woensdag 27 maart 2013

Sterkste Dammer

Door Rein van der Pal

Begin jaren ’70 besluit de Sterkste Dammer lid te worden van Damclub Huizum. Dammen is zijn grote hobby, naast kaatsen en voetballen. Rond ’76 bedankt hij alweer. Een andere sport is belangrijker geworden. Vanaf dat moment hangt hij daqelijks aan de gewichten. De resultaten van deze krachtsinspanningen blijven niet uit. In 1989 wordt hij de Sterkste Man van Nederland!
Het dammen mag in die periode dan op de achtergrond zijn geraakt, verdwenen uit zijn geheugen is het spelletje niet. In 1993 -het jaar waarin het tweede gedeelte van de match Tsjizjov – Wiersma als een rondreizend circus door Friesland trekt- meldt hij zich weer aan bij Damclub Huizum.

Sterke generatie
De wereldkampioen auto’s trekken maakt deel uit van een sterke damgeneratie. Wat denkt u van spelers als: Jannes van der Wal, Auke Scholma, Johan Capelle en Jan Adema. Of ook Johan Lemstra, Sjoerd Koopman enTjipke Smedinga. Met dit ‘materiaal’ kun je een aardig team samenstellen. Jannes van der Wal en Johan Lemstra zijn overleden, de anderen zijn nog steeds actief.

Huizumer Highlights
In januari 2012 besluit de topscorer van de PFDB-competitie van 2012 de pen ter hand te nemen en levert de eerste bijdrage voor het blog. Wat niemand op dat moment nog weet is dat de Sterkste Dammer de pen niet meer loslaat. En het is een vaardige pen. Zijn vrije geest zorgt ervoor dat de stukjes alle kanten op schieten, maar uiteindelijk ontstaat er wel een samenhangend verhaal. Een clublid, het nieuwe speeltempo, toernooitje in het buitenland, of de overlevingskansen van ons edele spel in het huidige tijdsgewricht; het maakt niet uit waar hij over schrijft.
Heeft het krachtmens op een van zijn speurtochten langs boekhandel de Slegte een schaakwerkje op de kop getikt, dan is dat de inspiratiebron voor het volgende verhaal. Het overzicht, de humor, Latijnse spreuken en een eigen mening ontbreken nooit in zijn teksten.
Iemand die zich afmeldt voor een competitiewedstrijd –“onacceptabel afwezig!!”- kan rekenen op een open brief van de teamleider. Van de onderlinge competitie en de clubcompetitie ontvangen de leden een verslag. Zijn epistels worden steevast ondertekend met schrijver dezes, uw penneleur, uw ad interrum of uw tientalleider.

Offers
Als dammer is de teamleider van Huizum 1 volstrekt onberekenbaar. De mooiste partijen gaan soms op kinderlijk eenvoudige wijze verloren. Daar staat tegenover dat hij tegen iedereen in staat is te verrassen door zijn slagvaardigheid en zijn onafhankelijke benadering. Van het offer heeft hij een specialiteit gemaakt.
In de uitwedstrijd tegen de Dammers uit Oost heeft de sterkste dammer op bordje vier zijn eigen partij al lang en breed verloren. “Die Bolle” loopt een keer langs mijn bord en ziet in één oogopslag dat ik met een offer kan winnen…

In de onderlinge competitie van 2007 had de competitieleider a.i. mij een keer te pakken met een offer. Dit fragment kwam destijds enigszins verminkt in het jubileumboek terecht. Des te meer reden om het hier opnieuw af te drukken.

Wit: Tj. Van den Bosch
Zw.: R. van der Pal



1.37-32! 16-21 2. 25-20!! 14x25 3.48-42 15-20 4.42-37! Aan 5.33-28 is niets meer te doen. Zwart geeft op.

Voor een openingsgrapje is de bekendste inwoner van Achlum altijd te porren. Dat ondervond ook Jan Terpstra (Wit) in de onderlinge van 2013. 1.34-29 19-23 2. 40-34 14-19 3.45-40 10-14 4.50-45 05-10 5.31-26 20-25 6.37-31 15-20 7.41-37 19-24 8.46-41 13-19 9.31-27 08-13 10.36-31 03-08 11.41-36 17-22 12.47-41 22-28!!  Tijd voor een balletje en een biertje.

Wit: Tj. van den Bosch
Zw.: J. Huizinga        




Melloo Koolman toernooi 2005
Wit plaatst met 1.44-40! een prachtige lokzet. 1...24-29? 2.33x24 19x39 3.28x19 45x34 4.22-18 13x24 ad. lib. 6.18-13! 08x19 d. lib. 7.38-33 W+

Blinde vlek
Natuurlijk heeft ook de Sterkste Dammer zijn zwakke punten. Zo gaan fijnzinnige filosofische bespiegelingen vaak ongemerkt aan hem voorbij. En dat is jammer. Hij is hiervoor ook te grof gebouwd. De Sterkste dammer weigert in te zien dat:
1. Je moet accepteren wat je niet kunt veranderen en
2. Dat je moet veranderen wat je niet kunt accepteren.
In dit soort zaken moet hij serieus worden bijgespijkerd. Wie werpt zich op?







donderdag 21 maart 2013

Sneldammen

Door Tjalling van den Bosch
Het sneldammen, oftewel 'blitz', is een fenomeen op zich. Binnen een relatief korte tijd moet je een partij afraffelen en het liefst nog tot een goed einde brengen ook. De tijd die je tot je beschikken hebt is van oudsher 10 minuten per persoon per partij, alhoewel je tegenwoordig (sinds de uitvinding/invoering van de Fisher-klok) ook wel eens met een iets andere tijdsverdeling wordt opgescheept, bijvoorbeeld 5 minuten + 3 seconden per zet.

Zoals ik in het bovenstaande al aangaf 'een fenomeen op zich', je komt soms spelers tegen die in het 'normale partijspel' niet of nauwelijks boven het maaiveld uitkomen, maar zich met het sneldammen juist 'in the picture' spelen.

 In het schaken was de Rus Genrikh Chepukaitis zo'n voorbeeld, geboren in 1935 te Leningrad en plotseling overleden in 2004 te Palanga (Litouwen) waar hij deelnam een een toernooi. Chip, zoals zijn bijnaam luidde, heeft tienduizenden snel-schaak-partijen gespeeld, hij deed niets liever. Hij had zich in eerste instantie wel overgegeven aan de studie van de 64-velden maar dat vond hij maar niets, hij zei letterlijk: "ik vond de ontdekkingreis van de klassieke schaak-studie vervelend en weinig inspirerend, snelschaken was uiteindelijk mijn enige leermeester, ik leerde mezelf om de juiste velden te vinden terwijl de laatste seconden wegtikten". Dat hij zich goed staande hield op dit onderdeel blijkt wel uit het feit dat de toenmalige wereldkampioen schaken, Tigran Petrosian, op aanraden van zijn vrouw, nooit meedeed aan het traditionele (en hoog aangeschreven) snel-schaak-toernooi van Moskou. Mevrouw Petrosian zei tegen haar man: "Dat je verliest van Tal, Bronstein of Spasski dat kan gebeuren maar van Chepukaitis (?), dat mag niet gebeuren". Inderdaad wist Chip zich te meten met de grootmeesters, regelmatig eindigde hij hoog in het eindklassement en liet vele G.M.I.'s achter zich, terwijl hijzelf niet eens de 'meester-titel' mocht dragen ! Hij won het grote toernooi in Moskou zesmaal, voor het laatst in 2002 toen  hij de zestig al ruimschoots gepasseerd was !

 Wat was zijn geheim (?), waarom kon hij als snel-schaker met de besten mee, terwijl zijn 'gewone' schaak-resultaten nou niet bepaald tot de verbeelding spraken. Ten eerste: hij deed niets anders, vaak kwam hij een lokaal binnen, waar zich schakers bevonden, met een klok onder de arm. Hij liet zich uitdagen in 5 minuten partijtjes en natuurlijk kon er op worden gewed. Ten tweede: hij repliceerde snel, op veel foto's zie je dat zijn tegenstander bezig is om de klok in te drukken terwijl Chip's hand al onderweg is om de volgende zet te doen.

In extreme tijdnood koos hij vaak voor de stukken die vlak bij de klok stonden, dus niet altijd voor de beste zet, maar voor de 'snelste/handigste'. Ten derde: hij was ook niet vies van trucjes, bijvoorbeeld de stukken niet helemaal  'goed op het veld zetten', en ook kwam zijn tegenstander, tijdens een partij,
regelmatig tot de ontdekking dat Chip plotseling een loper-paar van dezelfde kleur had. 'Hoe onoverzichtelijker hoe beter hij zich thuis voelde', of misschien beter gesteld 'hoe minder zijn tegenstander zich thuis voelde'.  Het kwam erop neer dat snelschaken voor Chip niets van doen had met het echte schaken, hij ging in het snel-schaken 'op avontuur', hij blufte, was slim, haalde zijn tegenstander uit het ritme, zaaide verwarring, hij zocht niet naar 'de waarheid', maar hij zocht naar de 'victorie'. En hij speelde veel, heel veel, tijdens een 'normaal toernooi' was hij vaak nachten in de weer met snel-schaken, het verhaal ging dat iemand rond middernacht naar bed ging, terwijl Chip nog zat te snel-schaken.Toen deze persoon 's ochtends weer beneden kwam, was Chip nog steeds bezig !

 Leuk zo'n verhaaltje, maar deze blog moet toch eigenlijk over dammen gaan (?), ja dat doet dit epistel ook, althans voor mij. Want toen ik het levensverhaal van Chenrikh Chepukaitis las in een boek van Genna Sosonko (Smart Chip from St. Peterburg) moest ik telkens denken aan Jan van Dijk,
onze Friese kampioen, en aan mijn clubgenoot Johan Teake Dekker. Jan en J.T. hebben, wat je op zijn minst kan omschrijven als, een onconventionele en vaak provocerende speelstijl (niet alleen bij het sneldammen trouwens).

 Ooit sprak een opponent van van Dijk de (nu al) historische woorden "als je tegen Jan speelt krijg je een tsunami van combinatieve dreigingen over je heen". Jan komt voor het absolute niveau waarschijnlijk te kort, maar alles wat daar onder zit heeft al te maken gehad met deze 'victorie-zoeker' en zijn stijl is mijn inziens uitermate  geschikt voor het sneldammen !"

 Een 'slachtoffer' van J.T. schreef ooit op een site van zijn club "ik slaagde er helaas niet in om aan de (combinatie-)terreur van Dekker te ontsnappen". De passie van Johan Teake ligt bij het rugby (zie de site van 'de Wrotters'), maar wat  dammen betreft is hij vooral tijdens partijen met verkorte tijdsduur op z'n best. Als bewijs voor dit laatste hoeven we slechts enkele maanden terug te gaan in de tijd, 26 januari jongstleden werd hij (in Twijzelerheide) Fries Rapid kampioen.

Ik wens een ieder veel succes tijdens het aankomende sneldam-kampioenschap van Friesland, zaterdag 30 maart te Aldeboarn (aanvang 10.00 uur) . . . .

 Als afsluiter wil ik u meegeven dat u met sneldammen 'op het meest onverwachte' moet zijn voorbereid, dat was de Rus Joeri Kolodiew in de onderstaande diagram niet !

Wit: Andreiko
Zw.: Kolodiew


Tijdens deze sneldampartij uit 1970 speelde Andreiko 30-24 (19x30) 35x24. Zwart speelde vervolgens 'het veilige' (14-19) om na 40-35 te . . . .
IK DACHT HET NIET !!! niks geen 40-35 er kwam voor zwart volkomen onverwacht  33-28 . . . de rest mag u zelf uitzoeken !




donderdag 14 maart 2013

Dammen en alcohol.....



Door Tjalling van den Bosch

Binnen onze edele damsport zijn er altijd personen geweest waarvoor alcohol op den duur een probleem werd. Het grootste gedeelte van de dammers komen reeds op een pré-puberale leeftijd in aanraking met het spel der 100 ruiten, dus dan speelt de alcohol, normaal gesproken, nog geen rol. Maar ja, als je dan éénmaal in de puberteit terecht komt, dan is het natuurlijk 'stoer' om juist dát uit te proberen. De overgrote meerderheid blijft echter, op latere leeftijd, verstandig omgaan met dit 'geestverruimende vocht', zo nu en dan een alcoholische versnapering, zelfs het zo nu en dan eens 'te diep in het glaasje kijken', is dan ook geen reden om het gebruik hiervan als een probleem te zien.

Voor een enkeling echter wordt het door de jaren heen wel een probleem. Vaak leeft men een 'iets teruggetrokken' bestaan, nog wel bevriend met het dambord, maar gaandeweg raakt men steeds meer verslingerd aan de drank. Nu is het echter niet zo dat men in de damsport hiermee te koop loopt, er wordt(binnenskamers) wel schande over gesproken maar veel verder dan dat komt het niet.

Hoe anders is het bij onze schaakbroeders. Ik heb het idee voor dit stukje opgedaan na het lezen van het boek 'Mijn Schaken' van Hans Ree (van harte aanbevolen trouwens). Ree begint het hoofdstuk 'alcohol' als volgt: De Chinese dichter Li Bai schreef in de achtste eeuw dat alleen de namen van grote drinkers zullen voortleven, en daarmee heeft hij veel liefhebbers van Chinese poëzie de verkeerde weg gewezen. De schaakwereldkampioenen Alexander Aljechin en Michail Tal waren grote drinkers en hun namen leven inderdaad voort, maar de meeste wereldkampioenen waren matige drinkers, die langer leefden en schaakten dan die twee grote drinkers. Een groot schaker willen worden en dan maar beginnen met een groot drinker zijn, dat is in ieder geval niet de goede manier.

Op aanraden van Ree heb ik eens 'chess + alcohol' gegoogled (zo schijn je dit te moeten schrijven !?) en dan kom je tot maar liefst 2.000.000 verwijzingen !! Soms prachtige en vooral humorvolle verhalen, maar natuurlijk niet allemaal even liederlijk, op Canada's populairste schaaksite 'Spragget on Chess' wordt zelfs gesteld: In the chessworld alcoholism is a big problem !

Ik vind het opvallend dat wij, in de damwereld, zo weinig over het overmatig gebruik van alcohol 'naar buiten brengen', terwijl schakers er totaal 'geen doekjes om winden'. De verhalen, die schakers dan ook aan het papier toe vertrouwen, zijn legio, drankexcessen tijdens schaaktoernooien, wereldkampioenen die men letterlijk naar bed moet sjouwen etc. (Aljechin speelde vals, hij had altijd een extra stuk in zijn kraag !). Bij het dammen kom je soms in een clubblad nog wel eens een hilarisch verhaaltje tegen over de gevolgen van drankmisbruik, maar in boeken of op internet vind je dus helemaal niets en toch . . .

Is alcohol slecht voor de mens (?), nee absoluut niet, ik drink, zo nu en dan, zelf graag een  glaasje (en ook nog wel een paar meer), maar als je dagelijks, matig of overvloedig, alcohol gebruikt, ja dan weet je zeker dat je geest gaat vertroebelen en dat je uiteindelijk jezelf  vreselijk tegenkomt in je hersenspinsels naar een beter leven . . .
Is alcohol slecht voor de mensheid (?), oh nee absoluut niet, want er overlijden weliswaar jaarlijks zo'n 1.000 mensen, in Nederland, aan de gevolgen van alcohol, maar er komen er ook zo'n 2.000 mensen BIJ door de gevolgen van alcohol . . .
Proost, geniet maar drink met mate . . .

Post Scriptum: Natuurlijk heb ik ook 'dammen + alcohol' gegoogled, maar dan kom je niet veel verder dan "proberen het dagelijks gebruik van alcohol in te dammen" !

woensdag 6 maart 2013

Ton Bouwkamp

Door Tjalling van den Bosch


"Dammen is een moeilijke sport"

Dammen is, volgens onze hoofdpersoon, moeilijk, hij krijgt zijn voet maar niet tussen de deur van 'wat nu, vanuit positioneel oogpunt, wel goed is en wat niet '. Hoe verhoudt dammen zich in dit metier tot het schaken (?). Ooit heb ik iemand eens het volgende horen beweren: "Dammen is kinderen moeilijker uit te leggen dan schaken !" Die stelling leverde nogal wat bedenkelijke gezichten op, dus vervolgde hij met : "In eerste instantie is dammen makkelijker want je mag maar één vakje diagoneel vooruit, schaken is daarom in de eerste fase moeilijker, want: stukken met verschillende manoeuvreer-mogelijkheden, meer velden, etcetera, maar als de jeugd dit éénmaal onder de knie heeft (en dat hebben ze snel !), is het vervolg van het dammen moeilijker bij te brengen dan van het schaken".  "Maak kinderen maar eens duidelijk hoe ze het beste kunnen manoeuvreren met de schijven, met schaken is het makkelijker te begrijpen, je pijlen richten op de koning van de tegenpartij en als je al eens een pionnetje of zelfs een héél stuk kwijt raakt hoeft dat nog geen onoverkomenlijk probleem te zijn, bij dammen echter is schijfverlies meestal partijverlies EN als je ziet dat een stuk bij het schaken gevaar loopt dan kun je deze altijd nog terugtrekken, bij dammen moet je je in zo'n situatie maar zien te redden !".

Ik had wel enig begrip voor de stelling, maar aan de andere kant, je moet dammen en schaken ook niet vergelijken, je vergelijkt toch handbal en voetbal ook niet met elkaar, terwijl die sporten ook veel op elkaar lijken ( twee teams, twee doelen en wie het vaakst scoort is winnaar !).Het grote verschil tussen beide denksporten is, mijns inziens, het feit dat bij dammen 'slaan verplicht' is en bij het schaken niet, dus de combinatie is in de damsport alles overheersend en in het schaken is dat (iets) minder.

Hoe het ook zei, Ton Bouwkamp (bouwjaar 1950) is, sinds 2008, één van onze jongste leden. Hoe is hij tot het dammen geraakt ? Zijn relaas: "Tijdens mijn studie aan de (Rijks) H.B.S. te Groningen damde ik in het
schoolteam dat ook meedeed aan het provinciaal (team-)kampioenschap en speelde aan het eerste bord (toen wel !)". Bouwkamp vertelde verder "toen in het Groningse dorpje Oldehove (Westerkwartier) éne
meester Leefting de damsport begon te promoten ben ik lid geworden van de plaatselijke damclub 'Oldehove', dat zal in 1969 zijn geweest". Datzelfde jaar echter stagneerde de dam-carriére van Bouwkamp in verband met zijn studie en raakte hij vervolgens bijna 4 decennia lang geen schijf meer aan.

Bouwkamp, thans leraar economie aan het Nordwin-College in zijn woonplaats Leeuwarden, is altijd (fysiek) sportief in de weer geweest, althans zo mag je iemand die 2 maal de elfstedentocht op de schaats heeft volbracht, mijns inziens, wel noemen, dat doe je niet met een ongetraind lichaam ! In 1985 en 1997 volbracht hij deze monstertocht, in 1986 wilde (kon) hij zijn vrouw niet verlaten daar zij in verwachting was, naar later bleek, van een tweeling. In 2008 was het wel zo'n beetje gedaan met de fysieke sportieve inspanningen van Ton en zocht hij iets anders om zijn competitieve aard ("ik kan slecht tegen mijn verlies")
tevreden te stellen. Ik stelde mijn vrouw voor: "We gaan samen bridgen of ik ga weer dammen", gezien
het 'tussen aanhalingstekens' uit de vorige alinea leek het zijn vrouw beter dat hij ging dammen !

"Sinds ik weer dam heb ik leren verliezen, alhoewel het moeilijk blijft" stelt Ton anno 2013, "om in het dammen progressie te boeken moet je schijnbaar eerst VEEL leergeld betalen".  Zo is het precies Ton, want wat in de éne stelling een ijzersterke voortzetting is, is in een vrijwel identieke stand juist heel zwak !!
Bijvoorbeeld in de onderstaande stand:


In deze normale stelling vanuit de Keller-opening is 35-30 een gangbare/goede zet voor wit , maar als de stelling net even anders is, bijvoorbeeld de witte schijf 44 op 50 en de zwarte schijf 6 op 1 dan betekent 35-30 schijfverlies via (22-28) 33x22 (17x28) 26x6 (28-32) 37x18 en (13x24), er zijn heel wat slachtoffers gevallen door dit zetje. Zo nauw luistert het nu éénmaal in onze edele damsport.

Het volgende fragment komt uit de partij Marinus Damkat - Ton Bouwkamp. Ton speelt liever niet op zaterdag, maar door het resultaat in deze partij stond hij zowel  op de site van de K.N.D.B. als op Toernooibase toch maar mooi in het blauw . . .

Wit: M. Damkat
Zw.: T. Bouwkamp



Uit de wedstrijd Het Noorden 2 - Huizum 3 gespeeld op 20 februari 2010 aan het 9de bord. Zoals ik aangaf speelt Bouwkamp liever niet op zaterdag, hij vindt het niveau te hoog voor hem en een vrije zaterdag is hem ook heel wat waard, toch offerde hij zich deze dag op. Het door hem, op de 26ste zet, gespeelde ( 24-29) was vragen om moeilijkheden en die kreeg hij ook ! 25-20 (14x34) 27-21 (16x27) 32x12 (23x41) 12x5 . . .
Ik weet zeker dat het op dit moment donderde in het hoofd van onze hoofpersoon  ("gloeiende, gloeiende, . . . ." rustig blijven Ton, rustig, even op je handen gaan zitten !). En dat deed Ton ook en toen zag hij de redding, (29-33) 38x40 en (41-46). Damkat offerde toen maar terug met 42-37 (46x45) en na de 40 zetten te hebben gehaald  werd er een puntendeling overéén gekomen. . .

Als de vooruitgang moeizaam gaat, gaat moeizaam vooruit !
When the going gets tough, the tough gets going . . .







vrijdag 1 maart 2013

Leeftijd

Door Tjalling van den Bosch

Mijn generatiegenoot en dus 'brother in arms' Auke D. Scholma heeft zich opnieuw (zei het op Scholmariaanse wijze, dus nagelbijtend voor zijn fans) geplaatst voor het Nationaal Kampioenschap dammen individueel, te Steenwijk van 5 t.e.m. 13 april aanstaande.Hij zal voor de 27ste maal acte de présence geven. We zijn beiden ruim een halve eeuw oud en dat is geen voordeel, kan ik u mede-delen. Zowel bij fysieke sporten als ook bij geestelijke inspanningen wordt het,met het vorderen der jaren, allemaal wat minder.Vandaar de onderstaande brief gericht aan de voormalig Nederlands kampioen.

===
Auke Bonus Socius,

 Buitenstaanders hebben vaak de indruk dat je met denksporten, anders dan bij fysieke sporten, tot op latere leeftijd nog volop kunt meedoen om de hoogste eer, of dat men toch op zijn minst weinig aan denkkracht behoeft in te boeten bij het vorderen der jaren, jij en ik weten dat dit (helaas) niet zo is.
Onze sport eist inspiratie en creativiteit en op één of andere manier schijnt dat door de jaren heen toch te slijten. Natuurlijk is het allemaal heel persoonlijk en de achteruitgang wordt (op latere leeftijd) vooral bepaalt door je eigen doelstellingen, je ambities, je objectiviteit, je gezondheid alsmede andere factoren zoals 'wat kan ik eventueel anders nog (?)'.
De deterioratie van lijf en geest is gewoon een fysiologisch proces, na je vijftigste levensjaar begint het allemaal, langzaam maar zeker, wat minder te worden, eerst wordt je haarlijn/haarkleur anders, en dan gaat je gebit achteruit en je ogen. Ook, maar minder zichtbaar, gaan je bloed en lichaamsweefsels de verkeerde kant op, een proces waar je niet aan kunt ontsnappen.

Het bovenstaande komt misschien wat zwartgallig over, en dat is het eigenlijk ook, maar er zijn uitzonderingen. In de schaakwereld zijn er vele voorbeelden van spelers die op latere leeftijd nog op het hoogste niveau meedraaiden, denk aan (schaker) Victor Kortchnoi en in onze sport kunnen we, wat dat betreft, niet om Iser Koeperman heen. Op mijn club (en jouw voormalige club) Huizum behoort natuurlijk Anton Schotanus tot dit niet met uitsterven bedreigde ras. Schotanus heeft sinds zijn fysieke terugslag van eind 2012 alweer zo'n 30 ratingpunten 'terug'-gewonnen en dat terwijl hij thans (februari 2013) al 7 kruisjes achter zijn naam heeft staan.

Dus er is nog hoop (?), jazeker mes ami, de oplossing tegen de geestelijke achteruitgang is volgens mij nog altijd wilskracht! Ten eerste wil ik opmerken dat men vroeger (voor de tweede wereldoorlog)
pas op latere leeftijd (bijvoorbeeld) wereldkampioen werd, zowel in het dammen alsook in het scha-ken was dat toen de trend, dus kon men toen op latere leeftijd nog altijd goed meekomen.
Dit veranderde sinds Roozenburg, Sijbrands, Wiersma en onze generatiegenoot Jannes van der Wal (Oh Schmerz) die allen slechts twintigers waren toen ze de hoogste eer op hun palmares konden bijschrijven.

Gary Kasparov was ook begin twintig toen hij wereldkampioen schaken werd, maar toen hij de 4 kruisjes achter zijn naam had staan liet hij het partijspel definitief achter zich, hij zei kortgeleden "toen ik 20 jaar was bruiste ik van energie, voor elke partij was ik enorm opgewonden, ongelukkig genoeg is dat nu verleden tijd en mijn concentratie is ook niet meer wat het ooit was".
Hij voegde er nog aan toe "vijfentwintig jaar topsport heeft, bij mij, zijn sporen achter gelaten".
En dat 'bij mij' daar gaat het nu precies om, veel oudere spelers geven er de brui aan of gaan op routine en intuïtie spelen, sommigen die in hun 'jonge jaren' vol energie de gekste aanvals-partijen durfden te spelen, hebben nu voor een 'meer beheerstere stijl' gekozen.
En DAT is nu precies de verkeerde manier om, op latere leeftijd, het hoogste na te streven. Hoe het dan wel moet (?), wel ten eerste moet ik vaststellen dat er weinig wetenschappelijk onderzoek is gedaan naar 'het presteren op latere leeftijd' dus zal je voornamelijk je eigen weg moeten zoeken. Om vandaag de dag succesvol te zijn moet je, mijns inziens, nog intensiever, maar minder langdurig, te werk gaan in je trainingen, althans dat is bij fysieke trainingen 'op oudere leeftijd' het credo.
Met andere woorden, als je bezig bent met dammen in je studeerkamer dan moeten er 'meer kolen op het vuur' maar je moet je hersenen niet 'lang' prikkelen, want het uithoudingsvermogen is absoluut, en onveranderlijk, minder, dat staat (helaas) buiten kijf. Dus probeer je aan te passen aan de tegenwoordige tijd, het verleden is prachtig, maar blijf niet hangen in nostaligische gevoelens.

Het bovenstaande is een gegeven, 'aber Auke, mein lieber, was machen Sie den derauf'?'

Veel succes,

in grote af/ver-wachting,

Tjalling.

 ===

Tot zover mijn relaas, om Auke nog wat extra te inspireren gaan we terug naar Stadskanaal negentienvijfennegentig. Met de onderstaande combinatie won Scholma de 'combinatieprijs van het toernooi' EN mocht hij zich na afloop van het toernooi laten kronen tot 'Neerlands beste'. . .

Wit: Auke Scholma
Zw. Arjen van Leeuwen


Zwart aan zet vervolgde met (18-22), Auke verhoogde toen de druk met 34-29 en combineerde na (8-12) naar winst ! 29x20 (15x24) und jetzt geht's los !! 31-27 (22x31) 28-23 (19x37) 38-32 (37x28) 33x11 (16x7) 35-30 (24x35) 45-40 (35x33) 42-38 (33x42)48x10
Deze slagwending werd na afloop van het toernooi gedoopt tot : Coup Stadskanaal.......