2-0! 

Het kan verkeren op het dambord; er viel uw penneleur nog iets op aan de
match Winschoten- T.T.S.; aan het 6de bord zaten, namens de Groningers,
met zwart, Ben Haan (rating 996) en namens de Friezen, met wit,
Joop de Graaf (899). 

Het verloop is, zeker gezien de rating van beiden,

opzienbarend te noemen:  22.  . . - . .  (17-21)  23.  28-23  (19x17)  24.  34-30  (25x34)  25.  39x8 en nu kwam zwart met (12-18) en wit mag geen dam halen vanwege (3-8) met altijd dam op veld 48! Edoch, wit staat combinatief zijn mannetje . . . kijk en huiver:  26.  33-29 (3x12)  27.  37-31  (26x39)  28.  27-22  (17x37)  29.  38-32 (37x28)  30.  29-24  (20x29)  31.  40-34  (39x30)  32.  35x4 . . .

Het lijkt erop dat zwart, de stand die nu op het bord prijkt, zou moeten kunnen winnen, zijn schijvenvoordeel zou voldoende moeten zijn, maar de zwartspeler was blijkbaar dusdanig geïmponeerd dat hij al offerend zijn weg vond naar de  damlijn, maar toen was het numerieke voordeel verdwenen, dus 1-1.Voor de hele partij, inclusief op- en aanmerkingen, verwijs ik u gaarne naar Toernooibase. 

U ziet het, beste lezers en lezeressen, er valt veel meer te genieten in de Nationale Clubcompetitie, dan alleen maar in de Ereklasse. Voor de volledigheid; de Groningers wonnen de slag met de Friezen nog wel, 12-8. 

Gelukkig...

Door Tjalling van den Bosch

Door de menselijke drang tot verandering/vernieuwing, wordt er helaas, op velerlei gebied, veel goeds afgebroken. Zo had het er alle schijn van, dat het jaarlijkse Hepie Koelstra-Rapid damtoernooi te Twijzelerheide, nadat men begin dit jaar (2014) het tweede lustrum had gevierd, hetzelfde lot moest ondergaan. Gelukkig hebben de organisatoren (Hans van Dijk en Leo van der Galiën) het op het laatste moment toch nog op de rails weten te houden. 

Vanwege dit 'op het laatste moment' maak ik er op dit blog maar even melding van; we hebben per slot van rekening wekelijks veel lezers en lezeressen:

 

Zaterdag 17 januari  2015 te Twijzelerheide,  het Hepie Koelstra- rapid damtoernooi. Aanvang 10.00 uur, in dorphuis de Jister aan de Bjirkewei 103A.

(En ja, u maakt wederom kans om miljonair te worden; wilt u meer informatie hier omtrent, ga dan, op dit blog, naar het epistel Hans van Dijk - oktober 2012). 

Nu we toch bezig zijn; op de agenda van januari 2015 prijken verder nog: 

 
Zaterdag 3 januari  te Woudsend, het Sibbele Sylvester Reekers damtoernooi.  Aanvang 10.00 uur, in M.C.F. De Driuwpolle.

Donderdag 8 januari  te  Leeuwarden,  het  Huizumer Nieuwjaarssneldamgala.  Aanvang 19.45 uur,  in  Zalen Tivoli aan de Huizumerlaan 59.

Alle drie toernooien zijn zogenaamde 'open toernooien', dus iedereen is  van harte welkom. Zegt het voort . . .

Efkes wat oars . . .

In de legendarische Britse komedie-serie Monty Python  gebruikte men veelvuldig de frase: "And now for something completely different"; gaan we van Friesland naar Zuid-Holland.

Op het onvolprezen Toernooibase Dammen worden vaak opzienbarende partijen met op- en aanmerkingen opgesierd. Echter, er ontsnapt ook nog wel eens iets aan de aandacht van de heren (en dames) commentatoren, zoals dit:

Wit heeft zojuist op de 19de zet 50-45  gespeeld; opvallend was, in de fase naar deze stelling toe, dat zwart schijf 8 naar veld 17 had overgeheveld en pas daarna (op de 18de zet) 7-12. Waarschijnlijk zinspeelt hij ergens op . . . ? Zwart vervolgde het duel met  19.  . . - . .   (14-20)  20.  25x14  (9x20). 

Wit voelde blijkbaar niets voor een korte vleugel opsluiting, dus  21.  30-25 ?? 

Zwart haalde nu formidabel uit met:  21.  . . - . .   (4-10)  22.  25x14  (24-29)  23. 33x24  (19x30)  24.  28x8  (10x19)  25.  35x22 (17x46  26. 8x17  (11x31), en wit geloofde het wel. Fraai, heel fraai. 

Dit alles speelde zich af op 21 november 2014, tijdens de ontmoeting in de hoofdklasse van de provinciale Zuid-Hollandse clubcompetitie (zesde ronde)  tijdens de wedstrijd R.D.C. (Rijnsburg) en Van Stigt Thans (uitslag 6-6), aan het tweede bord. Nieuwsgierig naar de spelers? De witte schijven waren in handen van niemand minder dan Frits Luteijn en zijn opponent was dokteranders Frerik Andriessen.    

Zomaar weer een epistel, dat via de Friese damdagen en de onvolprezen Britse humor, eindigt in Zuid Holland.
    

Seaports Master 2014...

Door Tjalling van den Bosch

 

Neen, beste lezers en lezeressen, dit is geen aankondiging van het twee-jaarlijkse Groningen Seaports Masters te Delfzijl. Helaas wordt deze tweejaarlijkse traditie onderbroken; wat echter nog bedroevender is, is het feit dat het waarschijnlijk niet eens wordt onderbroken, maar afgeschaft!

 

Het was, eens in de twee jaar, zo'n mooie afsluiting van het jaar. Grand Maître Harm Wiersma was het boegbeeld van dit toernooi; ook meen ik dat Siep Buurke en Rob van Heukelem een flinke vinger in de organisatorische-pap hadden. Het lijstje met sponsors, met o.a. de Gemeente Delfzijl, Gemeente Eemsmond, Groningen Seaports en Akzo Nobel, mocht er zijn. De fraaie locatie (theater de Molenberg) droeg ook bij aan de uitstraling van het damevenement; zo zou het eigenlijk altijd moeten zijn.

 

Dood en doodzonde natuurlijk, dat zo'n prachtig toernooi van de damkalender verdwijnt; het deed denken aan het, ook al ter ziele gegane, Suikertoernooi in (alweer zo'n prachtige locatie) hotel Krasnapolsky te Amsterdam.

 

In 2008 vond de Groningen Seaports Masters, onder auspiciën van de Provinciale Groningse Dambond, voor het eerst plaats. Alexey Chizhov rammelde, na een aarzelend begin, de éne na de andere topspeler van het bord en won overtuigend het toernooi met 16 punten uit 11 partijen.

Op twee punten achterstand finishte Alexander Georgiev als tweede; Macadou  Ndiaye riste (op S.B.) de derde plaats voor de neus van Alexander Shvartsman weg, beide met 13 uit 11. Twee jaar later (2010) eindigden Alexander Shvartsman en Kees Thijssen op de eerste plaats; beide boekten 6 overwinningen en 5 remises; de Rus had een iets beter S.B.  Op de derde plaats (en met 3 punten minder) finishten Martin Dolfing, Alexey Chizhov, Alexander Baliakin en Guntis Valneris; eerst genoemde uit dit rijtje kreeg op basis van de meeste overwinningen (alsook een nederlaag) de

bronzen plak omgehangen.

In 2012 was Alexander Georgiev oppermachtig met maar liefst 18 punten uit de 11 partijen. Mede door een nederlaag tegen Michiel Kroesbergen in de laatste ronde, eindigde de nummer twee Alexander Shvartsman op een achterstand van 4 punten.

De derde plaats ging naar Zoja Golubeva op basis van de meeste overwinningen; met maar liefst 4 zeges, eindigde ze op 12 punten uit 11 partijen (inderdaad, ze leed ook 3 nederlagen!!); Ron Heusdens en Kees Thijssen eindigden, met even zovele punten (3-6-2!), net naast het podium.

 

Het lijkt er op dat de laatste editie in 2012 dus ook de zwanenzang betekent. Gelukkig blijft de Gemeente Franeker wel het traditionele toernooi in de Friese damvariant (oer alles hinne) trouw; dit toernooi vindt in 2015 plaats van 24 t.e.m. 28 maart. De plaats van handeling is wederom het prachtige historische stadhuis te Franeker, tegenover het Planetarium. U kunt zich waarschijnlijk nog opgeven; voor meer informatie ga naar www.frisiandraughts.com.

Mocht u niet mee willen doen, plaats dit toernooi dan wel in uw agenda, het is zeker een bezoekje waard; misschien is er wel een tweekamp tussen Georgiev en Ndjofang in de Friese damvariant!!

 

Tijdens de laatste editie van Seaports Open (2012) zag ik voor het eerst Andreas Kuyken als connaisseur (hij die veel kennis bezit op het gebied van schone kunsten) in actie. Kuyken had prachtige invalshoeken tijdens zijn sessies, waarin het demonstratiebord slechts een lastig obstakel was (Andreas, als wit nu . . . ?" / "Kom maar even naar voren en laat het maar even zien").

We sluiten dit epistel af met één van Kuykens merkwaardigste composities; niet alleen de stand is opvallend, ook de oplossing!

Wit speelt en wint! Dit diagram staat afgebeeld in de NRC-rubriek (van Kuyken) van 21 december 1974;  hij voegt er als titel aan toe: 5 natura artis magistra Confoederatio Helvetica.

De oplossing zal u verbazen (wederom Kuyken aan het woord): Van eigen hand, gaat de omvang van deze rubriek te buiten, te veel van mijn didactisch vermogen en uw bevattings- en uithoudingsvermogen.