Soms denk je dat je...

Tjalling van den Bosch

Eigenlijk zou de aanhef moeten zijn: Soms denk je dat je kunt ontsnappen. Edoch, uw blogmanager vindt zo'n aanhef veel te lang, dus korten wij deze maar in, maar wel met een open einde . . . Rein van der Pal is uw blogmanager, maar misschien is die functieomschrijving niet correct en moet het gewoon blogmaster zijn, of heel gewoon blogger (?!?). Bij het overzetten van 'stukjes' op dit blog, vallen er letters 'weg', soms zelfs hele woorden, soms staan er plotseling letters die 'daar niet thuis horen', soms staan punten en komma's plotseling helemaal verkeerd; kortom er ontsnapt het nodige op wonderbaarlijke wijze . . .

In eerdere epistels heb ik al eens voorbeelden aangehaald van wonderbaarlijke ontsnappingen. Een ontknoping in de 2de ronde van de halve finale N.K. Algemeen K.N.D.B. 2014 gaf mij de inspiratie voor dit epistel EN deed mij even terug gaan in de tijd . . .Het ging in eerste instantie om deze stand, uit de partij tussen Edwin de Jager (wit) en Ivo de Jong:

De zwarte dam is zojuist (op de 52ste zet) geland op veld 31. Wit denkt nu in een remise te kunnen ontsnappen door 18-12  (31x42 !)  12x3 maar wordt nu verrast door het mooie 42-26 . . . over en uit, de witte dam kan niet meer ontsnappen. Deze 'net niet ontsnapping' deed mijn denken aan één van mijn schaarse hoogtepunten. We gaan terug naar de 1ste ronde van nationale clubcompetitie (hoofdklasse A) in het seizoen 2008-2009.

Op die bewuste zaterdag (20 september 2008) nam mijn club Huizum het, in Zalen Tivoli, op tegen DIOS (zoals deze club toen nog heette). De wedstrijd eindigde in een gelijkspel (10-10) en ik mocht aantreden tegen Ko Besuijen. We komen erin na mijn (wits) 52ste zet 40-34:

Ik weet nog dat mijn toenmalige clubgenoot Martijn van Gortel, na mijn laatste zet, zachtjes fluisterde: "hij (ik dus) verprutst het weer . . . ! "Besuijen dacht dat ook en zag zich al gekroond worden tot matchwinnaar: (15-20)  25x14  (22-28)  4x2 !  (28x37) . . . Maar zo nu en dan (zeg maar gerust; een héééél enkele keer) verras ik mijn teamgenoten aangenaam:  2-8 . . . Ko dacht nog lange tijd na, maar zag toen toch maar van verder spelen af (2-0), waar wit ook dam gaat halen de vang staat altijd klaar!
En dan krijg je, na afloop, de felicitaties en nog even later, terwijl het eerste biertje het  keelgat inschiet, durft er iemand te vragen: "zag je dat van te voren aankomen?". En dan is het heerlijk om de meest onnozele glimlach tevoorschijn te toveren !

Maar er zijn natuurlijk ook situaties waar een speler zijn winst juist net niet binnenhaalt. Een voorbeeld hiervan komt wederom uit de nationale clubcompetitie (seizoen 2013/14). Op 2 november 2013 versloeg 020 (het voormalige Hiltex) hun opponenten uit Nijverdal resoluut met 12-8. De uitslag had groter uit kunnen vallen wanneer Gerrit Tigchelaar zijn kansen optimaal had benut:

Tigchelaar heeft zwart en zijn tegenstander (Rienk van Marle) heeft zojuist op de 49ste zet 38-33 gespeeld. Zwart speelde nu  (41-47) en toen maakte van Marle remise door 23-19  (14x34)  33-28  (47x20) en 25x14. Edoch, winst (voor zwart) was vanuit de diagram:  (15-20) 24x15  (41-46)  wit heeft nu niet anders dan  33-28  en dan volgt  (14-19)  23x14  (46x5)  25-20  (5-28)  -wit kan nu natuurlijk  29-24 maar dan speelt zwart  (28-32)  en verandert er niets aan de winstgang-29-23 (28x25)  15-10  (25-14)  10X19  (18-23)  19X28  en  (12-18).
Soms wordt zelfs op grootmeestelijk niveau niet het maximale eruit gehaald.

Wederom naar de nationale clubcompetitie (nu uit het seizoen 2012/13); Alexander Getmanski gaat de boot in tegen voormalig wereldkampioen Guntis Valneris (ooit mijn clubgenoot bij het roemruchte Rinsumageest en door de voorzitter van die club steevast Gunter Valerius genoemd, maar dit wederom geheel terzijde natuurlijk).

Stand na Valneris' 55ste zet (23-29), Getmanski (wit) gaat als volgt de bietenbult op:  36-31  (29-34)  38-32  (30-35)  32-28  (34-40)  28-23 (40x49)  23-19  (49-32)  19-13  (32-14)  13-8  (7-12)  8x17  14-23 en 0-2. Edoch, als wit vanuit de bovenstaande diagram begint met 38-32 is het niet te winnen !?! Op bijvoorbeeld (29-33) komt 44-40.
"Wat het putten voor golfers, is het eindspel voor dammers . . .".