NK Algemeen...

Door Tjalling van den Bosch

Zoals de meeste dammers wel zullen weten is bijna twee weken geleden Alexander Michajlavitsj Baljakin (geboren: 8 april 1961) voor de zesde maal in zijn imposante dam-carrière Nederlands Kampioen Dammen Algemeen geworden (wanneer komt er eens een NK Mannen? - vrouwen hebben toch ook hun eigen NK!!).

Baljakin verzamelde 14 punten uit 11 partijen, evenveel als de uit Zeeland afkomstige Ben Provoost; de winnaar had echter drie zogenaamde plus-remises behaald en de nummer twee  geen één (wat heet(?), Provoost had twee min-remises 'staan'). Provoost ging met het zilver aan de haal en Auke Scholma met het brons (als enige 13 uit 11).
Het toernooi werd gehouden in Enschede; ook nu geldt: Hulde aan de organisatoren (Paul van Veen, Jeroen Goudt, Jon Schoo, Ben Smeenk en vele, vele helpers)! Voor meer informatie over het toernooiverloop en partijanalyses verwijs ik u graag naar de vakpers; waar ik het met u over wil hebben zijn de:

Plusjes en minnetjes . . .

Net als bij het NK voor Vrouwen speelden bij de mannen de plus- en min-remises een grote rol.
Zoals ik in het vorige epistel aangaf, heb ik mij nooit verdiept in deze materie, om de doodeenvoudige reden dat ik (als liefhebber) nog nooit in een situatie terecht ben gekomen waar dit (plus- en min-remises)  speelde.

Bij het NK Vrouwen ontstond er in eerste instantie de nodige commotie over het feit, dat Heike Verheul in haar partij (uit de derde ronde) tegen Stella van Buuren een plus-remise opeiste. Velen vonden dit niet terecht; achteraf blijkt echter dat Verheul het bij het rechte eind had.
Nadat ik mij iets meer in de materie had verdiept, kwam ik tot de conclusie, dat het een wereld op zich is én dat veel dammers die wel degelijk van doen hebben met dit voor- of nadeeltje er eigenlijk ook maar weinig vanaf weten ...!
Een voordeel-remise berust op de gedachte, dat diegene, die in een gewone remisestand voldoende schijfvoordeel heeft (of kan bewerkstelligen), een plusremise kan claimen. Naar aanleiding van de gememoreerde partij kom ik tot de onderstaande conclusie (voorbeeld):

Wat blijkt nu . . . ? Zwart (nu nog in ondertal!) kan vanuit deze stand op een voordeelremise aansturen!! De zwarte schijven worden dammen en kunnen daarna vangstellingen gaan opbouwen door gebruik te maken van de witte schijven op 20 en 25! Wit moet, om verlies te voorkomen, zowel schijf 20 als 25 weggeven en dan heeft zwart voldoende voordeel ('een dam telt voor twee' - om een plusremise te kunnen claimen moet men drie schijven meer hebben -) voor een plusremise.

Poeh, dat is nogal wat; één plusje meer dan je tegenstander betekent dat deze een vol punt op je moet winnen om je 'voorbij' te gaan!
Dat (winnen) is in het huidige topdammen een groot probleem. Genoeg aandacht besteed aan iets waar uw penneleur gelukkig nooit iets mee te maken heeft gehad (gebrek aan talent heeft zo zijn voordelen).

Iets anders . . .

Het NK Dammen Algemeen liet ook iets anders zien; het deelnemersveld bestond voor een groot deel uit (mijn inziens) jonge, stoere, hippe (of moet ik zeggen vette) mannen die ook verbaal hun mannetje kunnen staan, maar . . . wat zien ik . . .? Juist die categorie blinkt uit (of beter gezegd: vallen op) door een soort rusthuis-dammen (with all due respect of course) waar weinig kraak of smaak aan zit. Juist van dit soort jongemannen verwacht ik eigenlijk iets meer do or die, in plaats van het voorzichtige gemanoeuvreer op de honderd velden . . .

Ik verwacht van geen enkele topdammer dat hij (of zij) de nek in de strop steekt, maar een beetje meer geldingsdrang (wil om te winnen) zou geen kwaad kunnen (m.i., maar dat had u al begrepen).

We sluiten het NK Dammen Algemeen (en dit epistel) af met 'de cijfertjes':
66 partijen
17 maal winst/verlies is 26%
13 maal plus-/minremise is 20%
36 maal remise is 55%.
Dus ongeveer een kwart 'echte beslissingen', ondanks dat er in dit toernooi de nodige
fouten (blunders, maar ook gemiste kansen!) werden gemaakt.

NK Vrouwen...

Door Tjalling van den Bosch

Een dampartij live volgen (alleen, thuis, via het internet) is niet iets waar uw penneleur warm (of koud) van kan worden; je volgt de partij, de computergrafiek laat zien dat er niets (of juist wel iets) aan de hand is, maar er mist iets!  Het is koud, je mist de sfeer, de spanning, de emoties, die er wel zijn als je lijfelijk aanwezig bent, én zonder computer is het veel spannender . . .  

Vandaar dat uw penneleur op vrijdag 8 april jongstleden in de auto stapte om daadwerkelijk aanwezig te zijn bij de ontknoping van het spannende NK Vrouwen (2016) te Zoutelande.  De route naar 'het Zeeuwse' ging vanuit Friesland, via 'waar een klein land groot in is' (Afsluitdijk, deltawerken) en eindigde na 3½ uur in de mooiste badplaats van Zeeland.

Plus en min . . .

Het NK Vrouwen was net als vorig jaar spannend tot de laatste zet; na een voortvarende start (4 uit 2) kwam Heike Verheul in haar partij tegen Stella van Buuren in de derde ronde niet verder dan een plusremise.

Heike Verheul 

Schrijver dezes heeft niets van doen met 'plusjes en minnetjes' (daarvoor is het - mijn - niveau domweg te laag!), maar de plusremise van Verheul maakte heel wat tongen los. Op Toernooibase Dammen reageerden diverse kenners nogal wat geschokt; men vond dat Verheul dat 'plusje' niet verdiende, men ging zelfs zover, dat men het haar kwalijk nam dat zij doorspeelde in een 'potremise' stand . . .

Gelukkig was er iemand die verstand heeft van de materie en deze gaf aan dat (in de stand waarin de dames 'het plusje', en dus ook 'het minnetje', overeen kwamen) de uitslag wel degelijk correct was. Het schijnt zelfs zo te zijn dat, wanneer wit (in de bewuste stand) ook nog een schijf 'op 20' heeft, de stand het voordeeltje in zich herbergt (voor zwart)!! Verheul weet zoiets . . . en van de kenners werd daarna niets meer vernomen (althans niet op Toernooibase Dammen).

Dat plusje tegen Van Buuren had wel degelijk invloed op de confrontaties in de laatste ronde; Verheul en Vitalia Doumesh gingen aan de leiding met 8 punten uit 6 partijen, maar de eerste had dus een plusje en Doumesh had een minnetje aan haar broek gekregen van Ester van Muijen.

De nummer drie (Jacqueline Schouten) 'stond op één punt'; een bizar scenario was (op voorhand), dat wanneer Doumesh een plusremise zou scoren en Schouten zou winnen van nummer vier (Van Muijen), alle drie dames gelijk zouden eindigen.

Zover kwam het niet; ondanks alle spanning (zenuwen en emoties) kwam Doumesh niet verder dan een gelijkwaardige puntendeling met Verheul en Schouten kwam niet langs Van Muijen. Daardoor werd Heike Verheul voor het eerst nationaal kampioen bij de vrouwen.

Overigens werd uw penneleur door één van de organisatoren gecorrigeerd toen uw penneleur het over "Het NK voor Dames" had. Het duurde even, maar uiteindelijk drong de reden van deze correctie door . . . niet elke vrouw is natuurlijk een dame! Voor het toernooi was het jammer dat Van Buuren zich, vanwege gezondheidsklachten, moest terugtrekken uit het toernooi (daags voor de laatste ronde).

Dank . . .

De organisatoren hadden het één en ander weer fantastisch voor elkaar; we blijven even stilstaan bij deze mannen, want mensen die de schouders onder dergelijke evenementen zetten verdienen een zeer grote pluim. Ten eerste doen ze dit zonder winstoogmerk(!?!), met andere woorden zonder dat ze er een cent aan verdienen; meestal kost het geld! Dus daarom: Aart Walraven (voorzitter), Ad Bouwens (secretaris), Johan Kesselaar (penningmeester) en Daaf Kasse (2de secretaris) grote dank voor jullie belangeloze inzet.

Overigens valt de organisatie onder: Stichting Damevenementen Zeeland. Verder merken we op dat het volledig (en fraai) gerenoveerde Beach Hotel Zoutelande weer een voortreffelijke gastheer was van het NK voor Vrouwen.

Tot slot wil schrijver dezes nog even de KNDB bedanken voor de persoonlijke begeleiding naar het Friese land. Dat was het NK voor Vrouwen 2016; zowel de organisatoren als de gastheer gaven tijdens de prijsuitreiking aan dat de editie van 2017 op dezelfde plaats kan worden gehouden (hulde).

Duchenne...

Door Tjalling van den Bosch

De ziekte van Duchenne is een aangeboren (erfelijke) aandoening, waardoor spieren langzaam maar zeker (progressief) worden 'afgebroken'. De aandoening komt vrijwel alleen voor bij mannen (jongens) en is helaas nog steeds ongeneeslijk.

De aandoening wordt veroorzaakt door de afwezigheid van het eiwit dystrofine in de spieren. Hierdoor functioneren spieren niet zoals het zouden moeten en is er sprake van (een toenemende) spierzwakte. De ziekte verloopt progressief en dat betekent in dit geval dat er steeds meer spierweefsel wordt aangetast.
In de praktijk houdt dit meestal in dat mensen met de ziekte van Duchenne al op jeugdige leeftijd in een rolstoel belanden. Op een gegeven ogenblik (zo rond het 25ste levensjaar) tast de aandoening meestal ook het ademhalingsmechanisme aan. De levensverwachting voor mensen die aan deze aandoening lijden overschrijdt vrijwel nooit de 40 jaar; vaak overlijden patiënten aanzienlijk eerder door allerlei complicaties.

Natuurlijk is de medische wetenschap naarstig op zoek naar het vinden van medicijnen en therapie tegen deze verschrikkelijke aandoening, maar voorlopig heeft men nog niet een adequaat middel kunnen vinden. Er wordt veel onderzoek gedaan, maar ja, dat kost veel geld!

Daarom . . .

Op 25 maart 2016 bond 'onze' vice-wereldkampioen en internationaal grootmeester Jan Groenendijk de strijd aan met maar liefst 70 tegenstanders. Het betrof hier een (monster-)simultaan, waarvan de opbrengst ten goede komt aan onderzoek voor het vinden van een medicijn tegen de ziekte van Duchenne. De simultaan vond plaats in de kantine van scholengemeenschap Pantarijn; het is dezelfde school als waar Groenendijk (later dit schooljaar) zijn diploma VWO-6 hoopt te halen.

De jonge grootmeester raffelde de simultaan af in iets meer dan 4 uur en scoorde ruim 90%; hij won 59 partijen, negen keer kwam hij remise overeen en hij verloor slechts tweemaal. Eén van de mannen die door Groenendijk tot overgave werd gedwongen was Harry Otten die vaak (te vaak!) als 'voormalig weerman' wordt aangeduid. Otten (inderdaad ook voormalig preses van de internationale dambond - F.M.J.D. -) werd enige tijd geleden getroffen door een zeer ernstige bacteriële infectie in de hartstreek; dat Otten weer plaats nam achter het dambord doet ons vermoeden dat het ergste achter de rug is.
Groenendijk verloor van computerprogramma Flits en van Heike Verheul. De laatste strijdt deze week in het Nederlands Kampioenschap Vrouwen te Zoutelande, waarover volgende week (hopelijk) meer.

Alle inspanningen van grootmeester Groenendijk en zijn tegenstanders leverde 3.000 euro op voor de stichting Samen voor Duchenne. Hulde voor een ieder die zich voor het slagen van dit damevenement heeft ingezet.

Afsluiter . . .

We sluiten dit epistel af met heel wat luchtiger kost
Wit speelt en wint in vijf...

Het bovenstaande diagram(of misschien ook wel nevenstaande; dat hangt van de 'opmaak' van onze onvolprezen blogmanager af) is een compositie van Anatoly Kowrizjkin. Hij werd ook wel de primus inter pares (oftewel: Eerste onder zijn gelijken) van de damproblematiek in de voormalige Sovjet Unie genoemd.
De verrassende ( - je oog moet er maar opvallen - ) oplossing is: 1. 38-32  (27x49) 2. 29-23  (49x31) 3. 23x31  (26x17) 5.  36x9  (4x13)  5. 15x4. En zwart doet er verstandig aan om de overgebleven stand voor verloren te
verklaren.

Hopelijk krijgen de onderzoekers naar een adequaat medicijn tegen de ziekte van
Duchenne, voldoende middelen tot hun beschikken om de strijd wel voort te zetten!!!

Flugskowe

Door Rein van der Pal

Afgelopen zaterdag was het weer zover. Aan de Oude Koemarkt in Heerenveen vond de vierde editie plaats van het  It Houtsje Flugskowe Damjen Ynternatsjionaal. Tjalling van den Bosch, de onvolprezen penneleur van de Huizumer Highlights nam in z’n eentje de organisatie voor z’n rekening en fungeerde tevens als wedstrijdleider. Hij had zijn zaakjes voor elkaar. Tom Mulder, de uitbater van It Houtsje, zag het goedkeurend aan.Volgens hem heeft het toernooi de nodige potentie. Er wordt druk gefilosofeerd om het lustrum van volgend jaar groots aan te pakken en al op vrijdagavond te beginnen. Daarmee zou dit toernooi plotseling uitgroeien tot een tweedaags evenement.

Tijdens de eerste ronde was er een heuse band (genaamd: Dr. Bee & The Hingman) aanwezig! Dit gaf de spelers nodige inspiratie. Het duel tussen Bart Visser en Jan Terpstra was daar een goed voorbeeld van. De witspeler dreef zijn tegenstander tot wanhoop met een onverwachte manoeuvre. Zij, die als toeschouwer aanwezig waren, hebben ervan genoten.

Toernooidirecteur Van den Bosch had -met een knipoog naar de betreurde Johan Cruijff-  14 deelnemers uitgenodigd. Op die manier zweefde de geest van de beste (Nederlandse) voetballer ooit, nog een beetje boven de borden.

Ach, wie kan de grootsheid van Jopie uit Betondorp beter onder woorden brengen dan de Vlaamse journalist Hugo Camps:

“Die vloek, dat contrast tussen zo weinig  lichaam en de virtuositeit van dat lichaam, dat was de eerste schoonheid.

De jaren zestig zijn veel te armzalig, veel te schraal om Cruijff ook maar enigszins te kunnen vatten. Cruijff valt niet samen met een tijdsgewricht, hij valt alleen samen met zichzelf. En dat is tijdloos. Ook weer met de mystiek van hem alleen en met een algebra van hem alleen. Hij is een wonder.

De tweede schoonheid was dat je zag dat die Amsterdamse jonge in één keer begreep dat hij geen medemens had. Cruijff is nog steeds aan het wachten op een fatsoenlijk weerwoord van Aristoteles. Hij leefde met medemensen die hem niet begrepen, die hem niet te woord konden staan”.

Van dit uitstapje naar De Verlosser keren we snel terug naar ons edele damspel.

IJsbrand Haven en Tjalling van den Bosch

Rond vier uur maakte arbiter Van den Bosch de ranglijst op en deelde de prijzen uit, zoals alleen hij dat kan. IJsbrand Haven (Blokzijl) veroverde de eerste prijs. Als oud jeugdkampioen van Nederland en voorzitter van de stichting Aanzet bezat hij al enige status. Na het behalen van deze titel heeft hij pas echt naam gemaakt in de damwereld en schaart zich in het illustere rijtje met vorige winnaars:

2013: Nina Hoekman

2014: Jilles van Kesteren

2015: Rick Keurentjes

2016: IJsbrand Haven

Het zilver ging naar Peter Pippel uit Gouderak en Kerst Hoekstra uit Sneek eiste het brons voor zich op.

In een korte toespraak bedankte Haven de éénkoppige organisatie. Namens de stichting Aanzet was Haven betrokken bij NK’s en WK’s en hij weet als geen ander wat er voor komt kijken om een toernooi te organiseren. “Alleen een zwaargewicht krijgt een toernooi als Flugskowe Ynternatsjionaal van de grond”, aldus Haven en hij overhandigde Tjalling van den Bosch een aantal damboeken. Van de blogmaster kreeg de organisator het nieuwste nummer van Voetbal International uitgereikt, dat met 200 bladzijden geheel gewijd is aan  Het Orakel uit Barcelona.

Kerst Hoekstra en Peter Pippel
Links: Jan Terpstra

Na afloop van het toernooi schoven de deelnemers aan voor een
buffet in een Chinees restaurant. In een ongedwongen sfeer werden de laatste nieuwtjes in de damwereld uitgewisseld. Tjalling van den Bosch deed verslag van een simultaan Fries Spel, die hij  gaf in Lollum bij damclub ‘De roege wolf’. Op de borden 1, 3 en 5 stond de simultaangever binnen de kortste keren een schijf achter. Het werd een vermakelijk verhaal dat nog het meeste leek op een gesproken column, die nog eens uitgeschreven moet worden.

Op de terugweg kwamen we langs café  It Houtsje. Tjalling stak zijn hoofd naar binnen en zag op het grote scherm dat het bij El Classico, begonnen met een hommage aan El Salvador, nog 0-0 stond. Terugkijkend op een geslaagde dag en in gedachten alweer bij het NK dames in Zoutelande, stapte hij in de auto en zette koers naar terpdorp Achlum, ook wel het Giethoorn van Friesland genoemd.