Ik zie het opgeheven vingertje van de Neerlandici onder ons alweer in de lucht priemen, "FOUT, het moet niet karrespoor zijn, maar karreNspoor . . .". Nee taalpuristen, Karrespoor is een eigennaam ! Het betreft hier een mannenkoor uit het Overijsselse plaatsje Tuk, dat staat tenminste op het naambordje aan de rand van het dorp, althans als je, net als schrijver dezes, vanuit noordelijke richting deze plaats binnenrijdt.
Toeval . . .
"Toeval bestaat niet" sprak de grootste filosoof van onze tijd ooit; toch hangt het ontstaan van Karrespoor van toevalligheden aan elkaar. Het mannenkoor ontstond in 1990 in café De Karre te Tuk. Op een avond zaten de stamgasten gezellig de wereldproblemen te bespreken toen de jukebox het begaf. Geen nood, men zette het zelf op een zingen en tot ieders verbazing klonk dat lang niet slecht. Al snel werd het plan opgevat om een 'plaatje' te gaan maken, temeer daar de uitbater, 'vader Hein' Kranendonk, precies 10 jaar de zaak runde. En zo geschiedde; café de Karre sponsorde de eerste single en de titel was een vaste uitdrukking van de uitbater 'Mooi Man' . . .Op de b-kant kwam het 'Wil-Hein-mus' te staan en warempel de a-kant werd nog een hit(je) ook (!) en volgden er optredens in het hele land en voor de televisie. Later had Karrespoor nog een tweede hitje met 'Lekker Op De Trekker'; een boerinnen-wervingslied, ver voordat Boer Zoekt Vrouw op de buis verscheen. Toch werden de verkoopcijfers van hun eerste single nimmer overtroffen, 'Mooi Man'.
Natuurlijk is het maar een kleine stap van 'Mooi Man' naar Arjen de Mooij . . . De Mooij werd in 1982 geboren en woont in Leiden. Zijn eerste grote damsucces behaalde hij in 2001 toen hij juniorenkampioen van Nederland werd, overigens na een barrage met Steven Wijker. In 2007 werd hij nationaal studentenkampioen en een jaar later won hij, met een score van 100%, het Golden Prague toernooi. Arjen heeft thans (2014) een rating van ruim 1300 en blaast landelijk zijn deuntje mee voor R.D.C. Rijnsburg, maar hij heeft vooral landelijke bekendheid verworven met zijn op- en aanmerkingen bij partijen op Toernooibase. De Mooij is een handige speler, in de onderstaande stand lokte hij niemand minder dan zijn clubgenoot Cor van Dusseldorp in de val.
14. . . - . . (20-24) 29x20 (23-28) 33x22 (17x28) 32x23 (21x41) 34-29 (25x45) 35-30 (14x34) 23x5 (34x23) 5x46 . . . mooi man . Blijkbaar moest deze ontknoping bij de Mooij even bezinken, want pas op 13 juni 2013 merkt hij (op Toernooibase) op: "Goed meegewerkt van Cor aan deze lokzet. Ik blijf het bijzonder vinden dat de witte schijf op 23 drie zetten lang 'plakt' (dus geslagen kan worden, maar ergens anders een meerslag is) en daarna zelf naar dam slaat, Een unieke situatie (in een partij dan)?". Schrijver dezes vindt dit een bijzonder fraaie lokzet; let wel de Mooij 'zag' het allemaal voordat hij 14. 31-27 speelde !
Tekstboeken . . .
De volgende stand komt voort uit de partij Laura Andriessen (wit) en Arjen de Mooij, nationale clubcompetitie seizoen 2008/2009 (3de ronde) verspeeld op 25-10-2008. Het betrof hier de ontmoeting Lent - R.D.C. Rijnsburg, uitslag 10-10.
En dat brengt ons natuurlijk bij Bassirou Ba (nog een 'bruggetje', toe maar !). Op mijn zoektocht naar een leuk diagrammetje van deze Senegalese grootheid kwam ik een partij tegen, waarin het slagmechanisme voorkomt, dat ik in een eerder epistel (november 2013 -Hoe is het mogelijk ?-) al eens aan u heb voorgeschoteld. Het betrof toen een compositie, deze keer komt het slag-idee dus uit de praktijk:
27-21 (16x27) 32x21 (23x34) 44-40 (29x38), (het moge duidelijk zijn dat (35x44) 21-16 geen optie is, maar wel het slagmechanisme uit het eerder gememoreerde epistel) 40x16. Natuurlijk probeerde Thijssen het nog wel met (38-43) maar hij wist de remisehaven niet te vinden.
Waar een (plaatselijke) wereldhit uit Tuk al niet toe kan leiden . . .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten