Door Tjalling van den Bosch
Met enige regelmaat wordt schrijver dezes uitgenodigd voor het een damsimultaan. Daar mag u zich natuurlijk over verbazen (gezien mijn damniveau), maar het is nog niet eens zo lang geleden, dat ik 30 á 40 damsimultaans per jaar gaf! Meestal voor bedrijven en dan in de meeste gevallen op bedrijfsfeesten, tijdens motivatiebijeenkomsten en dergelijke.
 |
| Tjalling van den Bosch |
Helaas zorgde ´de crisis´ ervoor dat bedrijven als eerste gingen bezuinigen op dat soort ´uitspattingen´. Maar goed, dit terzijde; zaterdag 9 juni 2018 moest ik het opnemen tegen 16 schaatsjongens en -meisjes van het Gewest Friesland. Het evenement vond plaats bij één van de sponsoren van het schaatsteam.
Mooi . . .
Na eerst een verhaal te hebben verteld over mijn eigen handel en wandel in de sport, barstte de strijd op de 100 velden los. Het is natuurlijk prachtig om juist tegen dit soort sporters mogen te aantreden, want ze zijn bloedfanatiek en verwachten van mij geen mededogen, hetgeen leidde tot een 100% score van de simultaangever.
Normaal laat ik zo´n perfecte score achterwege, onder het mom van dampromotie; zeker kinderen mogen zelfs van mij winnen (als daar een reden voor is), ik sta toch bij niemand als een ´groot dammer´ te boek (alhoewel . . .?). Kortom, een beetje show en een beetje humor zorgden ook nu weer voor een gezellige middag, maar . . .!
Triest . . .
Toen het de jeugdige sporters duidelijk werd, dat ze moesten dammen, ontstonden er problemen! Sommigen hadden hooguit weleens van dammen gehoord, maar enig benul over het edele damspel hadden ze totaal niet!! Ongeveer de helft van de jonge schaatsers had de regels nog wel enigszins in de gaten en dus was de oplossing, voor deze geroutineerde simultaneur, snel gevonden.
In plaats van 16 borden, werd de helft klaargelegd en gingen ze in paren achter de 8 borden zitten. Zodoende konden de onwetenden worden gekoppeld aan hen die wel (enigszins) op de hoogte waren van de regels van het internationale dammen. Na de eerste zetten te hebben gedaan, viel het me op dat één van de jongedames driftig in de weer was met haar smartphone; op mijn vraag wat er zo belangrijk was, liet ze mij zien dat ze de spelregels voor het dammen aan het lezen was!
Toen ik later die middag weer naar huis reed, vroeg ik af hoe het toch komt, dat een groot deel van de jeugd (zoals mijn tegenstanders van deze middag, geboren rond de laatste eeuwwisseling) totaal niet op de hoogte is van de spelregels van het dammen; zelfs niet een klein beetje!
Natuurlijk, het ´thuis worden er geen bordspelletjes meer gespeeld´ (sterker nog, in de meeste huishoudens komen geen damborden meer voor) en ´de jeugd heeft tegenwoordig zoveel meer mogelijkheden om zich te vermaken (op het internet)´ enzovoort, schoten mij direct door het hoofd, maar misschien wel de allerbelangrijkste reden, de damclubs ´doen niets meer aan de jeugd´!
En daar zit een enorm probleem.
De meeste jongeren die het dammen in hun jeugd 'meekregen', haakten in de pubertijd snel weer af, maar ze wisten wel een beetje wat het dammen inhield.
Daardoor kwam het regelmatig voor, dat ze, eenmaal gesetteld, op latere leeftijd toch weer een damclub opzochten; dat kan je met de huidige groep jongeren dus wel vergeten. Het edele damspel is voor hen een terra incognita! Ik hoef u natuurlijk niet duidelijk te maken hoe jammer dat is.
DamZ! . . .
Iedere dammer die lid is van de Nederlandse dambond, heeft in het bondsorgaan kunnen lezen dat er thans 9.000 damsets in omloop zijn voor de jeugd; de door privépersonen uitgegeven DamZ!
Ik zou dammend Nederland willen uitnodigen om (eventueel met anderen) een stuk of wat van deze damsets aan te schaffen en te verdelen onder de jeugd (bijvoorbeeld via scholen). Vanwege de kosten (slechts 3 euro per stuk!) hoeft men het toch niet te laten. Ga naar: www.damz.nl
Opdat de (dam)toekomst gegarandeerd blijft!
Voorwaar een positief (dam)geluid om mee af te sluiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten