dinsdag 30 juli 2013

Hoe bedenk je zoiets...


Door Tjalling van den Bosch

De mens is soms in staat om de fraaiste creaties voor het daglicht te toveren. En dan bedoel ik niet de kunstzinnige uitingen van professionele kunstenaars, maar meer de vindingen van 'de gewone man/vrouw'. Vroeger zag je weleens de Eiffeltoren of het Vrijheidsbeeld gemaakt van louter luciferhoutjes (en lijm). Ook zie je soms molens of poppenhuisjes die tot op de millimeter nauw-
keurig zijn nagemaakt, in schuurtjes of achterkamertjes.
Dammen, dammen . . . dit is een damblog . . .

Ja, ja, niet zo ongeduldig, daar kom  ik via de bovenstaande omweg ook wel, want ook onder de dammers zijn er mensen die ons versteld doen staan van hun creaties ! Gewoon in hun vrije tijd (of anders maar in de baas zijn tijd, kant skeele) met de fraaiste composities op de proppen komen, zoals Frans Hermelink:

Wit speelt en wint ! . . . Ziet 'ongeduld' het al ?
Nou daar gaan we:  22-18 ! (45-50) ? 37-31 !!  (50x26) 38-32 en de zwarte dame staat mat ! UIT, de langste verdediging is: 26-37)
32x41  (21x32) 48-42  (16-21) 41-36 (32-37) . . . blijven rekken
42x31 (21-26) 31-27 (26-31) 18-12  ( 8x17) 27-21 (17x26) 36x27 Voor diegene die, vanuit de diagram met zwart, meent te kunnen vluchten, na 22-18,  in (21-26)  geef ik alleen de eerst volgende witte zet 32-28 ook UIT, zoek het zelf  verder maar uit, want ik wil naar een tweede geestesvrucht van Hermelink:


NEEEEEEEEE, zwart is aan zet en wint (!), anders is het wel heel simpel, en éénvoudig staat niet in het woordenboek van Hermelink, dus eens kijken "wat zijn de problemen (?)", oja, witte dreiging naar dam op 2 (of 4).
Er zijn maar weinig dammers die de oplossing 'zien', sommigen wel, maar die kennen deze compositie, lets go . . . (11-17)  (he ?) 24-19 ?   (13x24) 27-21 (16x27) !!! 31x02  (17-22) ! 02x30  (14-19)  30x28   (23x45) Fraai heel fraai, Frans, complimenten voor zoveel schone kunst . . .
"Ja maar", . . . wat nou weer ? (typsich Nederlands, "JA MAAR". . .), "wit kan ook naar 4 slaan ?" Dan speel je toch gewoon (17-22) (12-18) pffffffffff !! Toch zeer uitzonderlijk een dubbele Coup Turc (ook wel Coup Truc) in één compositie.

Een andere componist voor wie ik hoge achting heb is Hans Jansen en daar sta ik niet alleen in, want Andreas Kuyken merkte in 1978 reeds op, over de toen 21 jarige Drent,: "hij die qua innerlijke rijpheid met kop en schouders boven het veld uitstijgt" !! In ieder geval, Hans creeërde van achter zijn bureau (of anders maar vanachter de keukentafel) het volgende tafereel:
 
Wit speelt 34-30 en wie van u had niet met (23-29) geriposteerd?
Edoch, dan had u de kous op de kop gekregen door middel van een dam op veld 2 ! ! ! Aanschouw dit wonder:
32-27  (29x38)
28-23  (19x28)
30x08  (02x13)
37-32   (28x37)
27-22   (17x28)
36-31   (26x17)
31x02  Voila, doet het altijd goed 'dam op bezet veld'.

Hans Jansen is natuurlijk ook een begaafd partijspeler met onder andere 3 x de nationale  titel op zijn palmares. Ook tijdens zijn partijen gaat hij het liefst op zoek naar verrassende acties . . . en dat gaat
ook wel eens mis, zoals tijdens het wereldkampioenschap van 1976, aanschouw dit wonder dat eigenlijk geen wonder werd, maar eigenlijk toch ook wel weer . . .

Wit: Anatoli Gantwarg
Zwart: Hans Jansen
 
Zwart aan zet en kwam op het idee (hoe je op zo'n idee komt (?), werkelijk geen idee !)  om (04-10) te spelen (dat je daar, tijdens je partij, überhaupt naar kijkt ?). Gantwarg zal raar hebben opgekeken, maar kwam toen tot de ontdekking dat 4- 10 geen !
maar een ? moet krijgen . . .
28-22     (17x28)
33x4       (03-09)
04x20     (15x24)
26x17     (11x31)
37x26     (24-29)
34x23     (19x46)

Fraai Hans, zeer fraai, edoch Anatoli maakte het af door 38-33  (25x34)  40x29   (46-32) 33-28     (32x34) 39x30

EN TOCH diep respect voor Hans Jansen en alle dammers die hun geluk in eenzaamheid beproeven om tot fraaie creaties te komen. Dus dammers (m/v) zoek de eenzaamheid, pijnig uw hersenen, ga op zoek naar de
combinatio nova . . .

dinsdag 23 juli 2013

Brunssum...

Door Tjalling van den Bosch
 
In 1977 ontstond het idee om in Limburg een damtoernooi te organiseren, een jaar later rolde het eerste toernooi uit de koker (van damclub De Ridder). De grondleggers waren Henk Stoop, Juul Meesters en Toon Pierik. Het betrof in eerste instantie een jeugdtoernooi, maar na een schoorvoetend
begin groeide het toernooi uit tot een internationaal damevenement van allure. Om de toekomst te waarborgen is thans (anno 2013) de hele organisatie in een stichting gegoten.

Waarom  Brunssum ?

Na 35 jaar is zo'n vraag éénvoudig te beantwoorden, omdat 'dammen in de zomer' een succesformule is gebleken, velen weten de weg naar de Brunnahal, in het centrum van Brunssum, dan ook (bijna) blindelings te vinden. En niet alleen Nederlanders, de dammers komen, heden ten dage, uit alle windstreken en wat vooral belangrijk is dat tegenwoordig jong en oud de degens kruisen.

Waarom Brunssum ?' is trouwens ook de titel van een lijvig boekwerk dat samen is
gesteld en geschreven door Martijn van Gortel. Dit, ruim 260 pagina's tellende, boek is het gevolg van de luiheid van de schrijver !! Van Gortel betrapte zichzelf (in het voorjaar van 2012) op dam-inactiviteit en vroeg zich af hoe hij dit moest bestrijden. Hij had natuurlijk zijn damlectuur nogmaals kunnen doorworstelen, maar besloot (gelukkig) tot iets heel anders: een boek schrijven over zijn lievelingstoernooi. In eerste instantie had hij niet in de gaten dat dit zoveel werk met zich meebracht, maar nadat hij ruim 12.000 partijen had nagespeeld had hij ruim 500 diagrammen verzameld, waarvan hij dacht dat het wel leuk zou zijn om ze te publiceren.

Gelukkig had mijn voormalig clubgenoot (de Limburger speelde in de jaren 2008 en 2009 voor DamClub Huizum !) ook oog voor het verhaal. In deel 2 van het boek komen verhalen & anekdotes aan bod, en dat spreekt schrijver dezes zeer aan. Ruim 60 pagina's lang krijgen we een keur van 'kleine en grote' verhalen voorgeschoteld, meestal voorzien van een humoristische inslag.  

Echter niet iedereen is gecharmeerd van dit boek, er is, in ieder geval, één persoon die de schrijver dreigt met een advocaat en eist op voorhand 10.000 euro schadevergoeding!?!

Qua diagrammen kan de beginnende dammer alsook de gevorderde een beeld krijgen van wat er zich zoal op het bord afspeelt tijdens zo'n meerdaags-zomertoernooi. Kortom het is een prachtig lees(blader)boek, waarin helaas geen statistische gegevens zijn opgenomen, de schrijver vindt dat niet noodzakelijk (hij haalt zelf VVD-coryfee Henk Vonhof aan om dit standpunt kracht bij te zetten !).  
Toch is het jammer dat, in ieder geval, de winnaars van de afgelopen 35 jaar niet zijn  opgenomen, gewoon uit historisch perspectief zou dat eigenlijk wel moeten, vindt  schrijver dezes. 

De twee diagrammen komen uit het boek van Martijn van Gortel: We beginnen met de winnende combinatie van vorig jaar (2012):

Wit: Raymond Koopmanschap
Zwart:  Martin de Jong

Uit de achtste ronde gespeeld 10-8-2012
Wit heeft net 49-44 gespeeld en we mogen aannemen dat hij het vervolg niet zag aankomen: (23-28) 32x03  (17-21 26x17   (12x34)
03x23  (29x47) 23x40 (24-29) 40x09   (04x13)

 Het afspel werd door zwart in winst omgezet !

 

 


Uit 1998 komt de volgende stand tussen Gantabar Ganjargal en Alexander Bulatov (zoals ik reeds eerder aangaf, ´ze komen uit alle hoeken en gaten . . ´).

Wit: Ganjargal
Zwart: Bulatov 

Wit voelde zich geroepen tot 25-20 en toen leefde zwart zich even uit: (28-33) 38x29   (22-28) 31x33  (09-14) 20x09   (13x04) 24x22  (17x50) 29x18  (50-45)

 Het boek kost 20 euro + verzendkosten en is te verkrijgen via vangortelmartijn@gmail.com.
Mocht u nog mee willen doen aan het toernooi (van vrijdag 2 augustus t.e.m. zaterdag 10 augustus) google dan 'brunssum open'.

 

 

 

 

            


dinsdag 16 juli 2013

Humor...

Door Tjalling van den Bosch

Lachen is belangrijk voor de mens, hij/zij die dit onzin vindt heeft vaak het gelijk aan zijn/haar zijde, edoch een mens moet ook de 'zin van onzin' in kunnen zien, dit geldt zeker voor dammers (alsmede onze schaakbroeders). "Kun je dan lachen met die 'boekhouders' die je vaak alleen maar peinzend
in 'actie' krijgt te zien ?" zal de onwetende zich afvragen. Wel m'n beste, ten eerste zien alle dammers/schakers er tegenwoordig (al lang) niet meer uit als 'boekhouders' en ten tweede moet je misschien ingewijde zijn om het één en ander te begrijpen, je moet de sport begrijpen of de personen in kwestie kennen.

Voorbeeld 1

Een dammer die vroeger voor het roemruchte Rinsumageest speelde, wiens naam ik u zal onthouden (omdat het Jappie de Vries was), zat ooit eens tijdens het sneldammen in hevige tijdnood, maar zijn tegenstander had nog minder tijd tot zijn beschikking. Uiteindelijk kwam er een '3 om 1' op het bord, "maar remise ?" sprak zijn opponent, "nee, eerst de 16 zetten" repliceerde de Vries en dat terwijl hij
diegene was die maar '1' had !

Voorbeeld 2

 In de N.K.-bekerstrijd van dit jaar moest schrijver dezes het op een gegeven ogenblik opnemen tegen G.M.I. Hans Jansen, (wie kent hem niet !) Na afloop van deze rapid-partij analyseerden wij (oké, Hans, ik zat erbij) de partij nog even van 'begin tot eind'. Na zijn eerste zet, 33-29, sprak Hans de volgende woorden (onderkoeld en daarom  extra grappig): "ja, ik dacht maar eens iets anders, 32-27 wordt op een gegeven ogenblik ook zo gewoon" !?! Op de website van DC Hijken wordt deze partij door Hans Jansen besproken
http://www.hijkendtc.nl/?page_id=9099

Voorbeeld 3

Uit de schaakwereld komt een typisch staaltje van Britse humor. De financier en schaakgrootmeester Jim Slater had (bijna 50 jaar geleden) een forse som van 5.000,-- Engelse ponden uitgeloofd voor de 'volgende Engelse schaakgrootmeester'. Er streden eind 60-er jaren (van de vorige eeuw) drie meesters om deze titel, namelijk Bill Hartson, Raymond Keene en Tony Miles (Anagram: it's only me). De eerste twee hadden al een kans gemist en nu was het, begin 1968, aan Miles om de laatste norm te halen in een toernooi in Dubna (Rusland). In de schaakwereld had je in die tijd 'drie normen' nodig om je schaakgrootmeester te mogen noemen, alle drie 'meesters' hadden er twee. Vlak voor zijn vertrek naar Dubna kreeg Miles, van de secretaris van de Britse schaakfederatie, het verzoek: "als je succesvol bent, stuur ons dan a.u.b. even  een telegram" (zo ging dat in die tijd). Na de laatste ronde van het betreffende schaaktoernooi kwam er inderdaad  een telegram binnen bij de federatie met daarop de mededeling: TELEGRAM .

Ja, je blijft lachen met die denksporters, dan nu lachen met Jannes van der Wal. "Ja, natuurlijk lachen OM Jannes" hoor ik sommigen van u al denken, maar neen, het is lachen MET Jannes. Velen denken misschien dat Jannes een vreemde harlekijn was, vanwege zijn vaak 'mysterieuze' interviews die hij gaf, maar dat was (gedeeltelijk) ook zijn imago welke hij (zeker later) bewust hoog hield. Toch was Jannes, zeker in een vertrouwde omgeving, vaak ook zeer snedig en adrem, zoals het volgende verhaal van Douwe de Jong, opgetekend uit het boekje 'Jannes' van de samenstellers Jaap Kiers en Bouke Nielsen.

Voorbeeld 4

Oud-bondsbestuurder de Jong bezocht 'De Evenaar' het (niet meer bestaande) denksportcafé in Groningen, dat je gerust de tweede huiskamer van Jannes kon noemen. Afijn, Douwe schuift aan bij het tafeltje waar Jannes backgammon zat te spelen, en krijgt de vraag van de voormalige wereldkampioen: " Douwe, wil je wat van me drinken of kun je dat zelf nog wel betalen ?" De Jong, iets te vlot (!?): "Gelukkig wel, anders was het niet best !" , en daar ging hij, want Jannes repliceerde meteen met "dan lijkt het mij beter dat jij mij iets aanbiedt, doe maar een pilsje" . . . .De Jong, docent wiskunde aan de Economische Faculteit te Groningen, begaf zich  hoofdschuddend, maar schuld bekennend, naar de bar voor een pilsje (en waarschijnlijk voor hem zelf een vieuxtje) . . .
 
Een aandoenlijk verhaal uit hetzelfde boekje was de ontmoeting tussen Prins Claus en Jannes van der Wal, tijdens de Drentse Rijwielvierdaagse van 1990. Het was de bedoeling dat de Prins, die meedeed aan het wieler-evenement, even een kleine verhoging zou betreden om daarop, met Jannes, een partijtje te gaan dammen. Achteraf hadden de organisatoren en de begeleiding van de Prins toch bezwaren tegen deze ontmoeting, Zijne Koninklijke Hoogheid en die 'vreemde snuiter' als dat maar goed zou gaan . . . (!?). Maar Prins Claus wilde van geen wijken weten, hij had het programma gelezen en zag uit naar de ontmoeting met de dam-grootheid . . .

Uit het boekje:

Twee mensen stoorden zich totaal niet aan het protocol: Prins Claus en Jannes van der Wal, ze waren (als enigen !?) zeer ontspannen en kwebbelden er lustig op los. In het plaatsje Elp deed de Prins de openingszet 31-27 en gaf zich prompt gewonnen. Van der Wal legde vervolgens uit dat er een sterke zet was gespeeld en dat hij daarom onmogelijk met de opgave akkoord mocht gaan. De dammer bood dan ook - zeer tegen zijn gewoonte - remise aan.

Ach, de nostalgie krijgt nu de overhand, Jannes was een generatiegenoot van schrijver dezes en was in zijn jonge jaren al iemand die zeer goed standen kon doorrekenen, om u een voorbeeld hiervan te geven nodig ik u uit om de volgende diagram eens te aanschouwen, uit het N.K. junioren van 1974.

Wit: Jannes van der Wal
Zwart: Bert van Harten

Bert van Harten bestuurde de zwarte schijven en zag het na 48-42 (van wit) helemaal zitten!
Dus . . . (23-29) 34x23 (16-21) 27x16 (7-11) 16x18 (13x22) 28x17 (19x48) en nu 33-29 !! zwart moet meerslag nemen dus: (48x34) en 29x10 en na (9-14) 10x19 geloofde zwart het wel!

Dit alles zag Jannes dus aankomen (toen al op 17 jarige leeftijd) voordat hij vanuit de diagramstand 48-42 speelde . . .

 Forsan et haec olim meminisse juvabit . . .


 

woensdag 10 juli 2013

Hidde Risselada

Door Tjalling van den Bosch

De hoofdpersoon van dit epistel is dus Hidde Risselada, velen schrijven zijn achternaam vaak verkeerd, een e als laatste letter, maar ach daar is Hidde wel aan gewend.
" 't is my like folle as de ko skyt of de bolle ".
Misschien moet ik eigenlijk 'meneer Risselada' zeggen, want hij is van 28 juli 1937 ! Hij aanschouwde het eerste levenslicht in Hemelum (Himmelum in het Fries) en dat ligt in de 'kin' van Fryslan, tenminste als je, in de contouren van onze provincie, een gezicht kunt ontdekken ?! (de neus is daar waar de Afsluitdijk  het 'vaste land raakt' en de kin steekt dan dus in het IJsselmeer).

Wat weer een intro . . .

De vader van Hidde (vanwege de nog immer jeugdige uitstraling van ons onderwerp mogen we hem wel zo noemen, naar wij aannemen) was bakker in
zijn geboortedorp en van hem leerde hij de eerste beginselen van ons edele damspel. Na de 'lagere school' ging Risselada naar de MULO in het naburige Koudum,  fietsend, want dat was in die tijd nog heel gewoon, kinderen die naar school
fietsten, we hebben het immers over ruim 60 jaar geleden. Vrijwel direct na zijn schooltijd is Hidde aan de slag gegaan bij de Rijks Post Spaarbank te Amsterdam, wat natuurlijk ook gelijk verhuizing naar onze hoofdstad betekende.

De voornaam Hidde is trouwens een afgeleide van de Germaanse stam Hild, en dat
betekent in het oud-Fries strijdlustig en moedig, heden ten dage noemen we zo iemand sportief. Dit klopt in het geval van onze hoofdpersoon precies, zo fietste hij maar liefst 22 x de Friesche Elfstedentocht (wat bijelkaar opgeteld alleen al zo'n 5.000 kilomter is !) en hij tafeltenniste ook, competatief, zo'n 25 jaar lang! Ook heeft hij vele uren op de schaats doorgebracht en natuurlijk voetballen. Daar was hij zeer goed, maar Risselada hield ook (en vooral) van gezelligheid en dus koos hij tijdens zijn Amsterdamse-periode dan ook niet voor een grote en bekende club, nee, hij vond voetballen bij het hoofdstedelijke R.P.S. veel leuker. "Rotte Poten Schoppers, noemden ze ons altijd, maar ik heb er een mooie tijd gehad" verteld hij terugkijkend op die tijdspanne.

Hij ging dammen bij C.D.A. in een bijgebouw van de (krijtwitte) Pniëlkerk in Bos en Lommer,
een wijk die voorheen 'Amsterdam-west' heette maar sinds een jaar of tien onder 'oud-west' valt.
Risselada op de praatstoel: "het was de tijd waarin Ton Sijbrands zijn eerste dam-stapjes
zette, bij ons op de jeugdclub, waar onder andere Henk Smit (zie het epistel 'inspirator' van februari jongst-leden) de scepter zwaaide". "Sijbrands was talentvol en dus werd hij al snel naar de senioren overgeheveld".

"Kijk" zegt hij terwijl hij schrijver dezes een papier onder de neus duwt "dit is mijn eerste en enige 'echte' partij tegen (de toen 10-jarige) Sijbrands", We lezen 'Risselada-Sijbrands (2de partij onderlinge competitie: Amsterdam, 21-4-1961). "Machtig mooi, Hidde" laat schrijver dezes hem weten, "ja, maar het verhaal komt nog" vervolgt onze hoofdpersoon. "Toen ik Ton Sijbrands een jaar of wat geleden tegenkwam, bij het N.K. schaken (!), wist hij mij te vertellen dat ik die bewuste partij met 32-27 had geopend en dat hij een schijf achter kwam, maar dat hij de partij nog wel wist te winnen". En inderdaad het velletje papier laat ons weten: 1. 32-27 (19-23) 2. 34-29 (23x34) 3. 40x29 . . . en na zet 62 staat de uitslag, 0-2.
Hidde vindt dit "ONVOORSTELBAAR, dat je, 50 jaar na dato, nog een partij tegen zo'n  knutselaar als ik kunt herinneren, een hoog begaafd man". Uw penneleur kan slechts instemmend knikke
Maar er kwamen andere tijden, want de onzichtbare navelstreng bleef trekken, en t
oen Risselada in 1969 een betrekking bij de P.T.T. in Leeuwarden kon krijgen zat zijn  Amsterdamse tijd erop.Terug in de Friese hoofstad werd hij lid van de plaatselijke damclub de Oldehove, hiervoor speelde hij vele decennia (alleen) provinciaal, maar toen zijn vrouw in 2004 kwam te overlijden wilde Hidde ook graag landelijk (en dus op zaterdag) spelen. "Dat kon bij mijn club niet en dus heb ik toen de overstap naar DamClub Huizum gemaakt en ben ik ook gaan schaken" zegt hij anno 2013.
 
Risselada is niet alleen op zaterdag gaan dammen, nee, hij is de wereld overgetrokken.Naast vele Nederlandse toernooien speelde hij ook zijn dam-deuntje mee in Spanje (Salou), Portugal (Tavira en Albufeira) Tsjechië (Praag) Slovenië (Bovec) en heeft hij ook, net als (en ook met) toernooitijger Jan Terpstra, ons continent al eens verlaten om mee te doe aan het 'Thailand Open' in Jomtien."Ja, ik ben blij dat ik dat gedaan heb, want ik had het geld ervoor en ik was toen nog jong genoeg om zo'n lange reis aan te kunnen EN . . . er moest natuurlijk iemand op Jan passen !" verteld Hidde met een grote glimlach. Hij gaat verder, "op al die reizen kom je natuurlijk mensen tegen en maak je vrienden, ik mag wel zeggen dan Kees en Loes Osté (uit Klaaswaal, Zuid-Holland) heel goede vrienden zijn geworden en zo zijn er meer met wie ik graag optrek".

Het kan bijna niet anders dan dat het kampioenschap met Huizum 4, in de clubcompetitie van de P.F.D.B. (3de klas), voor Hidde het absolute hoogtepunt in zijn damloopbaan is. Dit gebeurde twee seizoenen achter elkaar, want nadat Huizum 4 in 2012 kampioen was geworden heeft men een verzoek bij de bond ingediend om niet te promoveren, daar er niet genoeg leden waren om van het 4-tal een 6-tal te maken, wat noodzakelijk was in de tweede klas.Het verzoek werd ingewilligd en zodoende kwam het dat Huizum 4 het afgelopen seizoen werderom kampioen werd in dezelfde klas.
"Ja, dat was prachtig" meldt Hidde, "Ik was voorstopper, ze zetten mij altijd op het eerste bord, 'jij moet, met al je ervaring, de sterkste tegenstander maar tegenhouden' zeiden ze tegen mij". "Op bord twee zat Fedde, de motor, ook hij heeft veel ervaring en is gelukkig ook rustig". "Op bord drie zat het wonder Johan Bosgra, hij is zo druk en emotioneel, maar op één of andere manier wint hij altijd . ."
"Ton zit standaard op bord 4, en die heeft het afgelopen seizoen enorme progressie geboekt, want vorig seizoen scoorde hij moeilijk, maar dit seizoen haalde hij maar liefst 12 (punten) uit  7 (wedstrijden) !".  

Dit was Hidde Risselada, vroeger en nu . . .

Praesens historicum . . .


 
We sluiten dit epistel nu maar snel af met twee opgaves voor de mannen van Huizum 4, voor beiden geldt:
wit aan zet en wint



 


 
 
Hhet klopt dat wit een schijf meer heeft, maar hoe wint het ?

 

 




 

woensdag 3 juli 2013

Zager & Evans...

  Door Tjalling van den Bosch

Zegt de aanhef u (nog) iets (?), ook niet als ik verder ga (zing) met 'in the year twentyfivetwentyfive . . . ' ? Wel, het zangduo Zager & Evans had in 1969 (ten tijde van de eerste bemande maanlanding !) een hit met het lied 'in the year 2525' (zo is het misschien beter leesbaar).

Het Rock-Pop-duo uit Lincoln, Nebraska (U.S.A.) was (zoals de Amerikanen
het zo fraai plegen te zeggen) een 'one hit wonder', ondanks verwoede pogingen zouden zij nimmer meer een nummer één hit scoren, ze kwamen zelfs niet eens in de buurt.
De tekst van het lied waarschuwt dat: de mensheid vernietigd wordt door
zijn eigen vernieuwingsdrang.

Men voorziet, in het jaar 2525, dan ook geen leven meer op aarde ! "Dus dan kan men ook niet meer dammen", bedenkt uw penneleur zich na het lezen van het bovenstaande.
"Gezien de vernieuwingsdrang van de huidige (dam-)besturen zou het dammen  wel eens eerder ten onder kunnen gaan (!)" is een verdere hersenspinsel van schrijver dezes.
Weet u wat we gaan doen (?), we stappen in een tijdscapsule en komen uit in het jaar 2025.Laten we eens kijken hoe het dammen er thans (anno 2025) voorstaat, we duiken meteen de pers in:
 
 Uit de Telegraaf van 16 mei 2025:
Match om het wereldkampioenschap dammen

De match tussen voormalig sjoel-topper Jan van Gesteren uit Nederland
en wereldkampioen flipperen Joël Dudage uit Venezuela is met overmacht
gewonnen door onze landgenoot. De match, over 7 rondes, werd afgelopen dinsdag afgewerkt en doordat de man uit Zuid-Amerika tot 4 maal toe een onreglementaire zet deed, greep van Gesteren de hoogste eer in het dammen.

Organisator Otto Hasken was zeer te spreken over het beperkt aantal speeldagen. "Dit werkt enorm mee om de kosten te drukken" meldt hij op de site, "op deze manier hoeft de organisatie slechts één overnachting voor zijn rekening te nemen, wel nog met ontbijt, maar het avondeten komt niet meer voor onze rekening, want dan is het toernooi al afgelopen".
Als de reguliere partij ( 2 minuten + 2 seconden per zet ) in remise eindigt, wordt er een beslissing geforceerd via het bekende 'do or die'-principe. Dit behelst dat de spelers elk 1 minuut op de klok krijgen en dat hij die het eerst door de klok´ gaat verliest. Ook sponsors zijn, volgens de organisator, zeer ingenomen met de beperkte duur van het wereldkampioenschap,  "Door de opbouw in de pers, voorafgaand aan dit toernooi, en het enorm in de belangstelling staan op de wedstrijddag zelf, zijn de sponsoren zeer tevreden"laat Hasken verder weten. De kritiek dat dammen thans een 'actie-reactie'-sport is geworden wordt door de organisator afgedaan met "je moet wel met de tijd meegaan en mensen vinden het neurotische gedrag van de spelers gedurende de tijdnood-fase prachtig, de fratsen die een Schwartzman vroeger ten toon spreidde als hij in tijdnood kwam is kinderspel vergeleken met de oncontroleerbare/spastische trekken van de huidige topspelers".
 
 Uit de Gelderlander van 27 maart 2025
Nationale clubcompetitie

In de nationale clubcompetitie, van de K.N.D.B., heeft Huissen voor de 8ste
achtereenvolgende maal de nationale titel voor club-6-tallen voor zich opgeëist. In vroegertijd duurde één speelronde soms de hele dag, maar daar heeft het bondsbestuur, in fases, een stokje voor gestoken.Thans vangen de wedstrijden aan om half drie (14.30 uur) en duurt een partij vanwege de nieuwe tijd/zetten-verhouding (10 minuten + 1 minuut per zet) gemiddeld één uur. "Een voetbalwedstrijd duurt aanzienlijk langer" zegt Ronaldo Janssen die thans de functie van voorzitter van de K.N.D.B. bekleedt. "Er waren mensen die het vervelend vonden dat ze de hele zaterdag kwijt waren aan het dammen" meldt de preases verder, "thans kan men in de meeste gevallen de lunch nog thuis meemaken en is men ruimschoots voor het avondeten weer bij moeder de vrouw". De kritiek dat het dammen geen denksport meer is doet de voorzitter af met: "je moet met de tijd meegaan". De neerwaartse spiraal wat betreft het ledenaantal heeft de K.N.D.B. weten te ondervangen door de leden te verplichten om (minimaal) van 6 verschillende clubs lid te zijn.Tot slot wil de voorzitter van de K.N.D.B. het volgende nog even kwijt: "Het is nog niet zo heel lang geleden dat er de nodige commotie ontstond over het noteren via i-pad of tablet, dat hebben we creatief opgelost door het noteren van partijen af te schaffen".
 
 Anno 2013:
AAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHH . . .
 
OPROEP !!: 
Het dammen zoekt, met spoed, iemand die in staat is onze edele DENKsport te redden . . .
 
Om de idioterie compleet te maken:
 
 
Dit is een probleem van de Franse 'maitre problémiste' Maurice Nicolas.
Natuurlijk: wit speelt en wit, maar . . .  er zijn 5 (!) oplossingen.
Ik geef u alleen de 5 kernslagen:
a. 45x5
b. 45x1
c. 43x1
d. 33x4
e. 21x5
 

Laat u zich maar door het prachtige speurwerk vervoeren . . .