PP...

Door Tjalling van den Bosch

Dit epistel staat wederom in het teken van de  Nina Hoekman Memorial, welke plaatsvindt te Zutphen op 23, 24 en 25 oktober 2015 (www.Ninahoekmanmemorial.nl) De aanhef is zeker voor insiders meer dan duidelijk: (Nee, niet Piet Paulusma!!)

Peter Pippel.
 

De naam die in dam-land garant staat voor: de voortreffelijke organisatie van het fameuze damtoernooi Salou Open. 

Organisatie Salou; traditie

Peter Pippel is geboren op 21 september 1951 te Nieuwer-Amstel; ga niet op zoek naar 'waar dit ligt', want de gemeente Nieuwer-Amstel bestaat niet meer. Heden ten dage (anno 2015) is het de gemeente Amstelveen. 

Na het voortgezet onderwijs (MULO en Kweekschool) vond Pippel in 1971 emplooi bij de P.T.T. (voorloper van de K.P.N.).  Het is uw penneleur niet bekend of Peter tijdens zijn schoolperiode niet voldoende had opgelet, of dat hij 'even' geen zin had, maar ondanks zijn werk dook hij toch weer de studieboeken in. De reden volgens Peter was dat hij zijn werk toentertijd leuk vond, maar om 40 jaar hetzelfde te blijven doen, leek hem minder aantrekkelijk. Eerst (in de avonduren dus!) het Atheneum en daarna een pittige studie Bedrijfseconomie aan de Universiteit van Amsterdam. 

In 1991 stapte Pippel over naar de Gemeente Utrecht; eerst bij de Reinigings- en Havendienst later werkte hij zich op tot Financieel Specialist bij de Centrale afdeling Financiën. Sinds 2013 geniet Peter van zijn welverdiende (pre-)pensioen

Dammen . . .

Op jonge leeftijd kwam Peter reeds in aanraking met het dammen; zijn oudere broer Kees beoefende het spel, in huiselijke kring, zeer serieus.Wederom kunnen we niet vaststellen of Peter in eerste instantie niet oplette of 'even' geen zin had, maar pas op zijn 16de raakte hij in de ban van onze edele damsport; hij zou er nimmer meer van afzien. De jonge Peter had zelf het idee dat zijn talenten, in eerste instantie, meer in het (straat-)voetbal lagen . . .  

Vragend naar zijn beste dam-prestaties komt Peter met: "Ik werd ooit kampioen van IJmond in de hoofdklasse, er was één veel betere dammer, maar na een heftige strijd won ik het toernooi". Is dat het? Peter vervolgt: "In de eerste editie van Salou Open (1998) speelde ik in de achtste ronde tegen GMI Alexander Presman. Wonder boven wonder won ik, na een prachtig duel". Presman was tevens organisator van het toernooi en later, toen Pippel de organisatie had overgenomen, kwam hij erachter dat het eigenlijk geen goede combinatie is: organisator én deelnemer. "Het kost je punten" is zijn ervaring nu. In 2002 won Peter opnieuw (en wederom in Salou) van een GMI; Kees Thijssen moest in een gewonnen positie een verrassende manoeuvre uitvoeren om tot winst te komen, daarvoor moest Thijssen alles eerst wel even goed doorrekenen. Op zich is dit niet zo'n probleem voor Kees; echter in de bewuste partij verloor hij 'zijn klok uit het oog'! 

 

Nina . . .

In 1991 ging Pippel (net als Paul Visser in 1989) met een groep Nederlandse dammers naar Kiev, voor een dam-uitwisseling. In Kiev ontmoette Pippel voor het eerst Henk Hoekman; verder viel het hem op dat de meeste Oekraïners niet veel kaas hadden gegeten van het 'dammen op de 100-velden.' Er was één uitzondering, een jongedame van zo'n 25 jaar oud; het bleek te gaan om de (toen nog) vriendin van Hoekman: Nina Jankovskaja. "Nina liet toen al zien dat ze een zeer goede damster was; ze veegde mij finaal van het bord" herinnert Peter zich nu nog.

Later trof Peter het Zutphense duo (Henk en Nina waren inmiddels getrouwd) eenmaal per jaar (vanaf de eerste editie) tijdens Salou Open.  Alhoewel er in eerste instantie niet direct sprake was van een grote vriendschap, veranderde dit in 2004 toen de organisatoren (Alexander Presman en Dick Hendriksen) geen tijd meer konden vrijmaken voor de organisatie en met het toernooi wilden stoppen.  "Ze gaan toch niet mijn vakantie afpakken?" moet Peter zich toentertijd hebben laten ontvallen en ook "Wat is ervoor nodig om zo'n toernooi te organiseren?". "Veel tijd" was het antwoord op die laatste vraag.

U weet ondertussen dat Peter ambtenaar was, dus . . . om een lang verhaal kort te maken: Peter Pippel ging Salou Open organiseren, mede door de ferme aanmoedigingen en uitdrukkelijke hulp van Henk en Nina. "Zonder hen was het nooit gelukt" weet Peter anno 2015 zeker. "Nina benutte haar dam-relaties ten volle en zorgde ervoor dat het toernooi uitgroeide tot het grootste buitenlandse damtoernooi".  "Henk liet organisatorisch zijn handjes (nou ja, zeg maar gerust handen) wapperen en ik ontfermde me over de administratie" vertelt Peter verder. Een prachtig drie'man'schap, hetgeen leidde tot een zeer hechte vriendschap.

Koek en ei . . .

"Was vanaf dat moment alles altijd koek en ei?" vroegen we ons onderwerp. "Zeker niet" vertelt Pippel; hij vervolgt "Op een gegeven ogenblik zat Salou Open meer dan vol; toch meldde zich nog een zeer sterke speler aan. Nina wilde die speler graag mee laten doen; ik vond dat niet fair tegenover anderen, die op de wachtlijst stonden. Ik kreeg hierover een flink meningsverschil met Nina; ze ging daarin zover, dat ze haar medewerking wilde staken! 'Gelukkig' kwamen er dat jaar de nodige afzeggingen, waardoor de betreffende 'sterke speler' gewoon mee kon doen. Ik weet niet wat er anders gebeurd zou zijn; ook dat was Nina: duidelijk in alles en bovenal volhardend."

Ook over Nina's wil om te winnen (volhardend) heeft Pippel nog een verhaal: "Tijdens een kampioenschap verloor Nina, terwijl ze een paar zetten voor het einde simpel remise had kunnen maken. In plaats daarvan nam ze onverantwoorde risico's en verloor dus. Op de vraag waarom ze de remise uit de weg ging, was het antwoord voor de omstanders even verrassend als duidelijk: "Ik wilde vandaag geen remise, winst of verlies was het enig mogelijke resultaat"".

Ooit onderhield Peter Nina over het feit, dat ze met een Nederlander was getrouwd en dat de overstap naar Zutphen een hele verandering voor haar moet zijn geweest? Nina antwoordde toen gevat: "Ja Peter, maar aanraken is trouwen".

Het slotakkoord van dit epistel is voor Peter Pippel:

"Ik heb altijd vreselijk veel bewondering gehad voor de mens Nina Hoekman-Jankovskaja.