donderdag 29 maart 2018

Zo zie je maar...

Door Tjalling van den Bosch

Je hoort soms zeggen dat je "de geschiedenis moeten kennen, om het heden
te kunnen begrijpen"; nou, dat gaat in ieder geval mooi niet op voor het
Nederlands Kampioenschap Dammen voor Vrouwen 2018 . . .!
Zo zie je maar, dat niet elke uitkomst te voorspellen is; ook al begrijp je de
geschiedenis nog zo goed!

Het NK Dammen voor Vrouwen vond afgelopen week traditiegetrouw plaats
in het Zeeuwse Zoutelande.
De organisatie (Stichting Damevenementen Zeeland) had het ook dit jaar
weer voortreffelijk voorelkaar (complimenten).
Ook al een traditie is de plaats van handeling, het Beach Hotel; dus zou je
zeggen, dat de geschiedenis zich herhaalt!

Heel anders . . . 

De wedstrijd zelf echter liet echter zien, dat het nabije verleden weinig tot
geen invloed uitoefende!
Al heel wat jaartjes wordt de vrouwen-editie van het NK Dammen beslist,
doordat de uiteindelijke winnares twee (hooguit drie) partijen wint, de rest
van de partijen eindigen dan in een puntendeling.
De winnares kreeg de afgelopen jaren de titel vaak toegeschoven op basis
van één enkele 'voordeel-remise'!
Hoe anders was dat dit jaar.

Vanaf acquit scoorde Heike Verheul als een tierelier; pas na drie overwinningen
op rij moest ze genoegen nemen met een puntendeling (tegen de eveneens vlot
scorende Laura Timmerman).
De dritte im Bunde (die goed scoorde), Ester van Muijen, begon met een verliespartij (tegen Verheul), pakte in de tweede ronde haar eerste puntje (tegen Vitalia Doumesh), maar ging daarna als een stoomwals over alles en iedereen heen (vier overwinningen op rij!).
Titelverdedigster Doumesh kwam moeilijk op gang en doordat ze in de vijfde ronde, in een remisestand, blunderde tegen Timmerman, kon ze de Nederlandse titel van 2018 op haar buik schrijven.
Doordat Timmerman in de zesde ronde eveneens tegen een nederlaag aanliep (tegen Van Muijen), kwam het aan op de allesbeslissende zevende en laatste ronde! Voor het eerst sinds mensenheugenis (maar die is kort), wordt het NK voor vrouwen dus niet beslist op 'plusjes'; wat heet, tijdens de eerste zes ronden werd en geen één enkele plus- of min-remise gescoord!

Verheul ging na 6 ronden aan de leiding met een formidabele score van 10 uit 6 (4-2-0). Je zou zeggen, ruim voldoende voor een goede nachtrust voor de leidster van het tussenklassement; nou nee dus!
Ten eerste kreeg Verheul de laatste ronde een zware kluif te verhapstukken (Doumesh) én . . .nummer twee van het tussenklassement Van Muijen, die dus na een aarzelend begin alles naar haar hand leek te zetten, 'stond' op slechts één punt (9 uit 6, 4-1-1) én moest alleen nog tegen de nog puntloze Nicole Schouten.

Spotlights on . . . 

Zoutelande, 24 maart 2018, 10.00 uur: Helpers weg, laatste ronde . . ..Verheul liet deze laatste ronde zien dat ze over een leeuwenhart beschikt; ze zocht 'vanaf den eersten stoot' de spanningen (op het bord) op en viel aan waar ze maar kon. Nu is haar tegenstander, (de aftredende kampioene) Doumesh, niet een katje, dat je zonder handschoenen kunt aanpakken en dus werd het een strijd met 'alles d'r op en d'r an' . . .!  
Toen Verheul, onder tijdsdruk, haar kansen niet optimaal waarnam, wist Doumesh de remise te bewerkstelligen; toch ging de strijd lang door, omdat Verheul nog trachtte een 'plusje' te scoren (en daarmee de titel binnen te halen).  
Maar ja, in zo'n geval blijkt het speeltempo (80'+ 1') in het voordeel voor 'de onderliggende partij' te werken en dus werd het uiteindelijk een 'gewone' puntendeling. Nicole Schouten bleek, ondanks goede tegenstand, niet in staat om de 'Sturm und Drang' van Van Muijen te stoppen.
Door die resultaten eindigden Verheul en Van Muijen op een gedeelde eerste plaats en werd er aansluitend een beslissing geforceerd. 

Barrage . . . 

Tijdens de barrage (met versneld tempo) gebeurde er van alles; natuurlijk zaten de beide combattanten vol met stress en adrenaline, maar je moest erbij zijn om alles op waarde te kunnen schatten! 
Zo werd één van de aanwezigen tijdens de eerste barrage-partij onwel en moest de partij worden stil gelegd!!! 
Gelukkig viel het allemaal mee, maar de consternatie was natuurlijk enorm én moesten beide speelsters ook met die situatie omgaan (in alle zenuwen en stress)! Uiteindelijk kwamen de dames in de eerste verlenging een gelijkwaardige puntendeling overeen. 

Tijdens de tweede barrage-partij viel reeds na vier zetten de live-verbinding uit; blijkbaar was de halve wereld geïnteresseerd in de afloop (in ieder geval kon 'de computer' het niet meer aan! 
Wel bleek er via een mobiele telefoon nog een verbinding in omloop, waardoor je de twee dames volop in beeld kreeg (en gelukkig ook de stand op het bord - grote dank aan de cameraman/vrouw -). 
Het bleek dat tijdens de barrage nog steeds 'de voordeel-remise' een rol speelde; raar, om tijdens partijen met een versneld tempo, ook dat nog eens te laten meespelen. 
Maar goed, dat wisten de speelsters van te voren; net als het niet mee laten tellen van 'het onderlinge resultaat' in de finale zelf (voordeel voor Verheul), of het laten meetellen van 'de meeste overwinningen' (voordeel voor Van Muijen); allemaal regels trouwens waar je als rechtgeaard sportliefhebber je vraagtekens bij mag zeggen! 
Maar goed, dat terzijde; de tweede barrage-partij bracht uiteindelijk de beslissing. In een 'drie om drie', onder de enorm intense spanning, wist Verheul haar tegenstandster (en vriendin) Van Muijen in de tang te krijgen. 

Het verdict . . .

Nadat de kruitdampen waren opgetrokken, was daar het scorebord: 1. en kampioen van Nederland: Heike Verheul; 2. Ester van Muijen 
Ook om de derde (en vierde) plaats was een barrage nodig; daarin toonde Vitalia Doumesh  zich de sterkste ten koste van Laura Timmerman, voor wie het toernooi eigenlijk twee ronden te lang duurde. 
Doumesh kwam eigenijk nooit lekker in het toernooi te zitten en voor Timmerman was het sneu, dat ze op het laatste moment nog van het podium kieperde, want ze was toch één van de smaakmaaksters van het toernooi. 

Kortom 'Zoutelande 2018' was een toernooi zoals dat nog nooit eerder is voorgekomen; waar in het verleden telkens de 'plus- en min'-remises bepaalden wie zich kampioen mocht noemen, kon er tijdens dit toernooi niet één voordeel-remise worden genoteerd!
Door de strijd en passie waarmee de dames elkaar bestreden, mag je gerust spreken van een uniek dam-spektakel aan de mooie Zeeuwse Riviera. 

Laat het een les zijn voor het NK Dammen Algemeen, dat volgende week woensdag (4 april)  te Harlingen losbarst . . .! 

donderdag 22 maart 2018

Flugskowe (6)

Door Rein van der Pal

Dinsdagavond zat ik bij een lezing van geschiedschrijfster Jolande Withuis. Zij vertelde over het boek 'Raadselvader' waarin zij haar verhouding tot haar vader Berry Withuis beschrijft. Withuis was overtuigd communist, lid van de CPN en werkte voor De Waarheid. Toen er bij die krant bezuinigd moest worden door de sterk verminderde populariteit van het communisme na de Russische inval in Hongarije (1956), was hij genoodzaakt op een andere manier aan de kost te komen. 
Hij werd schaakjournalist en organiseerde toernooien. Ontbrak er een toernooi op de agenda dan besloot Withuis zelf het ontbrekende toernooi uit de grond te stampen, om er vervolgens over te kunnen schrijven. Er moest tenslotte brood op de plank komen. Voor de grootmeesters organiseerde hij talloze simultaantournees. Dat was voor broodschakers een aardige bron van inkomsten en voor schaakverenigingen een enorme stimulans.

Productief

De damwereld heeft z'n eigen Berry Withuis in de persoon van Tjalling van den Bosch. Afgelopen zaterdag organiseerde hij alweer voor de zesde keer het best bewaarde geheim van de internationale damkalender: It Houtjse Flugskowe Internasjonaal. De vaste penneleur van de Huizumer Highlights rust niet op zijn lauweren en produceerde inmiddels ver over de 300 columns voor dit blog. 
Tijdens het afgelopen NK op Urk mocht hij de dagelijkse verslaggeving voor zijn rekening nemen. IJsbrand Haven, de voorzitter van de Stichting Aanzet, heeft Tjalling alweer vastgelegd voor het Open Kampioenschap van Flevoland dat van 18 t/m 24 juni in Ens wordt gespeeld. Een rol bij het Fryslân Open 2018 in Harlingen, opperstalspreekmeester bij het Hepie Koelstra Rapid Damtoernooi toernooi in Zwaagwesteinde, organisator van het toernooi in Salou, een simultaantje hier, een lezinkje daar, de voormalig sterkste man draait zijn hand nergens voor om.

Internationaal tintje


Tijdens de openingsspeech van de toernooidirecteur werd het duidelijk dat de heer W. Martin, spelend onder de Engelse vlag, van de deelnemerslijst moest worden gehaald. De geëmotioneerde spreker gaf te kennen dat de heer Martin niet door de last minute fitness test, die hij zichzelf op de vroege zaterdagochtend had opgelegd, was gekomen. Het was een soort peppie-en-kokkie-bacterie (of was het een syndroom?) die de heer Martin aan de kant hield. Tot overmaat van ramp betekende dit ook dat mevrouw Martin niet aanwezig zou zijn; zij vertegenwoordigt jaarlijks de commissie die de mooiste combinatie van de dag aanwijst. Deze prijs kwam dit jaar dan ook te vervallen. In een eerder stadium gaf titelverdediger Heike Verheul aan dat het toernooi niet paste in haar voorbereidingen op het NK vrouwen in Zoutelande.
Verder was er niets dan vreugde; de uitnodigingscommissie had weer voor een deelnemersveld van de buitencategorie gezorgd.

Wereldkampioen


T. v.d. Bosch en F. Tiemensma
Een van de opvallendste  deelnemers in het Friese Haagje was Foeke Tiemensma. Enkele jaren geleden heeft hij het spel op de honderd velden -min of meer- de rug toegekeerd, al speelt hij zo nu en dan nog wel een een individueel toernooi. Zijn voorkeur gaat op dit moment uit naar het Fries dammen, in welke discipline hij provinciaal kampioen is geworden en zelfs wereldkampioen in Frysk! (5 tegen 5); een titel die hij dit jaar in het Open NK Fries Dammen in Harlingen veroverde. 
Foeke liet zien het spelletje nog niet verleerd te zijn en ging aan de haal met de cup met de grote oren. Een definitieve terugkeer in ons damwereldje zou ondergetekende op prijs stellen.

Door de afzegging van Martin moest Van den Bosch zichzelf op het laatste moment aan het deelnemersveld toevoegen om op een even aantal spelers uit te komen. Een driedubbele functie derhalve; naast organisator en arbiter dus ook nog speler. Ik zag hoe witspeler Van den Bosch vrijwel achteloos de volgende combinatie uitvoerde na 1...23-28? 2.34-29 28x48 2.29-23 18x29 3.30-24!! 29x20 4.38-32 27x38 5.42x33 48x31 6.36x09 14x03 7.25x05 W+. De charme zit hem natuurlijk in de derde zet van de combinatie.

De overige prijzen gingen naar Jan Terpstra, Aize Plantinga, Piet Dijkstra, Tjipke Smedinga, IJsbrand Haven, Hans van Dijk, Kerst Hoekstra en Peter Pippel. De rest van de aanwezigen bleven dit jaar met lege handen achter, maar zij krijgen ongetwijfeld volgend jaar weer een kans.
Wel werd de uitbater, de heer Tom Mulder, nog eventjes in de bloemetjes gezet. Alweer voor de zesde keer konden wij van zijn gastvrijheid gebruik maken. Ook mevrouw Mulder kreeg een fraai aandenken; achter elke succesvolle man staat een sterke vrouw.



donderdag 15 maart 2018

Het bedrog....

 Door Tjalling van den Bosch

Ik neem u deze keer, beste lezers en lezeressen, mee in de historie
van het wereldkampioenschap voetbal, om precies te zijn naar de
editie van 1982 (in Spanje).

Algerije kende een fantastische start in de (eerste) groepsfase, door
in de eerste de beste wedstrijd, onder leiding van de fantastische
voetballer Rabah Madjer, met 2-1 te winnen van (toen nog)
West-Duitsland.
Die Madjer kennen we in Europa misschien nog wel beter vanwege
zijn flamboyante 'hakje' in de finale van de Europa Cup 1 (1987) tegen
Bayern Munchen, waardoor de 1-0 voorsprong voor de club uit
Beieren ongedaan werd gemaakt. 
Door een doelpunt in de 80ste minuut van invaller Juary (1-2) gingen
de Portugezen toen zowaar met 'de cup met de grote oren' aan de
haal.

WK 1982 . . .

Maar goed, terug naar het WK van 1982; nadat Algerije de eerste
wedstrijd had gewonnen, ging het in de tweede ronde tegen
Oostenrijk mis (0-2 verlies).
De derde wedstrijd wonnen de Algerijnen met 3-2 van Chili, waardoor
de volgende ronde in het verschiet lag.
Oostenrijk had de eerste twee wedstrijden gewonnen en ging aan de
leiding; West-Duitsland had na het verlies in de eerste ronde met 4-1
gewonnen van Chili.
Onze oosterburen moesten dus winnen van Oostenrijk om de volgende
ronde te halen; de Oostenrijkers konden zich zelfs een kleine nederlaag 
permitteren om ook door te gaan.
De wedstrijden in de laatste ronde van de groepsfase werden toen
nog niet gelijktijdig gespeeld (nadien wel!!) en zo kon het gebeuren
dat West-Duistland en Oostenrijk voor het eerste fluitsignaal van
hun onderlinge treffen wisten wat Algerije had gedaan (en dus wisten
ze wat nodig was om de volgende ronde te halen!).

Gijón . . . 

Wat volgde is de geschiedenis ingegaan als: "Het Bedrog van Gijón'. 
De West-Duitsers kwamen reeds in de 10de minuut op 1-0 (door Das 
Ungeheuer, Horst Hrubesch); wat zich vervolgens afspeelde, was
een parodie op een voetbalwedstrijd!
De bal werd door beide ploegen tergend langzaam in de eigen verdediging
rondgespeeld en de tegenstander probeerde ze vooral niet te veel te storen
(niet in balbezit te komen!).
De Algerijnse voetbalfans zwaaiden op een gegeven ogenblik met bankbiljetten
ten teken van omkoping en de neutrale Spaanse fans schreeuwden:
"Fuera, Fuera (Eruit, Eruit)".
De aanwezige West-Duitse en Oostenrijkse fans reageerden besmuikt,
alhoewel het in ieder geval één Duitse fan te ver ging; hij stak zijn nationale
vlag opzichtig in brand!
De voetbal-artiesten veranderden hun script niet; tachtig minuten lang
bleef men de bal eindeloos rondtikken.
De wedstrijd eindigde dan ook in een 1-0 'overwinning' voor de West-Duitsers.
De Algerijnen dienden na afloop een officieel protest in, maar dat vond
geen gehoor en dus waren de Noord-Afrikanen uitgeschakeld.

De pers reageerde furieus; de krantenkoppen schreeuwden de volgende dag
moord en brand:
"Op deze manier wordt de voetbalsport kapot gemaakt"! 
"Wanneer de wil om te scoren verdwijnt, is het gedaan met het voetbal"! 
De Engelse krant The Guardian plaatste zelfs op de voorpagina én in
chocoladeletters: "No play, no game, no sport".
Dat was de teneur na 'Het Bedrog van Gijón' (alhoewel de stad zelf daar
natuurlijk part nog deel aan had).
Maar inderdaad, wanneer u de beelden terug ziet (YouTube), dan kunt u zich
de woede van de Algerijnen én de media(!) goed voorstellen; de vertoning
was ronduit één grote aanfluiting.
Sporten om niet te verliezen (in dit geval om niet meer te scoren) op het
hoogste niveau ontdoet elke sport van aanzien!

Oostenrijk werd in de volgende ronde uitgeschakeld, maar West-Duitsland
schopte het (natuurlijk) tot de finale, maar werd daarin verslagen door Italië
met 3-1 (misschien herinnert u zich de beelden nog van een uitzinnige
Marco Tardellie, nadat hij zijn land op 2-0 had gezet!).

Vreemd genoeg . . .

De opmerkelijke lezer (m/v) weet het nu waarschijnlijk wel!
Waarom is het 'niet willen verliezen' (op het hoogste niveau) in de edele damsport
wel gemeengoed!
Pak het laatste wereldkampioenschap (2017 in Tallinn) er maar bij en dan ziet u
zelf op wat voor ongegeneerde manier sommige partijen door de grootmeesters
naar een vredelievende puntendeling werden geschoven!
Er zijn zelfs partijen (in de finale!), waarin de spelers meer tijd overhielden dan
waarmee ze waren begonnen!?!
Waarom schreeuwen de dampers en de damfans niet, net als de voetbalwereld
in 1982, moord en brand?!?

Tja, waarom eigenlijk niet . . .???? 


donderdag 8 maart 2018

Tallship...

Door Tjalling van Bosch

Het is al weer twee jaar geleden dat wij op dit blog aandacht besteedden aan het jaarlijkse (vijfdaagse) damevenement in Franeker, het International Draughts Event Fryslân Open. 
Afgelopen week organiseerde stichting W.F.D. (Worldchampionships Frisian Draugths) opnieuw het jaarlijks terugkerende evenement. 
Zoals gebruikelijk werden de voorronden (op woensdag, donderdag en vrijdag) op tallships gespeeld, die tevens dienst deden als onderkomen voor de buitenlandse deelnemers.

Genoeglijk . . . 

Toen we op de eerste dag een kijkje kwamen nemen, waaide er een schrale, snijdende, ijskoude wind over het dek.
Gelukkig pruttelde benedendeks het kacheltje genoeglijk en mocht dat niet
voldoende zijn, dan zorgden de hartverwarmende duels op het dambord voor
de rest.
Voor de duidelijkheid, het spel dat gespeeld werd, was dammen in de Friese
dam-variant (Fryske Spul of Oer Alles Hinne) en in deze tak van denksport zijn
snelle remises niet toegestaan!
Kortom er werd, elke partij weer, tot de laatste snik gestreden, wat vooral in het
eindspel voor onnavolgbare taferelen zorgde. 
Zowel op Toernooibase Dammen als op de site www.frisiandraughts.nl kunt u de strijd herbeleven. 

Deelnemers . . . 

Het deelnemersveld bestond uit grootheden uit de nationale en internationale
denksportwereld; natuurlijk waren er in eerste instantie de specialisten uit
Friesland zelf, de Grutmasters. 
Ook deden er grootmeesters uit 'onze' damvariant (het internationale dammen)
mee, alsook enkele schakers (en niet de minsten, zoals de Oekraïner Ivanchuk)
en dammers 'van de 64-velden' mee aan de voorronden.
Het toernooi in Franeker was tevens een voorwedstrijd voor het WK Fries Dammen, dat in augustus in (de culturele hoofdstad van Europa 2018) Leeuwarden plaatsvindt.
Kortom, men streed dus niet alleen voor de winst in het Franeker toernooi zelf.
Nadat de voorrondes waren afgerond, werden de twee finales opgemaakt.
De eerste groep van vier finalisten bestond alleen uit specialisten uit het Fryske spul en de andere groep bestond uit vier spelers uit andere denksporten.
Waar ik mij persoonlijk nogal over verbaasde was het feit dat de Afrikaanse
deelnemers op combinatief gebied zo achterbleven(!); daar zij juist in 'ons dammen'
uitblinken door geraffineerde slagzetten!

FRYSK . . . 

Daarnaast werd op zaterdag de voorronde van het wereldkampioenschap FRYSK
gespeeld, dat weer een andere vorm van Fries dammen betreft.
Anders dan in veel andere denksporten is het eindspel in het Fries dammen nog
een hele onderneming.
Het FRYSK is niet meer (en niet minder) dan 5 (basis-)schijven tegen 5, maar dat
is niet zo maar een slap aftreksel, nee dat is een sport op zich!
De mogelijkheden zijn bij tijd en wijle zo ondoorgrondelijk, dat de internationale
schaakgrootmeester Vasyl Ivanchuk halverwege de dag verzuchtte: "This is more
difficult than chess-endgames". 
Je zou denken, als argeloos denksporter, dat zo'n '5 tegen 5' toch snel uitgeanaly-
seerd moet zijn (al dan niet met behulp van 'de computer'), maar dat is niet zo!
De enorme complexiteit van het eindspel (in het Friese dammen) bezorgt de grootmeesters nog steeds de nodige hoofdbrekens.
Het voordeel van het FRYSK is, dat de deelnemers niet over openingstheorie hoeven te beschikken en ook het middenspel wordt dus overgeslagen.

Afsluiting . . .

Gedeputeerde Sietske Poepjes (voor zover wij weten geen familie van Iepie) reikte na afloop de prijzen uit aan Teake Kooistra (winnaar van het Friese klassement), Alexander Georgiev (winnaar van het internationale klassement) en Foeke Tiemensma (winnaar - en dus wereldkampioen - van het FRYSK).
Het denksportevenement in Franeker was een prachtig voorbeeld van de internationalisering van een traditionele Friese sport.

Post Scriptum . . . 

Stichting W.F.D. organiseert van 4 t.e.m. 14 april te Harlingen het Nederlands Kampioenschap Dammen Algemeen (in het internationale - 'ons' - dammen); hopelijk wordt dat evenement  net zo boeiend als de wedstrijden van afgelopen week in Franeker.


vrijdag 2 maart 2018

Opletten...

Door Tjalling van den Bosch

Dammers, we moeten opletten/scherp zijn(!), want anders kon het edele
damspel, zoals we het nu kennen, wel eens finaal op de schop gaan!
Wat wil het geval?
In Nederland is een zeer kleine groep mensen bezig om alles en iedereen
tegen het licht te houden!

Voorbeelden . . . 

Op de Gouden Koets staan afbeeldingen, met daarop uitingen die
enkele mensen doen herinneren aan de slavenhandel, zegt men (ik
heb het zelf nog nooit gezien, dan wel, zo geïnterpreteerd).
Laat het duidelijk zijn, de handel van wandel van de Nederlanders in die
tijd (200 á 300 jaar geleden) was (aangaande de slavenhandel) natuurlijk
verderfelijk, maar het is iets dat wij niet kunnen én mogen wegpoetsen!
Nu schijnt er een klein select groepje mensen te zijn, die in de slachtofferrol
kruipt en alles en iedereen van Dietzen bloed verantwoordelijk wil
stellen voor wat er in het verre verleden heeft plaatsgevonden!
Dus 'kan' de Gouden Koets anno hodie niet meer (volgens een enkeling dus)!

Ook de prietpraat rond Zwarte Piet is zo'n voorbeeld; u heeft het
waarschijnlijk wel een beetje meegekregen, want de media vergroten het
maar al te graag uit!
Met je kinderen een sneeuwman maken mag ook niet meer, dat moet een
gender-neutrale sneeuwpop zijn!
Ook het maken van een sneeuwman én sneeuwvrouw valt af te raden, want
voordat je het weet krijg je homo-activisten (m/v) op je dak ("waarom geen
twee mannen/vrouwen?")!

Nu vernemen wij uit diezelfde media dat een kinderfeestje in Utrecht (Tivoli
Vredenburg) is afgeblazen, omdat het thema 'het wilde westen' de jeugd
(van 2 tot 12 jaar oud) zou uitnodigen om zich als indiaan of cowboy te
verkleden!
Ook hier werden racistische, dan wel cowboys als vernietigers van de
inheemse bevolking (indianen), als reden opgevoerd.
Nu schijnt de groep tegenstanders van dit alles zeer klein te zijn, die net doet
alsof het een hot item is in Nederland; dat is duidelijk niet het geval.

Dammen . . .?

U kunt zich, beste lezers (m/v), nu afvragen wat dit met dammen van doen heeft
en (met de aanhef van dit epistel in gedachten) waarom wij dammers moeten
opletten?
Ewel, het edele damspel wordt sinds mensenheugenis gespeeld met witte én
zwarte schijven (dat is niet helemaal het geval, het zijn in de meeste gevallen
meer bruine en beige schijven, maar dit terzijde)!!
Dus, als ik mijn onderbuikgevoelens laat spreken, dan krijg ik het idee dat dat
binnenkort weleens zou kunnen gaan veranderen!
Zwart is immers de kleur van onderdrukking (slavenhandel!) en wit is de kleur
van het oppermachtige blanke volk!!

Tja, zult u ongetwijfeld denken, dat is toch onnozele prietpraat; ik voel mij
helemaal niet verantwoordelijk voor het doen en laten van mijn verre voorvaderen!
Het is nu bijna 75 jaar geleden dat de Duitsers zich overgaven ten teken van het
einde van de tweede wereldoorlog en alhoewel onze oosterburen tot het eind
van de 20ste eeuw vanwege hun oorlogsverleden lang werden gehaat, is de
verstandhouding (anno 2018) misschien wel beter dan ooit.
Je kunt de huidige (Duitse) generatie mensen toch niet verantwoordelijk houden
voor wat hun grootouders en overgrootouders hebben geflikt?
Waarom moeten wij Nederlanders dan nog steeds gebukt gaan onder die
verderfelijke slavenhandel?

Toch doen wij dammers er misschien goed aan om de schijven een andere kleur
te geven en voor de zekerheid het bord ook!?!
Mocht het niet zover komen, dan zou ik in ieder geval de dam-problemisten willen
aanraden om elk gemaakt dam-probleem niet meer van de opdracht 'wit speelt
en wint' te voorzien!
Het is volgens mij een kleine moeite om de witte en zwarte schijven van dam-problemen vanaf nu om te draaien; 'zwart speelt en wint' zal toch niet op al teveel weerstand stuiten toch?
Of zouden er dan weer tegenbewegingen komen?

Poeh; het is allemaal wat in Nederland in de 21ste eeuw.
Opletten dus, want voor we weten moeten we Afrikaans gaan dammen; u weet het
misschien niet, maar dat is een dam-variant waarin alleen zwart mag slaan . . .!

'Geef mij maar zwart . . .!'