Door Tjalling van den Bosch
Op 3 juni jongstleden (2016) overleed Mohammed Ali; hij werd op 17 januari 1942 (in Louisville) geboren en ingeschreven in het geboorteregister onder de naam: Cassius Marcellus Clay. Later zou Cassius Clay zich bekeren tot de islam en nam hij de naam Mohammed Ali aan.
Clay was een zwaargewicht bokser uit de Verenigde Staten van Noord-Amerika die, nadat hij olympisch goud had gewonnen, professioneel bokser werd. In 1960 bokste Clay (later dus Mohammed Ali) zijn eerste partij als broodbokser; vier jaar later werd hij wereldkampioen (bij de zwaargewichten) door zijn landgenoot Sonny Liston te onttronen. Afijn, zijn hele palmares en zijn indrukwekkende gevechten (zoals: Thrilla in Manilla en de Rumble in the Jungle) zijn direct na zijn heengaan uitgebreid in de media verschenen.
Uw penneleur wil het echter met u hebben over een ander facet van Mohammed Ali, namelijk zijn 'grote mond' . . .
Lip . . .
Mohammed Ali was niet bepaald op zijn mondje gevallen; hij hield van (vaak humorvolle) grootspraak. Hij verzon zijn eigen bijnaam: I am the greatest . . . en dat schreeuwde hij maar al te graag van de daken! Anderen, die niet veel moesten hebben van alle zelfverheerlijking van Ali, noemden hem daarom schertsend:
The Louisville Lip . . .
The Louisville Lip . . .
Mohammed Ali was typisch iemand waar je van hield, of 'hij stond je tegen' . . . Als zeer bescheiden dammer gaat uw penneleur na zo'n bericht (het overlijden van Ali) mijmeren . . .
Damgrootmeesters 'hoor' je eigenlijk nooit en vallen dus ook niet op; misschien dat Jannes van der Wal ooit (door juist niets te zeggen!) een uitzondering was, maar verder komen de dammers uit onze edele damsport weinig in het algemene nieuws. Natuurlijk is er aandacht voor hun dam-prestaties, maar Mohammed Ali was in staat om over alles en iedereen een mening te hebben en de persmuskieten citeerden hem maar al te graag.
Die persaandacht zou het dammen wel kunnen gebruiken, dus . . . de met 10-wereldtitels gelauwerde Alexei Chizov zou (a la Mohammed Ali) moeten schreeuwen: I am the greatest . . .
En ja, beste lezers en lezeressen, dan gaat uw penneleur doorschieten . . .:
Alexander Georgiev (die eerder dit jaar vrijwillig afstand deed van zijn wereldtitel dammen): I am the King, you only wear my crown . . .
Jan Groenendijk (in eerste instantie uitdager van Georgiev; later dit jaar spelend om de wereldtitel tegen Boomstra): Float like a butterfly, sting like a bee . . .
Roel Boomstra (eind 2016 dus spelend om de wereldtitel, in een match tegen Groenendijk): If you even dream of beating me, you'd better wake up and apoligize to me . . .
Ziet u het al voor u; Groenendijk en Boomstra 'bij' Mathijs van Nieuwkerk of Humberto Tan en dan bovenstaande uitspraken spuien . . .?!? Wedden dat er dan de volgende dag veel over gesproken wordt door mensen die normaliter geen idee hebben wat er zich zo allemaal afspeelt in de damwereld . . .
Afsluiten . . .
Tot slot nog twee uitspraken van Mohammed Ali voor de aanstormende jeugd: Don't count the days, make the days count . . .
En (aangepaste damversie):
Als je als 20-jarige damt als een 50-jarige, dan verspil je 30 jaar van je dammersleven . . .
Als je als 20-jarige damt als een 50-jarige, dan verspil je 30 jaar van je dammersleven . . .
Het laatste 'woord' is voor één van die aanstormende jongelingen; we gaan even terug naar Salou Open 2016. Direct na afloop van zijn partij tegen Roep (met de veel te lange achternaam) kwam de jonge Jitse Slump het terras opgestormd met de volgende stand op zijn magnetisch zakdambordje:
In de partij kon Roep (wit) nu verder met: 42. 28-22, waarna Jitse een fraaie winstvariant vond: 42. . . - . . (29-34) 43. 39x30 (25x34) 44. 44-39; "en nu win ik" sprak de Limburgse jongeling
(met een wel heel erg Friese naam!) resoluut! Velen (en niet de minsten) braken hun hoofd over de gevraagde winstvariant . . . na vele minuten (die wel uren leken) gaf Slump zelf maar het antwoord: 44. . . - . . (8-12!) 45. 39x30 (23-28) 'ziet' u het al?? 46. 32x14 (12-17) 47. 30x8 (17x48) . . . en wit staat verloren!!
Helaas werkte Roep (nou vooruit, voor één keer dan) Bhawanibhiek niet mee; in zijn maagdelijke onschuld speelde hij: 42. 37-31, waarna de partij in remise verzandde . . .! Toch is het imponerend dat iemand dat (vanuit de diagram-stand!!) dat 'ziet'.
Het allerlaatste woord is (natuurlijk) weer voor Mohammed Ali:
It's hard to be humble. when you're as great as I am . . .
It's hard to be humble. when you're as great as I am . . .
(Wie zong dat ook al weer: ~~Het is moeilijk bescheiden te blijven . . .~~~; sorry Ali).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten