Met een schone lei.....

Door Tjalling van den Bosch

Het nieuwe jaar begint meestal met goede voornemens (dit geldt zeker ook voor dammers) en is van alle tijden. Goed gemutst en vol optimisme beginnen velen aan de eerste partij van het nieuwe jaar, net zoals Roel Bergsma dit deed 25 jaar geleden. Bergsma, de oudere broer van voor(één)malig Nederlands kampioen Pieter (overigens was Roel éénmalig Fries kampioen !), was zijn hele werkzame leven verbonden aan het onderwijs. Tevens schreef hij (bijna 4 decennia lang) de damrubriek voor de Leeuwarder Courant. Hier volgt zijn relaas:

Eerste glanspartij van 1988

"Als je ruim 50 jaar met bord en schijven hebt gespeeld, net 70 bent geworden en graag het nieuwe jaar wilt ingaan met een glanspartij, welaan dan biedt Woudsend elk jaar die gelegenheid.
Doorvoed met oliebollen en overspoeld met beste wensen kan het eigenlijk niet mis gaan tegen Johannes Lemstra (wit). En inderdaad, na 26 wederzijdse zetten is er geen vuiltje aan de lucht.

 

Wit: J. Lemstra

Zw.: R. Bergsma

 

 

Wit heeft, zoals gebruikelijk in 90% van mijn partijen, veel meer tijd verbruikt dan ik en, ook al niet ongebruikelijk, ik meen minstens zo goed te staan, dankzij het al weer gebruikelijke tekort aan openingskennis en standtaxatie.
Maar . . . tussen de heilwensen blijkt echter de één of andere onheilswens verscholen te zitten, want na 44-40 (19x30) had ik zo steevast gerekend op 40-35, dat ik, oliebol, volledig schrok ik van 29-23 (18x29) 33x35 en, driedubbele oliebol, meende nu een schijf achter te staan, een mening, welke me de gehele partij niet los liet en me pas door Johannes bij de na-analyse werd meegedeeld ! ! !
Ontmoedigd door mijn vermeende blunder, speelde ik toch maar 'op remise' door, want ik had toch nog een redelijke stand 'ondanks een schijf minder . . . '

Na de 50ste zet van kwam het tot deze stand:

Nog steeds wat nonchalant gokkend op remise met die 'ellendige schijf minder' (even tellen tot zeven schijnt door die onheilswens niet mogelijk te zijn) speel ik niet het voor de hand liggende (9-13) met vlot remise, maar (9-14) , met het damdreiginkje ("je moet toch wat met een schijf minder") (25-30) 35x24 (14-20) 24x15 (4-10) 15x4 (21-26) met dam op 48.
Enfin, ik werk me dusdanig in de nesten, dat ik via een schijfoffer (dat is dan 'twee schijven achter') doorbreek naar dam, waarna we komen tot:

Johannes, ook al oliebollig, heeft net dam gehaald op 4 en staat verloren wegens (26-31) 37x26 (16-21) 4x31 (45-29) !, maar beide zogenaamde hoofdklassers wensen dit niet te zien.

Ik speelde in alle ellende (27-31) 36x27 (45-1) 4x22 (1-29) en gaf tegelijk op in de zoveelste
o n h e i l s v e r o n d e r s t e l l i n g , dat ik naar (31) moest slaan.
Kort na de handdruk zag ik, dat er na (1-29) nog redelijke remisekansen waren, hetgeen bij na-analyse ook duidelijk werd.

Resteren de vragen:

a. zijn onheilswensen en/of oliebollen aderverkalking bevorderend ?

b. Komt ouderdom ook op het dambord met gebreken ? (zo oud is Johannes overigens nog niet).

Wie brengt uitkomst ? Of moeten we het in de zoveelste discussiegroep gooien met het
zoveelste (vrij zeker) negatieve resultaat?"

Tot zover Roel Bergsma, met deze herpublikatie hopen wij de lezers er op te wijzen dat het nieuwe jaar (en dus het 'met een schone lei beginnen') geen garantie is voor een opleving in uw damprestaties, gelukkig nieuwjaar en o ja . . . zaterdag 12 januari 2013 is er weer het jaarlijkse

damtoernooi in Woudsend . . .

Postscriptum: Voor hen die menen dat alcohol van invloed moet zijn geweest op de 'prestatie'
van Roel Bergsma tijdens de bovenstaande partij wil schrijver dezes u erop wijzen dat de
hoofdpersoon lid was van de 'blauwe knoop'. . .