Door Tjalling van den Bosch
Het is nog niet vaak voorgekomen, beste lezers (m/v), maar uw
penneleur worstelt thans met een heus schrijversblok (writer's block)!
Het (creatieve) schrijfproces verloopt deels willekeurig, zeker
bij uw penneleur; hopelijk is het van zeer tijdelijke aard.
Meestal spint schrijver dezes garen bij alles wat er om hem heen
gebeurt; alles wordt bijna automatisch verheven tot een epistel
voor dit blog.
Daar zit 'm thans de kneep, het lukt gewoon (hopelijk even) niet!
Nu kan je natuurlijk beginnen over iets wat je opvalt, verbaast of
zelfs ergert; je kunt ook aanvangen met iets dat op dit moment
(eind november 2017) 'in het nieuws is', tja . . .!?!
Sinterklaas . . .
Er zijn mensen die zich ergeren aan de kleur van Zwarte Piet;
ze zien er een verwijzing naar de slavenhandel in, discriminatie dus!
Tja, zo kan je wel van alles in van alles zien; ook de witte mens komt
niet ongeschonden door de festiviteiten rond de bisschop van Myra!
Onze verre voorvaderen begonnen zo'n 1.000 jaar geleden met het
inpolderen van ons land (land winnen uit de zee!).
Langzaam maar zeker ontstond er een vette klei, dat al snel een
vruchtbare voedingsbodem bleek te zijn voor diverse planten en
gewassen.
Het waren noeste werkers, die niet schuwden om hun handen uit de
mouwen te steken (en in die vieze massa!).
Diverse landen wilden zich die rijke grondsoort toe eigenen en
probeerden de Nederlanders 'er onder te krijgen', maar telkenmale
ontworstelden de ijverige lieden zich aan de tijdelijke overheersers;
al duurde het 80 jaar!
De harde strijd van de oorspronkelijk 'witte mens' met zee en overheersers,
leidde uiteindelijk tot een welvarend Nederland.
Dat het een zeevarend volkje was, was niet meer dan logisch; gelegen aan
de zee en bereid tot lange en zware (werk-)dagen wist men met verre
oorden goede handel te drijven.
Helaas lieten ook de Nederlanders zich niet onbetuigd in de slavenhandel;
de zwarte bevolking uit Afrika werd zo'n 300 á 400 jaar geleden, tegen hun wil,
naar Amerika en het Caraïbisch gebied vervoerd, onder mensonterende
omstandigheden (is een zeer schandelijke bladzij in de nationale historie van
Nederland!).
Na de afschaffing van de slavernij, settelden nazaten van deze zo zwaar
getroffen groep mensen zich ook in Nederland.
Afstammelingen hiervan zijn het die zich thans afzetten tegen de geschminkte
Zwarte Piet.
Daar valt natuurlijk iets voor te zeggen, maar wordt de witte mens ook niet
te kijk gezet tijdens het kinderfeest?
Het paard van Sinterklaas is wit(!!); het zogenaamde 'edele dier' is (letterlijk)
onder de goedheilig man verworden tot een lastdier, die de oude bok
(Sinterklaas dus) moet vervoeren door het hele land (over wegen en daken!).
Moet de witte mens zich alles laten welgevallen; verwijst de witte kleur en
de sociale positie van het lastdier niet naar de witte mensen die ondanks al
het harde werk, zich onderdanig moet opstellen?
Waarom maakt Sinterklaas nooit gebruik van een zwart paard, of desnoods
een bruine?
Toch niet . . .?
Inderdaad, beste lezers (m/v), uw penneleur heeft niet zo zeer last van een
writer's bloc; het enige probleem is voorlopig het omzetten van alles wat
er speelt, naar 'het dammen'; een link van het bovenstaande naar het
edele damspel blijkt thans niet mogelijk.
Natuurlijk, in 'de taal der dammers' wordt gelukkig zonder gêne gesproken
over wit en zwart; geen enkele beoefenaar van het spel der 100 ruiten en
40 schijven zal ook maar één discriminerende gedachte hebben bij "zwart
kan maar het beste naar het kerkhofveld gaan"?
Er wordt net zo makkelijk gesproken over "wat een hopeloze witte stand"!
De opgave luidt voor deze keer:
Zwart begint en wint!
Auteur: A. Kowrizjkin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten