Hockey...

Door Tjalling van den Bosch

Van 31 mei t.e.m. 15 juni 2014 vond in het A.D.O.-voetbalstadion, te Den Haag, het W.K. Hockey voor landenteams plaats. Uw penneleur kreeg, vanwege zijn relaties in de sport, een uitnodiging om de opening bij te wonen (kennis is macht, kennissen hebben is machtiger). Helaas moest ik deze invitatie aan mij voorbij laten gaan, daar mijn andere vriend eiste dat ik, rond die tijd, in Salou aanwezig was.

Hans Böhm berichtte over het W.K. Hockey: "Tijdens het toernooi was de schaaksport (!) overal aanwezig (ja, dat dacht nou ik ook direct!). Het bleek een bijzonder initiatief van Johan Wakkie, de bondsdirecteur van de Koninklijk Nederlandse Hockey Bond.
De opening van het toernooi was zeer goed te versmaden. In het bijzijn van onze Koning waren er slechts drie ultrakorte toespraakjes, gevolgd door een muzikaal en visueel spektakel van Het Nederlands Blazers Ensemble. Meestal zak je tijdens zo'n opening al gelijk bij de eerste spreker onderuit in je stoel, maar deze keer was het een soepele en boeiende opening, van de eerste tot de laatste minuut".  Dankzij Böhm kregen we dus toch nog iets mee van de opening. 

Sportboulevard . . .

Gelukkig zette schrijver dezes ruim voor de afsluiting van het toernooi weer voet op Nederlandse bodem. In de laatste week van het W.K.-hockey was er dus wel de gelegenheid om eens een kijkje te nemen in Den Haag. Op een speciaal aangelegde boulevard konden verscheidene sporten (op voorspraak van het NOC*NSF) zich presenteren. Er waren veel activiteiten; zo werd er een goed bezocht seminar georganiseerd, met als titel 'hockey en schaken, een sterke combinatie'. Als je het wat breder trekt (bewegen en denken, een sterke combinatie) dan zit je al snel in de klassieke wijsheid van de Romeinen, die het op hun beurt weer van de 'oude' Grieken hadden: Mens sana in corpore sano (een gezonde geest in een gezond lichaam). Over de louterende werking van sport en spel vertelde Mustapha Eljarmouni, die zelf in zijn geboortedorp in Marokko door een dergelijk project van de Unesco was geïnspireerd. Later, toen hij in de Indische buurt in Amsterdam kwam wonen, startte hij een schaakschool, die uitgroeide tot maar liefst 300 schakende kinderen.

Staatssecretaris Fred Teeven (inderdaad de rechterhand van mijn grote vriend ), van het Ministerie van Veiligheid en Justitie, ging in op de preventieve werking van sporten; daar zijn onderzoeken naar gedaan. Er wordt al in drie gevangenissen geschaakt; het idee is om dit verder uit te rollen over de zestig penitentiaire instellingen die ons land heeft. 

Professor Erik Scherder leidde het publiek het menselijk brein in en liet zien welke verbindingen denkprocessen teweeg brengen. Tot slot voerde oud-voorzitter Duco Wildeboer van hockeyclub Athena het woord; hij vertelde enthousiast over zijn ervaring op de club, om leden meerdere uitdagingen aan te bieden (bijvoorbeeld: Schaakborden en -stukken in de kantine).

In totaal schijnen tijdens het evenement zo'n 6.000 kinderen in contact te zijn gekomen met andere sporten dan hockey en dat is een verheugend en vooruitstrevend beleid. Hopelijk krijgt het navolging (en misschien kunnen wij dammers dan ook inhaken?!).

Niet gelijk wijzen . . .

Natuurlijk hadden wij dammers onze sport daar ook moeten presenteren, maar u moet nu niet gelijk wijzen naar de, in uw ogen, verantwoordelijken. Het is natuurlijk niet mogelijk om 'overal bovenop te zitten'; bepaalde zaken worden soms pas zichtbaar als eventueel inpassen niet meer mogelijk is; netwerken is soms door toeval effectief. Zelf had ik onze bond zeker ingelicht, maar de uitnodiging voor de opening viel pas op de mat toen ik reeds in Spanje bivakkeerde. Ook de dammers zelf dienen zich bewust te zijn van het promoten van hun sport. Laat ik u hier een voorbeeld van geven.

Deze stand komt uit de 7de ronde van het damtoernooi met de fraaie naam: International Bacoli Open Italia 2014. 

Achter de witte stukken zat Matrena Nogovitsyna en de zwarte schijven werden beroerd door niemand minder dan voormalig wereldkampioen Guntis Valneris. Na een opzienbarende partij, waarvan uw penneleur het idee kreeg, dat het misschien niet aan het algemeen heersend correctheidscriterium voldeed, kwam zwart in de bovenstaande stand met: 58.   . . - . .  (48-26)  en gaf wit op. Als wit nu met de dam naar veld 47 was gegaan, of op de lijn 36/4 was gebleven, dan had zwart natuurlijk naar veld 12 geslagen en was de winst (voor zwart) een ieder wel duidelijk. Maar . . . wit kan toch ook 36-41 spelen? Inderdaad, maar de toeschouwers kregen het fraaie slotakkoord niet te zien, door de witte opgave. Gelukkig was er iemand (wiens naam ik u zal onthouden) die Toernooibase opsierde met het winnende: 59.  36-41  (26x3)  60.  41x1  (3-8)  11x7  (8-2)  uit!  Door deze manoeuvre te presenteren (tijdens de partij) had wit onze sport natuurlijk een  goede dienst bewezen!

Laten wij dammers vanachter de bestuurstafel, maar ook zeker vanachter het dambord, ten allen tijde en op alle mogelijke manieren proberen onze prachtig sport te presenteren én te promoten.    

Suggestie . . .

Volgend jaar (2015) staat Dordrecht volop in de belangstelling, want op maandag 27 april is deze stad het decor voor de Koningsdag 'nieuwe stijl'. Onze Koning sprak kortgeleden op het jaarcongres te Dordrecht over een "Grand Parade', waarin alles mogelijk is en: "Het wordt een kleurrijk spektakel waarin de inwoners van de stad en de streek laten zien waarop ze trots zijn". Zien we dan Dordtse damliefhebbers, als Anton Kosior en de Roedolphjes, vol in beeld . . . ?

Kennis is macht . . .