zondag 22 juli 2018

Tour de Franse...

Door Tjalling van den Bosch

De maand juli is zoals altijd gereserveerd voor het wielrennen en dan vooral voor de ronde van Frankrijk, oftewel de Tour de France. Dit drie weken durende wielerspektakel is uitgegroeid tot één van de grootste sportevenementen ter wereld.
La Grande Boucle (zoals de bijnaam luidt) werd voor het eerst verreden in 1903 en beleeft dit jaar (2018) zijn 105de editie; door epidemieën en de twee wereldoorlogen in de twintigste eeuw zijn er zo nu en dan wat jaren overgeslagen.
Doordat de organisatie heel erg de neiging heeft om het allemaal met de Franse slag te doen en diverse andere partijen, zoals de sponsoren en de televisie en radio, daar maar moeilijk mee om kunnen gaan, is het drie-weekse wielerspektakel een hectische aangelegenheid.
Humor is voor velen dan een uitkomst!

Peter Sagan . . .

Peter Sagan  is een Slowaakse wielrenner (geboren op 26-1-1990) en is daar erg goed in; zo werd hij de afgelopen drie jaar (2015-2017)wereldkampioen bij de beroepspedaleurs op de weg.
Wat mij vooral intrigeert aan de Slowaak is zijn ongecompliceerd gevoelvoor humor; YouTube staat vol met zijn grappige strapatsen tijdens en na afloop van een koers.
Tattoo Peter Sagan
Tijdens de Tour Down Under 2018 (Australische etappecours) pronkte Sagan met zijn laatste tattoo; een afbeelding van zichzelf, uitgedost als The Joker, de iconische slechterik uit de Batman-films. De bijbehorende tekst luidt: "Why so serious?". Het zou zijn levensmotto kunnen zijn, alhoewel 'A little party never killed nobody' ook goed scoort.
In ieder geval; Peter Sagan houdt van humor en dat is vaak zijn redding in de hectiek rond de Tour de France!

Dammers en humor . . . 

Damliefhebbers zijn over het algemeen niet de grootste humoristen; velen nemen zichzelf veel te serieus. Een voetballer van Bal Op Het Dak 3 pakt op zaterdagmiddag (dan wel zondagmiddag) zijn tasje om even een partijtje te gaan voetballen, om vervolgens meer over de bal te struikelen, dan dat het rotding doet wat hij zou moeten doen; wat hem weer op hoongelach van tegenstanders én medespelers komt te staan!
Na afloop van de wedstrijd neemt zo iemand vervolgens een versnapering (of twee) in de kantine, waar hij een loftrompet afsteekt over die éne geweldige actie, tijdens de zojuist beëindigde (verloren) wedstrijd.
Later op de middag (dan wel avond) gaat hij naar moeder de vrouw om het verlies vooral in de schoenen van zijn teamgenoten te schuiven. Moeder de vrouw ziet de humor daar wel van in, want zij heeft het ooit aangedurfd om manlief daadwerkelijk in actie te zien; dat het bij die éne keer is gebleven zegt genoeg over de voetbalkwaliteiten van haar eega (ze wil zich niet weer schamen!).

Dammers hebben dat gevoel voor humor niet; zeker tijdens een wedstrijd kan er geen lachje vanaf.
Uw penneleur probeert weleens iets: "Wil je ook iets drinken?", "uhhh, ja, uuh", "nou, neem je dan ook iets voor mij mee?", maar zelfs dan wordt je alleen maar wezenloos aangekeken, een glimlach is dan zelden te ontwaren!
Dat is jammer natuurlijk; voor grootmeesters is het allemaal wat anders, zij proberen vaak via de strijd op de 100-velden iets van een inkomen te genereren, maar liefhebbers (en dat is toch zo'n 98% van alle dammers) zouden best wel wat meer humor mogen hebben, ook tijdens een partij!
Dammen is toch voor liefhebbers een leuk tijdverdrijf, maar om jezelf nou altijd zo
serieus te nemen!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten