Steven Bradbury...

Door Tjalling van den Bosch

Zegt de bovenstaande naam u iets?
Ook niet als ik zeg: Olympische Spelen 2002 (Salt Lake City), shorttrack?
Ewel, daar gaan we: Steven Bradbury is een voormalig shorttracker uit
Australië; hij won in 2002 Olympisch goud op de 1.000 meter in het
shorttrack op een heel bijzondere manier.

Bradbury werd eigenlijk reeds in de kwartfinale uitgeschakeld, maar
doordat de winnaar van zijn race werd gediskwalificeerd, ging hij toch
door naar de halve finale.
In die race kon Bradbury absoluut niet meekomen; hij reed op grote
achterstand, maar toen gebeurde het ongelooflijke.
Doordat 3 van de 4 schaatsers voor hem, vlak voor de finish onderuit
gingen, kwam Bradbury als tweede over de finish en plaatste zich op
die manier voor de finale!

Daarmee is het verhaal nog niet afgelopen, want in de strijd om het
goud ging het nog een graadje erger!
Bradbury kon ook nu absoluut niet meekomen; halverwege de finale
reed hij al op een half rondje achterstand.
Totaal kansloos dus, maar ach, hij had toch maar mooi de finale bereikt,
zij het met het nodige geluk!

Echter . . ., in de laatste bocht gingen de vier koplopers onderuit (inclusief
de grote kampioen Apolo Ohno)!!
Daardoor ging Steven Bradbury als eerste over de finishstreep en was hij
de eerste atleet van het 'zuidelijk halfrond' die een gouden medaille won
tijdens de Olympische Spelen van 2002!
Tijdens zijn overwinningsspeech zei een nog steeds volkomen overdonderde
Bradbury: "Ik dacht, wacht eens even, ik geloof dat mijn schaatsen als eerste
door de finishlijn gingen"!

Hepie . . .

Uw penneleur moest aan Bradbury denken na afloop van het Hepie Koelstra
Open Rapid Damtoernooi in Twijzelerheide; afgelopen zaterdag (27-1-2018).
De winnaar van het toernooi werd Sietse Nagel; gezien het deelnemersveld
een even onverwachte winnaar als Bradbury in 2002!

Sietse Nagel

Anders dan de Australiër kon Nagel wel goed meekomen, alhoewel hij op voorhand niet eens als outsider werd gezien!Nagel begon in de eerste ronde nog voorzichtig met een puntendeling, maar kwam daarna goed op stoom; hij bond de éne na de andere tegenstander aan zijn zegekar.
Doordat diverse 'op papier' sterkere tegenstanders onderuit gingen (onder wie de huidige wereldkampioen Alexander Shvartsman), kreeg Nagel alleen maar dammers tegenover zich die hij (met een beetje geluk) zou moeten kunnen hebben!
En dat deed hij ook; in de zesde ronde kreeg Nagel wel een (op papier) sterke
opponent voorgeschoteld, maar hij hield stand; een puntendeling was het resultaat.
Toen Nagel ook in de laatste ronde zijn tegenstander verschalkte, kwam hij als eerste over de finishlijn; hij had als enige 12 punten gescoord hij 7 partijen.
 
Voorbereid . . .!

Het duurde even voordat een totaal overdonderde Sietse Nagel het allemaal
een beetje helder voor de geest kreeg; hij was de onverwachte winnaar van
het Hepie-toernooi!
Tijdens zijn goed voorbereide overwinningsspeech (hij las het voor van een
briefje! - alsof hij zijn overwinning had zien aankomen! -) bedankte de trotse
winnaar alles en iedereen; natuurlijk de organisatie en zijn tegenstanders,
maar ook zijn buurvouw, zijn 'verre' achterneef en zijn logeervriendin, die
blijkbaar allen een goede invloed op hem hebben.
Tenslotte droeg hij zijn titel op aan de, in augustus 2017, overleden
Leo van der Galiën, die het toernooi (samen met Hans van Dijk) 13 jaar
achterelkaar had georganiseerd.

Het was nog lang onrustig in Twijzelerheide . . .!