woensdag 29 april 2015

Dank is groot...

Door Tjalling van den Bosch
 
Ik wil de heren van stichting Aanzet (of is het Aan Zet) bedanken voor het prachtige N.K. dammen Algemeen 2015. Henk Kamminga, Joop Kip, Bart Jonker en IJsbrand Haven zijn er wederom (met hulp van onmisbare sponsors en clubgenoten) in geslaagd om een toernooi neer te zetten met een grandeur welke zijn gelijke nauwelijks kent in onze damsport. De dank is groot mannen.
 
De signatuur van stichting Aanzet zijn noviteiten; tijdens het afgelopen N.K. was dit het gebruik (door deelnemers) van hartslagmeters. Nu kan je aan het gebruik van een hartslagmeter niet al teveel afleiden; daarvoor dien je de hartslag van de dammers van te voren beter 'in kaart' te brengen. Daardoor mocht je er ook niet al te veel conclusies aan verbinden. Edoch, publicitair was het een 'gouden zet', de pers vond het bere-interessant en dat is natuurlijk veel waard voor onze sport. 

Roel Boomstra werd dus Nederlands Kampioen Dammen Algemeen door Alexander Baljakin met een banddikte verschil voor te blijven (zie het vorige epistel). Helaas was uw penneleur alleen in staat om op de beide zaterdagen van het toernooi lijfelijk aanwezig te zijn; werk, werk, werk . . . Op de eerste zaterdag (11 april 2015, 2de ronde) was de partij Auke Scholma -Wouter Sipma die de aandacht trok; een partij met een voorgeschiedenis. Tijdens de 'Cannes Open 2015' (februari 2015) hadden de mannen de degens ook al gekruist en was Sipma als winnaar te voorschijn gekomen, na een 'omgekeerde Keller'. Volgens kenners had Scholma 'de dans' toen geleid; het schijnt dat Sipma na afloop heeft gezegd dat hij als lijdend voorwerp naar de overwinning was geleid . . .
 
Ontsnapt . . .
 
In ieder geval, tijdens het N.K. gingen de mannen er, vanuit de opening, opnieuw flink tegenaan; dit is met de huidige bedenktijd (helaas ook hier 80' + 1') eigenlijk not done. Een behoudende speelstijl past beter bij de 80' + 1', zoals ook bleek uit de partij Scholma - Sipma. Na nog geen 25 zetten zaten de beide spelers al aan de ondergrens van de beschikbare tijd; Sipma kreeg deze keer zijn (positioneel) 'gelijk', maar wist de gewonnen stelling niet te verzilveren vanwege gebrek aan tijd.
Scholma ontsnapte met een min-remise. Veel aanwezigen hebben genoten van deze partij; de zaal waar Paul Oudshoorn (dé connaisseur van stichting Aanzet) uitleg gaf over deze partij puilde daadwerkelijk uit.
 
Een andere partij die, later in de week, de aandacht trok van kenners, was de partij tussen (wederom) Auke Scholma en Wouter Ludwig. De debuterende Ludwig sloot het toernooi uiteindelijk af op een min 2-score, wat op zich geen slecht resultaat is, maar doordat hij in de laatste ronde zijn plusschijf (tegen Frits Luteijn) niet in winst had weten om te zetten overheerste bij hem, in eerste instantie, toch de teleurstelling. Overigens was de combinatie (de enige van het toernooi!?!) niet al te moeilijk, maar
het verraste de nestor (Luteijn) dus toch. Dat de combinatie de 'enige echte' van het hele toernooi was, was volgens een enkeling te wijten aan het hoge niveau van de deelnemers; ik wijt het meer aan de over het algemeen voorzichtige manier van partij 'opzetten, hetgeen dus begrijpelijk is met de 80' + 1'. Maar goed, dit terzijde; een leuk moment in de partij Scholma - Ludwig was na wits 25ste zet 41x32.
 
Zwart (Ludwig) kwam hier met 25.  . . - . .   (7-12)  waarna wit repliceerde met 26.  44-40, hetgeen volgens 'kenners' een 'baggerzet' is. Maar als wit nu niet deze zet had gespeeld, maar (bijvoorbeeld)  26.  42-37 , dan had zwart dam gehaald via  26.  . . - . .  (19-23!)  27.  29x16  en 24-30. Ook in deze ontmoeting was 'het spel' reeds vroeg in de partij 'op de wagen'; uiteindelijk zou de partij omslaan in een voordeeltje (plusremise) van Scholma.
 
Het N.K. Algemeen van 2015 mag wat uw penneleur betreft, qua organisatie, met goudenletters in de analen worden bijgeschreven . . .

zondag 19 april 2015

8''...

Door Tjalling van den Bosch

Het " symbool staat binnen de internationale sportwereld voor seconden, dus geeft de aanhef 8 seconden aan (het ' symbool staat voor minuten).

De aanhef betekent voor veel sportliefhebbers (met name de wielrenfanaten) maar één ding: De Tour van 1989. Deze Tour de France begon op een vreemde manier; de winnaar van 1988 (de Spanjaard Pedro Delgado) mocht als laatste starten in de proloog (op 1 juli in Luxemburg).  Echter. . .hij verscheen bijna 3' te laat aan de startstreep en verloor daarmee stante pede de kans op titelprolongatie! Het drieweekse fietsspektakel werd nu een tweestrijd tussen de wat stuurse, intellectuele Fransman Laurent Fignon en de goedlachse, joviale Amerikaan Greg Lemond.

Na de voorlaatste etappe had de Fransman de gele trui stevig om zijn schouders met een voorsprong van 50" op de Amerikaan; de laatste etappe (op zondag 23 juli, van Versailles naar Parijs) was een 'korte' tijdrit van 24,5 kilometer. In de 'lange' tijdrit van 6 juli (Dinard-Rennes) had Fignon ruim 50" moeten toegeven op Lemond, maar niemand (nou ja met uitzondering van de vrouw van Lemonds ploegleider de Cauwer) twijfelde eraan dat de Fransman winnaar zou worden van de Tour van 1989. Fignon twijfelde al helemaal niet, hij wilde niet starten met een aerodynamische helm op; hij wilde zijn blonde manen laten dansen in de zon.

Lemond zou geen Amerikaan zijn als hij zich nu al zou overgeven. Tijdens de 'lange' tijdrit was het Lemond opgevallen dat zijn  landgenoot Ron Kieffel een 'ossekopstuur' had gebruikt, welke voor het eerst op topniveau werd geïntroduceerd  (enkele maanden eerder) door Italiaan Francesco Mooser tijdens zijn (geslaagde) aanval op het werelduurrecord van de Belg Eddie Merckx. Voor de laatste etappe liet Lemond dit novum op zijn fiets plaatsen; je weet maar nooit (voor de duidelijkheid, Lemond had dit stuur niet gebruikt tijdens de 'lange' tijdrit!). Ook zette Lemond een aerodynamische helm op.

Afijn, de Amerikaan startte, 2' later volgde de Fransman; na 18 kilometer kreeg Fignon door dat de Lemond ruim 40" had goedgemaakt. Toen de Amerikaan over de finish kwam was het wachten op de geletruidrager; deze liet 2' en 58" op zich wachten. Kortom Greg Lemond won de Tour de France van 1989 gewonnen met een verschil van 8".

Draughts please . . .

Het bovenstaande kwam afgelopen zaterdag ter sprake tijdens de slotetappe van het N.K. dammen Algemeen te Emmeloord. Dit toernooi mondde uit in een tweestrijd tussen de soms wat stuurs kijkende, intellectuele Alexander Baljakin en de goedlachse, joviale Roel Boomstra.

Vrij vlot na de proloog trok Baljakin de gele trui stevig om zijn schouders, op afstand gevolgd door Boomstra.
Echter Boomstra zou geen Drent zijn om zich neer te leggen bij de suprematie van de voormalige Witrus (en titelverdediger). Na de voorlaatste ronde was de voorsprong van Baljakin geslonken tot 1 enkel punt, of beter gezegd tot minder dan 1 punt! Boomstra had namelijk 2 zogenaamde plusremises en Baljakin nul; de laatste wist wat hem te doen stond, winnen van Auke Scholma. Nu kon Baljakin bogen op een grote plusscore tegen Baflo Bill, terwijl Boomstra het moest opnemen tegen de uitstekend debuterende Maarten Linssen (tevens ploeggenoot van Baljakin!), die op dat moment keurig op zijn gemiddelde stond. Nadat Baljakin een goede voortzetting had gemist werd zijn partij op een puntendeling afgesloten (na 40,5 zetten en in een 7 om 7); waarschijnlijk had Baljakin voldoende vertrouwen in het eindspel van zijn clubgenoot!

Boomstra damde echter 'de klinkers uit de straat' en versloeg in een 'dun standje' Linssen en daardoor ging de (niet aanwezige) krans naar de Drent.Toch geeft het uw penneleur een wat onbevredigend gevoel, winnen door 'plusjes', niets ten nadele van de winnaar, maar wat zou het prachtig zijn geweest om, net als 50 jaar geleden (!?!), een barrage te spelen tussen deze twee grootmeesters.

Kortom het verdict van Emmeloord luidt: 1. Roel Boomstra voor 2. Alexander Baljakin, beide scoorden 15 punten uit 11 partijen. Op de derde plaats (ook al vanwege die vermaledijde 'plusjes') eindigde Auke Scholma met 12 uit 11. Door dit resultaat plaatst Baljakin zich voor het komende wereldkampioenschap; iets dat hij reeds had bereikt voor de laatste ronde. Misschien zal Alexander zich nog weleens 'achter de oren krabben', want had hij niet . . .

Onderstaand filmpje is gemaakt door Hans Jonker.






woensdag 15 april 2015

Flugskowe

Door Rein van der Pal

Organisator, wedstrijdleider en deelnemer
Op zaterdag 4 april werd de derde editie van “it Houtsje flugskowe damjenynternasjionaal” gehouden. Plaats van handeling was sportcafé ’t Houtsje in het centrum van Heerenveen. De initiator van dit toernooi, Tjalling van den Bosch had meerdere petten op; hij was wedstrijdleider, speler, verrichtte de opening en de sluiting.
Het deelnemersveld dat achter de borden verscheen mocht er zijn. Borden zeg ik, maar het waren geen gewone borden waarop werd gespeeld. De strijd op de honderd velden werd uitgevochten op oude damborden die zijn aangetroffen tijdens opgravingen. Ongetwijfeld heeft dit te maken met de hang naar het verleden van de toernooidirecteur die door alle ‘vernieuwingen’ die de laatste tijd zijn doorgevoerd, de damsport langzaam ziet af brokkelen.

IJsbrand Haven was verguld met zijn uitnodiging. De voorzitter van de Stichting Aan Zet combineerde het nuttige met het aangename en kon zo mooi een beetje reclame maken voor het NK dammen in Emmeloord dat momenteel in volle gang is.
Haven werd in 1969 verrassend jeugdkampioen van Nederland. Volgens goed gebruik in die tijd stroomde de jeugdkampioen van Nederland automatisch door naar het seniorenkampioenschap. Juist in 1969 werd die regel door toedoen van Piet Roozenburg geschrapt. Wel werden zowel de junioren- als de seniorenkampioen (Ton Sijbrands) uitgenodigd voor het televisie programma ‘Voor de vuist weg’ van Willem Duys om een demonstratiepartij te spelen. IJsbrand heeft nooit bijzondere studie gemaakt van het spel. Hij beschikt over een gezonde doses talent, kan bijzonder sterk voor de dag komen en is in staat schade (Oudshoorn) aan te richten.

De bekende journalist Albert van Keimpema arriveerde iets later in de speelzaal dan de organisatie graag had gezien. Hierdoor miste hij bijna de door topproblemist Tjipke Smedinga gedemonstreerde compositie, maar zijn deelname kwam niet in gevaar.
Damclub Huizum was vertegenwoordigt door Anne Piet Kooistra, Reinout Sloot, Rein van der Pal en Gerrit Reitsma. Laatstgenoemde had voor alle deelnemers een doos eieren meegebracht. Het was tenslotte Pasen. Wim Martin, geboren in Engeland, zorgde voor het internationale tintje. Zijn bijzondere optreden werd beloond met een hele kip.

Bijzonder was ook de aanwezigheid van drievoudig kampioen Fries dammen Marten Walinga. Nog maar nauwelijks bekomen van alle beslommeringen die de organisatie van het prachtige toernooi in Franeker met zich meebracht, zat hij een week later in Heerenveen alweer achter het bord. De meegebrachte boeken over het ‘Frysk Spul’ werden goed bekeken. Walinga zou het van harte toejuichen wanneer meer dammers naast het internationale spel het Fries dammen zouden beoefenen.

De enige dame in het gezelschap was Ester van Muijen van Damclub Wageningen, die vorige maand nog deelnam aan het NK dames in Zoutelande. Ook zij kon niet voorkomen dat Rik Keurentjes er met de eerste prijs vandoor ging. Deze oud deelnemer aan het jeugdwereldkampioenschap speelde een degelijk toernooi en had van alle deelnemers de sterkste focus.
De prijs voor de mooiste combinatie ging naar Albert van Keimpema. In stemmig zwart met bijpassende schoenen en oog voor detail was hij veruit het best gekleed, aldus de beoordelingscommissie bestaande Loes Martin.


Tussen de bedrijven door was er genoeg tijd om oude herinneringen op te halen en de laatste nieuwtjes uit de damwereld uit te wisselen. Ontspannen dammen in een gemoedelijke sfeer met een biertje erbij. Meer is niet nodig voor een geslaagd toernooi. Misschien hoort u volgend jaar ook tot de gelukkigen bij wie een brief – de uitnodigingen worden via de posterijen der TNT verstuurd-  op de mat valt. Trouwe lezers van de Huizumer Highlights maken de meer kans.

De auteur van dit eindspelletje is Swami Nikhilinanda. 
Onder het motto de mooiste zet is meestal de beste speelt wit 1.50-44!! 
En nu drie variantjes:
1..39x48 2.44-40 48x30 3.40-35 30-48 5.45-34 W+
2..39x30 2.43-39 30x48 3.29-24 19x30 4.44-39 W+
3..39x50 2.29-23 19x28 3.43-39 50x33 4.34-30 W+




maandag 6 april 2015

Hoe zit dat...?

Door Tjalling van den Bosch

U mag veel van uw penneleur verwachten, maar we gaan het in dit epistel niet hebben over het zitcomfort van wat voor fauteuil dan ook. Ik neem u mee naar het:
 
N.K. 1965 . . .
 
Vanwege nostalgische gevoelens (en vanwege het naderende N.K.) pakte schrijver dezes de uitslag van het Nederlands Kampioenschap Dammen Algemeen van precies 50 jaar geleden er maar eens bij.
 
De uitslagenlijst laat zien dat Geert van Dijk en Piet Roozenburg op een gedeelde eerste plaats eindigden; met 18 punten uit 13 wedstrijden.
Roozenburg zou op grond van het vermaledijde S.B.-systeem als kampioen zijn uitgeroepen, maar van Dijk kon bogen op meer winstpartijen; ook al zo'n obscure uitvinding! Waarom komen zwakke dammers/bestuurders altijd met dat soort rare 'oplossingen', net als de plus- en min-remises(!!)? In 1965 deed men echter niet moeilijk, er werd gewoon een barrage gespeeld.
 
Het weekend na het toernooi (het N.K. werd van 3 t.e.m. 24 april 1965 in Utrecht en Apeldoorn verspeeld) werd de eerste van drie barrage-partijen verspeeld op vrijdag 30 april. Na een partij, waarin geen van beiden de strijd schuwden, werd in een moeilijk te doorgronden eindspel remise overeengekomen.
De tweede partij (zaterdag 1 mei) werd een bijzondere ontmoeting; in een overduidelijke 'klassieke' stand speelde Roozenburg (met zwart) reeds vroeg (provocatie?) zijn kroonschijf op! Doordat Roozenburg met de zwarte schijven telkens 'op schijf 27 liep' werd deze uiteindelijk verdreven naar veld 26 en was er van 'klassiek' geen sprake meer. In een steeds dunner wordende stand trok van Dijk uiteindelijk aan het kortste eind; 3-1 voor Roozenburg.
 
In de slotronde (verspeeld op zaterdag 8 mei 1965) probeerde Roozenburg een naar hem vernoemde aanval op het bord te krijgen, maar dit werd door zijn opponent niet geaccepteerd (33-29  (19-23)  35-30  (13-19)  30-25  (20-24)). Er ontstond een partij waarin heel wat werd gelaveerd, zonder dat één van de spelers op enig voordeel kon bogen. Uiteindelijk werd er in een gelijkwaardig dammeneindspel remise overeen gekomen. Piet Roozenburg won zodoende de barrage met 4-2 en werd daardoor uitgeroepen tot Nederlands kampioen 1965.  
 
Maar . . .
 
De gegevens (die u natuurlijk zelf ook had kunnen opzoeken, als u daar behoefte aan zou hebben gehad) heb ik van het onvolprezen Toernooibase Dammen gehaald en nu komen we bij de 'maar' . . .  Op het ook ruimhartig geprezen TurboDambase staan de partijen in een andere volgorde!?! Over de winstpartij uit de tweede ronde zijn beide het eens (1 mei 1965), maar in TurboDambase is de partij van vrijdag 30 april 1965 ingevoerd als die van 8 mei (de derde op Toernooibase Dammen) en partij nummer 3 uit Toernooibase als partij nummer 1 (30 april) . . . bent u er nog?
 
Hoe zit dat nou precies(?); het zou mooi zijn als iemand hierover uitsluitsel zou kunnen geven, en er is nog iets! Als plaats van handeling, van het N.K. 1965, staan Utrecht én Apeldoorn aangegeven; ik heb kunnen achterhalen dat er in ieder geval enkele rondes van het reguliere toernooi in Utrecht zijn gespeeld. Is het mogelijk dat alleen de barrage in Apeldoorn is verspeeld? Wie heeft de antwoorden?
 
De barrage werd dus in de tweede partij beslist, we komen er in na zwarts 37ste zet (9-13).
 
Wit (van Dijk) staat al niet 'lekker' meer; misschien is 34-30 nog het beste, maar op meer dan een puntendeling mag hij niet meer rekenen; na zijn volgende zet is het eigenlijk snel beslist.
38.  33-29  (24x33)  39.  38x29  (17-21)  40.  26x17  (11x22)  41.  32-27  (6-11) 42.  42-38  (11-17)  43.  31-26  (22x31)  44.  26x37  (16-21)  45.  35-30  (17-22)  46.  40-35  (22-27)  en zwart breekt altijd door; van Dijk probeert nog:  47.  29-24  (27-31)  48.  37x17  (18-22)  49.  17x28  (23x43).

Misschien dat van Dijk in een eerder stadium had gedacht nu 24-20 te kunnen spelen, maar dat mag dus niet vanwege (43-48)  en  (19-24), dus probeerde wit het nog even
met een noodsprong naar dam, maar die komt er niet! 50.  25-20  (14x25)  51.  34-29  (25x23)  52.  24-20  (43-48)  53.  20-15  (48-42)  fraai, want nu mag 15-10 niet(!), dus  54.  35-30  (42-47)  15-10 blijft verhinderd,  55.  30-25 (47-42)  laat niet meer los,  56.  25-20  (42-29)  en van Dijk gaf op.
 
Het N.K. 2015 Algemeen van 10 t.e.m. 18 april te Emmeloord (zie de site van Stichting Aanzet); het is zonder meer een bezoekje waard! EN: op zaterdag 11 april vindt op dezelfde locatie de Open Sneldamkampioenschappen Sneldammen van Flevoland plaats; aanvang 10.30 uur.  U kunt zich hiervoor nog opgeven via: kamminga1992@kpnmail.nl . We nemen aan dat 1992 zijn geboortejaar is.


 

woensdag 1 april 2015

Geheim

Door Tjalling van den Bosch

Als het geheugen uw penneleur niet in de steek laat dan was het niemand minder dan Maarten van Rossum die het sneldamtoernooi (van aanstaande zaterdag) it Houtsje Flugskowe Internasjionaal " het best bewaarde geheim van de internationale damkalender" noemde. Toch was er nog een 'geheim' waar uw penneleur bij toeval 'tegenaan liep'. Daags na het Zeeuwse uitstapje van schrijver dezes (zaterdag 14 maart jongstleden) vond in België een heuse daminterland (op de 100-velden) plaats tussen België en Spanje, of nauwkeuriger gezegd tussen Vlaanderen en Catalonië. 

We waren erbij aanwezig en we kunnen met een gerust hart stellen dat het een waar damspektakel was. De eerste (van de twee) rondes werd verrassend gewonnen door Spanjaarden (3-5), hetgeen met veel bombarie werd gevierd door de vertegenwoor- 
digers van het Iberisch schiereiland.

Een kloknederlaag in de tweede ronde zorgde ervoor dat de Spanjolen aanzienlijk stiller waren. Deze klap kwamen zij ook niet meer te boven; België won de tweede ronde met 6-2. De scheidsrechter (streng doch rechtvaardig?
"Neen, alleen maar streng") riep vervolgens de Belgen uit tot winnaar met 9-7, hetgeen de Spanjaarden betwistten(!), zoals dat gebruikelijk is in Zuid-Europese landen. De vertegenwoordigers van Catalonië wilden de uitslag als 2-2 vermeld zien en dat de Belgen 'slechts' op bordsaldo als winnaars zouden worden aangewezen. Het leidde tot verhitte debatten, maar de Belgen wensten zich niet 'de (Hollandse) kaas van het brood te laten eten'. 

Eten . . .

Over eten gesproken, het weekendje België was voor schrijver dezes een ware beproeving, want het verblijf bij onze zuiderburen stond vooral in het teken van wat men fraai 'een bourgondische leefstijl' noemt. Het is natuurlijk algemeen bekend dat Belgen ware 'bourgondiërs' zijn, omdat zij graag de tijd nemen om van een hapje en een drankje te genieten. Het zal velen van u niet onbekend zijn dat schrijver dezes zich dit ook gaarne laat aanmeten, hetgeen natuurlijk weer ten koste gaat van het figuur . . . Afijn, na het weekendje België volgde er een weekje 'vasten' en gelukkig (?) is het uiterlijk thans weer in de 'oude staat' hersteld. 
Over de partijen kunnen wij geen verslag doen daar er (voorlopig?) een embargo op rust. Op deze dag (clubwerking noemen de Belgen dit) werd er voor de jeugd en andere belangstellenden een simultaan verzorgd door een bekende Nederlandse dammer.

Jeugd . . .

Nu we toch bij de jeugd zijn aanbeland; dezelfde bekende Nederlandse dammer liet ons een foto zien van de dochter van zijn binnenhuisarchitecte (schijnbaar boeren bekende Nederlandse dammers nog steeds goed). De dochter had met een vriendje een eigen dambord gemaakt en vermaakten zich op geheel eigen wijze met ons edele damspel.
















Al met al is het bovenstaande weer een opmerkelijk relaas geworden, daarom sluiten we dan ook af met verrassende ontknoping:

Dit probleem is gemaakt door B.W. den Hartogh uit Utrecht; wit begint met de lokzet  34-30  en dan behoort zwart er natuurlijk in te trappen  (20-25). Nu gaat het los:  33-29  (25x32)  37x28  (26x39)  47-42  (22x33)  38x9  (13x4)  40-34  (39x30)  35x2.