Dammen

Quo vadis Door Tjalling van den Bosch

Het lijkt wel of er iets aaHet n ons edele damspel mankeert!

Eigenlijk is men in de damwereld (eigenlijk al vanaf het begin) bezig de regelgeving aan te passen met als doel de remisemarge te verkleinen.
Is dit terecht? We nemen het één en ander eens onder de loep.

We beginnen met de vraag: "is het damspel machtiger dan de dammers, of is het andersom?" Dit laatste is voor het grootste gedeelte zeker niet zo, het zou misschien op het allerhoogste niveau zo kunnen zijn, alhoewel ik daar ook mijn twijfels over heb! Voor de massa, laten we zeggen "van huisdammers tot 1400-rating spelers", geldt dit, mijns inziens, zeker niet!

Zou de stelling dan moeten zijn: "Van 1400-rating spelers tot en met de absolute (smalle) wereldtop, is dammen een remise-spel!"?
Ook daarover heb ik mijn twijfels, want als ik bijvoorbeeld zie hoeveel kansen
er in het laatste N.K. (Heerhugowaard 2012) en in het Russisch Kampioenchap (2012)
worden gemist, dan moet je toch concluderen dat een (eventuele) remise-misére niet wordt doorbroken omdat spelers het spel te machtig zijn, maar juist andersom!

Jaren geleden publiceerde Auke Scholma in zijn onvolprezen damrubriek in de Leeuwarder Courant een epistel over het missen van kansen op het hoogste niveau.
Hierin kwam hij met voorbeelden van topspelers (niveau wereldtop) die een
"één á twee zetten diepe winstvariant" hadden gemist! Dit gebeurde vaak onder tijdsdruk! Zou de conclusie dan moeten zijn: "spelers hebben baat bij een tragere tijd/zetten verhouding!"?
Dit laatste zal velen tegen de borst stuiten, want men is al deccenia-lang op zoek
naar het versnellen van de tijd/zetten-verhouding!?!
Dus "minder tijd, meer zetten"!
Propagandisten hiervan voegen er dan vaak aan toe: "en daardoor meer spanning en sensatie"!?

Voor mij is dammen niet alleen een wedstrijdsport maar het heeft ook iets "artistieks"in zich, waaraan ik (in ieder geval) tijdens de partijen maar zeker ook na afloop veel plezier beleef.
Als de stelling op het bord concreet is, ja dan is het een kwestie van goed rekenen,
maar zeker als de stelling abstracter is en je "op eigen kompas moet varen"
ja, dan moet men ook creatief zijn.
Misschien is de damsport niet gebaat bij regels die het dammen alleen maar richting
wedstrijdsport duwt, maar juist regels die de status verdedigen van een hoogstaande
nobele kunstvorm, die mensen veel plezier en genot verschaffen.

Ook de K.N.D.B. probeert zo nu en dan, in de landelijke competitie, het één en ander uit.
Ongeveer een jaar of tien geleden was daar plotseling de 3-0 voor een overwinning.
Het werd geen onverdeeld succes.
Als ik het goed begrijp wil men nu het speeltempo veranderen, waardoor de clubs
allemaal electronische klokken moeten aanschaffen.
Als dit maar niet tot gevolg heeft dat clubs (of dat clubs teams) uit de bovengenoemde competitie gaan terugtrekken !
Het tempo dat de K.N.D.B. wil gaan invoeren is (als ik het goed begrijp) 80 minuten p.p.p.p. + 1 minuut per zet erbij.
Dus als je een prachtige (volle) partij speelt, daardoor veel tijd verbruikt: vanaf de opening (spannend) en ook het (moeilijke) middenspel, dan moet je het in de beslissende fase (als straf?!) met (te) weinig tijd doen.
Ik snap ook niet waarom onze nationale bond het speeltempo wil veranderen, het kan toch niet de bedoeling zijn om clubs op kosten te jagen, de enige die baat heeft bij de verkoop van electronische klokken zijn toch alleen de verkoper/producent ?

Ik blijf het úberhaupt een gruwel vinden dat men de tradionele wedstrijden
(daarmee bedoel ik de partijen van 50 zetten/2 uur etc.) probeert te veranderen,
al is het alleen al op nostalgische gronden zijn.
Ik vind partijen met versnelde bedenktijd (blitz, rapid, etc.) prachtig, maar ik vind
het sportonwaardig als men bijvoorbeeld de tweekamp om het wereldkampioenschap
moet afraffelen (tegenwoordig in sets), waarbij op het eind de klok bepaalt wie zich
's werelds beste mag noemen.

"Maar er moet iets veranderen, want anders speelt men 20 keer remise !" ???
Ik begrijp het probleem, maar misschien komen er meer beslissingen bij meer bedenktijd !Geef de (absolute) topspelers mogelijkheden om hun talenten maximaal te benutten . . . .

"Je moet met de tijd mee gaan!"
Dat zal wel, maar je moet niet aan de basis van sport komen, in diverse sporten zijn
bepaalde vernieuwingen daarom weer teruggedraaid, juist vanwege het feit dat de
essentie van de betreffende sport te kort werd gedaan.
Denk hierbij aan het wielrennen, waar men op een gegeven ogenblik een bepaald soort
fiets weer heeft afgeschaft.
Of bij het tennissen waar men de dubbel-besnaarde rackets niet meer mag gebruiken
en kort geleden heeft men in de zwemsport de speciale pakken, die het drijfvermogen
verbeteren, nog verboden.
Dus alle veranderingen zijn geen verbeteringen, de verbeteringsdrang kan het
"wezen van sport" aantasten en daarvoor moet men mijns inziens waken !
Men kan namelijk ook een sport verkwanselen !
Dit is bijvoorbeeld gebeurt met een (kleine) Friese balsport het kaatsen !
Hierin heeft men zoveel veranderingen toegestaan dat inderdaad de essentie van
die sport totaal verdwenen is !!

Als laatste wil ik het nog even hebben over: "twee rondes op één dag".
Dit vind ik helemaal niets !
Je mag toch niet verwachten dat een dammer na een partij van zo'n 5 á 6 uur nog in
staat is om nogmaals een goede partij te spelen !
Je jaagt toch ook geen wielrenners met verplichte "hongerklop" een berg op om te zien
wie dan het snelste is !
Er zullen heus wel (commerciele ?) redenen zijn om een toernooi in een zo kort mogelijke tijdspanne af te werken, maar er zijn grenzen natuurlijk . . . .

Al het bovenstaande is bedoelt als overpeinzing voor de zomer, prettige (dam)vakantie . . .

Postscriptum: Huizumer Highlights gaat deze zomer onverdroten door . .