Gekruiste emoties...

  Door Tjalling van den Bosch

Voor uw penneleur was alles, wat sport zo mooi maakt, aanwezig voor aanvang van de laatste ronde van het NK-dammen voor junioren 2017 (te Westerhaar). Dus op zaterdag 29 april afgereisd naar the draughts-cave van damclub Denk En Zet Witte van Moort (dat is inderdaad een hele mond vol, maar het is een damclub om jaloers op te zijn; eigen clublokaal, drie teams in de NC en aan de lopende band damactiviteiten). 

Vooraf . . . 

Voor aanvang van het toernooi was wel duidelijk, dat de eerste plaats een tweestrijd zou worden tussen Wouter Wolff en Jitse Slump; misschien dat Nick Waterink zich nog zou kunnen mengen in de strijd om de titel. 

In eerste instantie leek Wolff linea recta op de titel af te stevenen; hij liep in de zevende ronde echter een fikse deuk op. Tot dan toe had Wolff al zijn partijen gewonnen; na eerst op die bewuste (donder-)dag (zesde ronde) remise te hebben gespeeld tegen Slump (die al een puntje - tegen Mensinga - had verspeeld) moest Wolff 's middags aantreden tegen Marco de Leeuw. Het 'papieren' verschil tussen beide was dermate in het voordeel van Wolff, dat je er gerust van uit kon gaan dat hij ook die partij naar zich toe zou gaan trekken. 

Jitse Slump

Maar, Wolff overspeelde zijn hand(!); hij kwam slecht te staan en 
toen De Leeuw met opvallend vaste hand het voordeel verzilverde, nam Slump (na zijn plusremise in die ronde tegen Machiel Weistra) de leiding in het tussenklassement over. In punten stonden Slump en Wolff toen nog wel gelijk, maar dat plusje zorgde ervoor dat de eerste alleen op 'pole position' stond. 

In de voorlaatste ronde wonnen de twee kemphanen hun partijen, zodat het tussenklassement, voor aanvang van de laatste ronde, als volgt was: 1. Slump met 13 (+) punten, 2. Wolff 13, 3. Waterink 11 en Wouter Morssink met 9 (+) punten. 

En laten die vier nu precies tegen elkaar moeten in de laatste ronde(!): Morssink - Slump en Waterink - Wolff. Bij winst zou Slump het kampioenschap op zijn naam schrijven; echter, wanneer Morssink zou winnen, dan zou hij nog derde kunnen worden! Wolff moest winnen, maar wanneer Slump (een gelijkwaardige) remise zou behalen, dan kon hij door een plusremise nog een kampioensbarrage afdwingen.Waterink kon door een puntendeling zijn derde plaats veilig stellen; zelfs bij winst zat er voor hem niet meer in.

U begrijpt het al, voor het viertal podiumkandidaten was niet alleen de 'eigen' partij in deze laatste ronde primair, ook de ontwikkelingen op het 'andere' bord waren uiterst belangrijk! Gekruiste emoties dus; sport in optima forma. 

In het teken van . . . 

Wanneer je het clublokaal van D.E.Z. WvM (dat scheelt veel typewerk) binnengaat, dan weet je het wel; alles staat in het teken van 'het dammen'. Na het betreden van de speelzaal ging de aandacht natuurlijk direct uit naar de allesbeslissende partijen; de jongeren zitten er stoer bij, zoals de testosteron het op die leeftijd gebiedt. Serieus kijkend en de rugzak naast zich op de grond; qua kleding natuurlijk dat, wat de laatste mode vereist. 

Inzoomend op de vier kanshebbers zagen we dat Slump zijn traditionele voetroffel doet; opponent Morssink lijkt de hele tijd te lachen, maar dat komt doordat, wanneer hij nadenkt, hij zijn ogen enigszins dichtknijpt, waardoor zijn mondhoeken ook omhoog komen . . .! Wolff heeft van nature 'grote' ogen, waardoor zijn pupillen en veel oogwit duidelijk zichtbaar zijn; dat geeft hem een bepaalde virginiteit. Tegenstander Waterink zit er dan wel rustig bij, maar je voelt zijn dadendrang; hij bruist van energie. Maar wanneer je alle deelnemers in 'één blik vangt', lijken het natuurlijk meer een stel ambtenaren die achter hun bureaus zitten (waarom maken mensen altijd grapjes over ambtenaren; ze doen toch niks!). 

Heerlijk ouderwets . . .

Afijn, ik laat de hoofdrolspelers verder met rust en ga naar het bargedeelte. Hier kunnen de toeschouwers de partijen volgen vanaf een groot scherm; gelukkig zien we de computer(-waardering) niet en is er ook geen connaisseur, die uitleg geeft. We moeten dus (heerlijk ouderwets) zelf aan de slag met een dambord. Slump kan volgens mij onmogelijk tevreden zijn over zijn opening; Morssink lijkt zelfs iets gemakkelijker te staan. Wolff heeft te maken met een sterk aanvallende Waterink; de schijvenverdeling (op het bord) van de laatste is behoorlijk 'uit evenwicht' en hij zal keuzes moeten maken. In een flink uitgedunde stand lijkt Slump langzaam maar zeker enig voordeel te krijgen, alhoewel er van directe winstvarianten nog geen sprake is. Wolff lijkt de (aanvallende) dadendrang van Waterink langzaam maar zeker onder controle te krijgen, maar er loert ook het nodige gevaar. 

Uiteindelijk weten zowel Slump als Wolff schijfwinst af te dwingen, maar zijn de overgebleven standen ook daadwerkelijk in winst om te zetten(?); mede doordat de tijdsdruk zo langzamerhand een woordje gaat meespreken is dat maar zeer de vraag. Voor de toeschouwers is het in ieder geval nog lang niet duidelijk! 

En dan, na ruim 4 uur spelen, is de strijd om het kampioenschap plotseling beslist; Slump wint van Morssink. Waterink is zich bewust van het feit dat hij nu zeker is van de derde plaatst en haalt (volgens zijn vader) "direct op het verkeerde veld dam!"; gevolg Wolff wint. Door deze resultaten is de uitslag van het NK junioren 2017: 1. Jitse Slump met 15 punten uit 9 partijen (en een remiseplusje), 2. Wouter Wolff (15) en derde Nick Waterink (11). 

Verleden tijd . . . 

Tijdens de prijsuitreiking bedankte de voorzitter (Bennie Hessling) van de organiserende damclub de scheidrechter (Harrie Hoonhorst), de afgevaardigden van de K.N.D.B. en de wethouder van de gemeente Twenterand. Een speciaal woord van dank had de 'eerste man' van D.E.Z. WvM voor de sponsors en de gastgezinnen; zonder hen zou het organiseren van een dergelijk kampioenschap onmogelijk zijn. Grote dank was er ook voor de dame (wiens naam mij ontschoten is) die dagelijks voor de (deelnemers)lunch zorgde; dat is tegenwoordig helemaal niet zo makkelijk voegde de voorzitter er aan toe! Je moet rekening houden met "voor sommigen halal en anderen gluten"! Nou ja, geen gluten dan; nou dat laatste had de dame in kwestie soepeltjes opgelost(!),gewoon voor iedereen geen gluten . . .! 

En zo is het Nederlands Kampioenschap voor Junioren 2017 weer verleden tijd.
Het was een mooi en enerverend weekje dammen in Westerhaar.