Verhalen

Door Rein van der Pal

Door de jaren heen zijn er met enige regelmaat damboeken verschenen. Zonder meteen alles aan te schaffen is dat een ontwikkeling die ik van harte toejuich. Elke nieuwe uitgave wordt -in eerste instantie- met enthousiasme begroet. Een denksport zonder bibliotheek valt immers nauwelijks serieus te nemen.
In het overgrote deel van die boeken staat de techniek centraal; verhalen over dammers kom je slechts sporadisch tegen. Verschijnt er eens een biografie dan wordt er vaak alleen aandacht besteed aan de damtechnische nalatenschap.Veel dammers leven voort in partijen en analyses, maar over hun verdere leven is weinig bekend. Eigenlijk zou je de winnaar van een toernooi meteen een interview moeten afnemen, zodat niet alleen de strategische en tactische hoogstandjes bewaart blijven, maar je ook iets meer te weten komt over de achtergrond van een speler.

Jules Welling

Schaakjournalist Jules Welling (1949 -2016) heeft ruim dertig jaar lang het internationale topschaak op de voet gevolgd. In die periode heeft hij tientallen grootmeesters

geïnterviewd. Die interviews zijn gebundeld en daaruit is in 1997 het boek 'Grootmeesterverhalen; 30 jaar topschaak' ontstaan. Over grootmeester Loek van Wely lezen we na zijn winstpartij op oud-clubgenoot Johan van Mil:

" In de analyse bleek dat hij alles had gezien, maar de manier waarop hij zijn stukken als het ware in de velden draaide kwam niet bepaald sympathiek over en was nogal vernederend". 

Iemand kapot analyseren hoort er gewoon bij volgens King Loek. In het volgende toernooi kan hij opnieuw een tegenstander van mij zijn.
Grootmeesterverhalen is een boek over schaken zonder diagrammen, maar vol verhalen over kleurrijke karakters. Het is één van de mooiste schaakboeken die ik heb. Jammer genoeg is een dergelijk uitgave in ons damwereldje nooit verschenen. 

Geboren verteller

Onlangs kreeg ik de biografie over Henk Westbroek onder ogen. Uit dat boek blijkt dat aan Westbroek geen groot denksporter verloren is gegaan. Op de redactie van Radio 1 werd weliswaar zo nu en dan geschaakt, maar Henk had de spelregels nauwelijks onder de knie. Wel komt uit de biografie van Martin Groenewold naar voren dat de zanger van Het Goede Doel een geboren verteller is. Het ene verhaal is nog mooier dan het andere. Hoe hij als 18-jarige liftte door Engeland en werd meegenomen door een man met een baard in een Mini Cooper. Hij kreeg een kopje thee aangeboden bij die man thuis. Het bleek een enorm landhuis te zijn. In de keuken daar had de bediende aan Henk gevraagd hoe hij meneer McCartney eigenlijk kende…

Of het verhaal over zijn Griekse landschildpad Snoopy die is weggelopen. De Algemene Inspectie Dienst neemt het beest in beslag, omdat Westbroek geen aankoopbonnetje kan overleggen. Er volgt een politie-inval, een kruisverhoor en een meerdaagse rechtszaak aan de zijde van Bram Moszkowicz. Voor deze regelrechte klucht worden niet minder dan twee hoofdstukken ingeruimd.

Met zijn jeugdvriend Henk Temming bezoekt hij de HBS en ze richten de succesvolle popgroep Het Goede Doel op. Na diverse ruzies met vooral Henk Temming valt de band uiteen en gaat hij solo verder. De scheiding van Henk Temming gaat hem wel aan het hart. Je gaat toch missen wat je haat, aldus Westbroek.

De geboren Utrechter is een duizendpoot: liedjesschrijver, diskjockey bij Radio 3 en 3FM, uitbater van het rockcafé Stairway to Heaven en columnist bij het Utrechts Dagblad. En ook nog politicus. Pim Fortuyn zag hem als de ideale tweede man van Leefbaar Nederland. Het is er niet van gekomen en ook het burgemeesterschap van Utrecht gaat aan zijn neus voorbij.

Gesteund door zijn welbespraaktheid is Henk niet bang stelling te nemen en kan hij nogal dwars en vilein uit de hoek komen. Niet zelden wordt een contract of dienstverband in een ruziënde sfeer beëindigd. Maar Henk verliest nooit zijn droge humor of ironie. De zanger schudt de ene na de andere anekdote uit zijn mouw. Zonder schroom en bijzonder geestig. Zijn ongelijk is vaak interessanter dan het gelijk van anderen, vooral door de verpakking. 
Duidelijk wordt dat de waarheid een mooi verhaal nooit in de weg mag staan. 

De damwereld heeft behoefte aan schrijvers die verhalen en anekdotes van en over dammers aan het papier toevertrouwen en voor de eeuwigheid vastleggen.